Η ενδοοικογενειακή βία στις μέρες του κορωνοϊού αυξήθηκε ραγδαία.
Τα τελευταία χρόνια διεθνώς, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση σχετικά με τη βία μέσα στην οικογένεια και σύμφωνα με τους ειδικούς γίνεται εντονότερο όταν σε παρόμοιες περιόδους, οι σύζυγοι παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα περισσότερο από κάθε άλλη φορά μαζί στο σπίτι. Όπως για παράδειγμα, σε κρίσεις όπως οι πανδημίες, οι φυσικές καταστροφές και οι πόλεμοι αλλά και σε περιόδους αργιών και διακοπές. Τα θύματα φυσικά, είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Κάποιοι φαίνεται να μπέρδεψαν λοιπόν, το #μένουμεσπίτι για το καλό όλων μας και της δημόσιας υγείας, με το #δέρνουμεσπίτι ξεχνώντας ότι έτσι μόνο καλό δεν προσφέρουν.
Άνθρωποι πληγώνουν ανθρώπους. Για κάποιες γυναίκες είναι εφιάλτης να μείνουν σπίτι. Πόσο μάλλον για αυτά τα παιδιά που πέρα από το σωματικό πόνο που μπορεί να βιώνουν, αποκτούν και ψυχικά τραύματα. Τραύματα που δε θα ξεθωριάσουν με τον καιρό. Όλοι μιλούν για τον «αόρατο εχθρό» που μαζί θα παλέψουμε για να τον νικήσουμε. Πόσο ειρωνικό; Και πόσο μακριά άπ’ τη πραγματικότητα..
Αρχικά, η πανδημία από μόνη της είναι μια κατάσταση που περιορίζει την αίσθηση ελέγχου στη ζωή του ανθρώπου. Ο θύτης έχει την ανάγκη να νιώθει ότι ελέγχει τα πάντα στο σπίτι κι αυτό μπορεί να τον κάνει να κινηθεί ενάντια στο θύμα του, προκειμένου να νιώσει ότι αποκτάει κάποιο έλεγχο. Προφανώς, μια ήδη κακή κατάσταση στην οικογένεια, θα χειροτερεύσει. Οι εργασιακές και οικονομικές δυσκολίες είναι ένα άγχος που οδηγεί σε
περισσότερη κακοποίηση. Άπ’ την άλλη πλευρά, η κοινωνική υποστήριξη από τους φίλους ή την υπόλοιπη οικογένεια, είναι απαραίτητη για τα άτομα που κακοποιούνται, όμως σε αυτή την κατάσταση είναι δυσεύρετη. Έτσι, η κοινωνική αποστασιοποίηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον βίαιο σύντροφο ως εργαλείο άσκησης ελέγχου και αύξησης της συχνότητας της κακοποίησης κατά των υπόλοιπων μελών του σπιτιού, εμποδίζοντας τις ευκαιρίες για υποστήριξη από άλλα πρόσωπα. Την ίδια στιγμή το θύμα δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια, ιδίως αυτοί που έχουν μεγάλης ηλικίας ανθρώπους ή παιδιά στο σπίτι, από φόβο μην εκθέσουν την οικογένειά τους στον ιό. Ωστόσο, η εξάπλωση του ιού προκαλεί σε παγκόσμιο επίπεδο οικονομική κρίση, κάτι που δυσκολεύει αρκετά τα θύματα, σε περίπτωση που είχαν αποφασίσει να φύγουν από την κακοποιητική αυτή κατάσταση, καθώς απαιτείται μια οικονομική ανεξαρτησία.
Η μεγαλύτερη ανησυχία, είναι ότι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δεν τολμούν να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη μετά από σωματική κακοποίηση, φοβούμενα την πιθανότητα μόλυνσης. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί ότι η Γενική Γραμματεία Ισότητας για την αντιμετώπιση του φαινομένου προωθεί έντονα την τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης «15900», τηρώντας το απόρρητο και την εχεμύθεια που απαιτείται. Η Γενική Γραμματέας Ισότητας Μαρία Συρεγγέλα αναφέρει σε συνέντευξή της: «Οι σύμβουλοί μας παρέχουν ψυχοκοινωνικές συμβουλές και άλλες υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης, γι’ αυτό όσες γυναίκες υφίστανται βία στη δουλειά τους ή στο οικογενειακό τους περιβάλλον πρέπει να μας καλέσουν, να ενθαρρυνθούν για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση» και συμπληρώνει ότι «υπάρχει ευθεία συνεργασία με την Αστυνομία, η οποία
ανταποκρίνεται άμεσα σε όσα περιστατικά καταγγέλλονται, ενώ σε πλήρη λειτουργία βρίσκονται και τα αρμόδια τμήματα κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ.
Καμιά γυναίκα που υφίσταται κακοποίηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνη της, πόσο μάλλον τώρα, τις μέρες του κορωνοϊού. Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε». Επίσης, ανέφερε πως δεν έχουμε ακόμα δημοσιευμένα νούμερα για τη χώρα μας, ώστε να έχουμε εικόνα του προβλήματος. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα μας αγγίξει.
Οι γυναίκες που θέλουν να καταγγείλουν μια κακοποιητική κατάσταση εκτός από τη γραμμή «15900» μπορούν να στείλουν email στο sos15900@isotita.gr. Στις ιστοσελίδες www.isotita.gr και www.womensos.gr υπάρχουν όλες οι πληροφορίες για τους τρόπους επικονωνίας με τα συμβουλευτικά κέντρα και τις διευθύνσεις τους. Όλες οι κλήσεις και τα emails απαντώνται από τους συνεργάτες του Women SOS σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Επισημαίνουμε εδώ, την Eθνική Γραμμή SOS «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στο 1056 και τον αριθμό 100 της Αστυνομίας.
Ο προβληματισμός σχετικά με την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, δεν αμφισβητεί σε καμία περίπτωση ό,τι υπαγορεύει το #ΜένουμεΣπίτι. Οι συνθήκες του εγκλισμού, φέρνουν έξαρση σε ένα φαινόμενο που υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει, όσο υπάρχουν άνθρωποι με λάθος τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.
