Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Τι και αν η πρόταση μομφής ,που κατέθεσαν τα 4 κόμματα της αντιπολίτευσης(Πασοκ ,Σύριζα,Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας ) κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, απορρίφτηκε, οι εντυπώσεις αλλά και τα άμεσα πολιτικά αποτελέσματα ευνοούν την αντιπολίτευση.
Συγκεκριμένα, οι δύο κερδισμένοι σε όλη αυτή την διαδικασία ήταν το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου . Φυσικά , θα αντιδρούσε κανείς με αυτό το συμπέρασμα . Το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ωφεληθεί ? Η εμφάνιση του Σωκράτη Φάμελλου πάντα είναι θετική και αυτό δεν αποτελεί είδηση . Το Σύριζα κρατά δυνάμεις και έχει προοπτική να πάει καλύτερα. .
Ωστόσο , ο βασικός κερδισμένος πολιτικός παίχτης είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης . Μετά την αμφισβήτηση που δέχτηκε αλλά και την μεγάλη πτώση του κόμματός του σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις , με την πρωτοβουλία του αυτή φαίνεται να παίρνει ρεβάνς . Άλλωστε , ο χρόνος διεξαγωγής για τις Ευρωεκλογές δεν είναι αρκετά μεγάλος και γνωρίζουμε ότι πολλές ευκαιρίες για την αύξηση των ποσοστών του κόμματός του δεν θα είναι πολλές . Ας πούμε όμως την αλήθεια . Ο στόχος του 20 με 18 τα εκατό ,την στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, είναι ένας δύσκολος στόχος . Αντίθετα ένα ποσοστό του 15 τα εκατό θα αποτελέσει επιτυχία . Ο Νίκος Ανδρουλάκης , ίσως για πρώτη φορά ήταν εκείνος που έπρεπε να είναι από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ . Δεν κούρασε με τις επαναλήψεις του , χρησιμοποίησε συγκεκριμένα πολιτικά επιχειρήματα , μίλησε και εκφράστηκε χωρίς δισταγμό και φόβο . Άλλωστε , αυτός ο δισταγμός ήταν αδικαιολόγητος . Εκείνος ήταν ένα από τα θύματα των παρακολουθήσεων . Εκείνος ήταν το θύμα και όχι ο θήτης . Φαίνεται όμως ότι το παρελθόν αυτή της ηττοπαθής συμπεριφοράς έχει περάσει .
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την σειρά της είναι κερδισμένη . Αν παρατηρήσει κανείς τις δημοσκοπήσεις η Πλεύση ελευθερίας δεν τα πηγαίνει καλά . Ωστόσο η παρουσία της Κωνσταντοπούλου στην εξεταστική επιτροπή για το έγκλημα στα Τέμπη ήταν άψογη . Εκείνη ,με την κοινοβουλευτική της παρουσία , σήκωσε όλο το βάρος της έκφρασης της λαϊκής αγανάκτησης για την ατιμωρησία έστω σε πολιτικό επίπεδο του πρώην υπουργού Κώστα Αχ. Καραμανλή. ( δεν αρκεί η παραίτηση από τον υπουργικό αξίωμα αλλά όφειλε ο πρωθυπουργός να πάρει την πολιτική απόφαση ο Σερραίος πολιτικός να μην είχε θέσει καν υποψηφιότητα στις προηγούμενες εθνικές εκλογές )
Η αντιπολίτευση επέστρεψε . Η ευκαιρία για συνεννόηση των αριστερών και των κεντροαριστερών δυνάμεων είναι εδώ . Ο πολιτικός προβληματισμός που υπάρχει, είναι το πώς θα εκφραστεί αυτή η μελλοντική συνεννόηση . Αρκετά πολιτικά στελέχη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης εύχονται ότι δεν θα χρειαστεί να γίνει κάτι τέτοιο . Η πτώση του Μητσοτάκη θα γίνει από τα μέσα, από το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας . Όλοι όμως λένε ότι αυτό θα συμβεί μετά τις απόμενες εκλογές . Όμως κάνουν λάθος . Αν η Νέα Δημοκρατία έχει κρατήσει μία διαφορά της τάξης των 10 με 15 ποσοστιαίων μονάδων με τον δεύτερο , τότε που θα αμφισβητηθεί ο Μητσοτάκης ? Άλλη πρέπει να είναι η στρατηγική των κεντροαριστερών κομμάτων . Οι Ευρωεκλογές είναι πολύ σημαντικές για την εσωτερική πολιτική σκηνή . (δυστυχώς θα συμπλήρωνα . Ευρωβουλευτές ψηφίζουμε και όχι βουλευτές . Τα Ευρωπαικά θέματα πρέπει να μας απασχολούν και όχι τα ποσοστά των Ελληνικών κομμάτων . Αυτή είναι η νοοτροπία μας και δύσκολα θα αλλάξει .) Οι Ευρωεκλογές θα δείξουν την εκλογική προοπτική των κομμάτων .
Η προσωπική μου θέση είναι ξεκάθαρη . Αν θέλουν τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και του Σύριζα να πιέσουν με πρακτικό τρόπο την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις επόμενες εθνικές εκλογές οφείλουν να κατέβουν με κοινό ψηφοδέλτιο . Ίσως η θέση αυτή είναι ουτοπική . Εξηγώ. Η νοοτροπία των ηγεσιών των κεντροαριστερών κομμάτων έδειξε ότι ευνοεί την διάσπαση και όχι την ενότητα του χώρου. Επιπλέον , οφείλουμε να εκφράσουμε και έναν άλλο προβληματισμό . Δεν γνωρίζουμε τι ιδεολογικό προσανατολισμό θα έχει στο μέλλον το κόμμα του Σύριζα υπό την καθοδήγηση του Κασελλάκη . Θα είναι κεντροαριστερό ή κεντρώο κόμμα ?
Σε αντίθετη περίπτωση θα παρατηρούμε ένα διαρκή ανταγωνισμό των δύο κομμάτων με σκοπό την δεύτερη θέση . Μία δεύτερη θέση που όμως δεν σχηματίζει κυβέρνηση . Η συντηρητική νοοτροπία των δύο πολιτικών αρχηγών θα είναι ο συμβιβασμός της δεύτερης θέσης . Και ο κίνδυνος αυτός είναι ορατός . Η αντιπολίτευση για να μπορεί να επιστρέψει ουσιαστικά και τελεσίδικά πρέπει να τιμά την κοινοβουλευτική της παρουσία . Σαφής κοινοβουλευτικός έλεγχος , νομοθετικές πρωτοβουλίες , ανάγνωση της δύσκολης κοινωνικής πραγματικότητας . Επαφή και συνεννόηση με τις κοινωνικές ομάδες αλλά και με τα κοινωνικά στρώματα που βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό . Και κυρίως οφείλει να μπορεί να εμπνεύσει την ανασύσταση των κοινωνικών δομών , τις κοινωνικών δομών που στοχευμένα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τις απορρυθμίζει καθημερινά ….
