Η περιβαλλοντική εκπαίδευση μπορεί να αποτελεί μια “διαρκή διαδικασία δια της οποίας τα άτομα και οι κοινωνικές ομάδες θα συνειδητοποιήσουν το περιβάλλον τους και θα αποκτήσουν τις γνώσεις, τις αξίες, τις ικανότητες, την εμπειρία και επίσης τη θέληση που θα τους επιτρέψουν να δράσουν ατομικά και συλλογικά με σκοπό την επίλυση των σημερινών και μελλοντικών προβλημάτων του περιβάλλοντος” σύμφωνα με την Unesco ωστόσο, για τον ελληνικό λαό φαντάζει “άγνωστη” σε μεγάλο σημείο. Οικεία φράση πιθανότατα συνιστά η περιβαλλοντική ρύπανση και ότι αυτή συνεπάγεται.
Προκειμένου όμως, να αντιμετωπιστεί η “οικεία” περιβαλλοντική ρύπανση από τις 3 Ιουλίου έχει μεριμνηθεί η απαγόρευση πλαστικών μιας χρήσης και παράλληλα, ο περιορισμός των πλαστικών μπουκαλιών έως το 2024.
Οι 10 κατηγορίες πλαστικών μιας χρήσης που εξαιρούνται είναι:
• μαχαιροπίρουνα,
• πιάτα,
• καλαμάκια,
• περιέκτες από φελιζόλ
• κυπελάκια ποτών από φελιζόλ,
• περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ,
• αναδευτήρες ποτών,
• μπατονέτες,
• στηρίγματα για μπαλόνια,
• πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά)
Αναλυτικότερα, απώτερος στόχος της απαγόρευσης στα παραπάνω πλαστικά προϊόντα, είναι η μείωση της κατανάλωσης των πλαστικών ποτηριών και πλαστικών περιεκτών τροφίμων κατά 30% μέχρι το 2024 και κατά 60% μέχρι το 2026. Επιπρόσθετα, αναμένεται ο σχεδιασμός εκ νέου προϊόντων που διαθέτουν οικολογικό χαρακτήρα ενώ μπαίνει στο προσκήνιο ως υποχρεωτικός στόχος η ξεχωριστή συλλογή των πλαστικών μπουκαλιών κατά 77% το 2025 και κατά 90% το 2029.
Πηγή πληροφοριών: in.gr
