Βασίλης Παρασκευάς (SEXPYR): “Επανάσταση δεν την ορίζω όπως αυτή που κάνουν οι φασέοι μιλώντας για αλληλεγγύη και καταλήγουν να καίνε πανεπιστήμια, την ορίζω ως την ικανότητα κάποιου να διατηρεί την ακεραιότητα του σε οποιοδήποτε περιβάλλον ανεξάρτητα του πόσο σαθρό αυτό είναι”

του Παναγιώτη Κ. Σπανού

2280

Αποφάσισα αυτή τη φορά να ξεκινήσω απαγγέλοντας ποίηση “Να ζει κανείς ή να μη ζει ιδού η απορία”…

 

Πως έτυχε και μας έφαγαν ζέστη και μ@λ@κια

To be or not to be Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Ιδρώτας και ερκοντίσιο έχουνε βεντέτα

Να ζήεις να μη ζήεις τι κραίνεις ρε χαϊβάνι

Αν κλάσου μ`αυτού του καύσωνα θα γεν`πυροκλ@ανι

 

Εσείς τώρα πιστεύετε πως με βάρεσε η ζέστη; Πλανάστε πλάνην οικτρά. Είμαι μια χαρά σας το διαβεβαιώνω. Είπα να συνδυάσω τον Ουίλιαμ Σακαισπήρο κοινώς Ουίλιαμ Σαίξπηρ με την ευφυΐα.

Ίσως λίγο αποτυχημένα βέβαια. Αλλά μη σκάτε έχω τον κατάλληλο συνδυασμό Σαίξπηρ για όλα τα γούστα όχι απλά με ευφυΐα αλλά με μια ακομπλεξάριστη δόση χιούμορ. Με έναν υπέρμετρο αυτοσαρκασμό αλλά και με ανθρωπιά.

Ο Sexpyr ή αλλιώς Βασίλης Παρασκευάς. Ναιιιιιι αυτός που έλεγε μαζί με τους ΚΑΒΟΥΡΟΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΥΣ εκείνο το ωραίο κομματάκι στο 10 ΛΕΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑ είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση ανθρώπου. Δε θα πω περσόνα γιατί περσόνα έχουν όσοι στερούνται προσωπικότητας και δόξα τω μεγαλοδύναμο ο Βασίλης όχι απλά έχει προσωπικότητα την υποστηρίζει κιόλας.

Εξάλλου ο καλλιτέχνης είναι τόσο ανθρώπινος που αυτό από μόνο του είναι προσωπικότητα. Η ανθρωπιά και ο σεβασμός χαρακτηρίζουν τις μεγάλες προσωπικότητες που από την άλλη η ταπεινότητα τους, τους κάνει ακόμα από πιο σπουδαίους. Ο Βασίλης είναι ακριβώς αυτό. Ξέρει να σέβεται, ξέρει να εκφράζει την άποψη του και σε όποιον αρέσει. Όχι μόνο την εκφράζει αλλά τα λόγια του είναι καταπέλτης σε μια κοινωνία που φοβάται μην την βγάλουν το όνομα και το έχει βγάλει ήδη από μόνη της βουτηγμένη στην υποκρισία! Με τεράστια δόση βιτριολικού και επαναστατικού χιούμορ σε συνδυασμό με μια μεγάλη καρδιά. Φτάνει. Έτσι έχεις επιτύχει σαν άνθρωπος.

Φυσικά να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον φίλο μου τον Χρήστο από τους REVMA στη Λαμία που με βοήθησε σε αυτή τη γνωριμία. Χρήστο αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές βάλαμε τα δυνατά μας να σε εκπλήξουμε!

Θα κάνει το ντεμπούτο το 1997 ενώ ταυτόχρονα σπουδάζει με αποτέλεσμα στο σήμερα να είναι καθηγητής πανεπιστημίου στη Γεωπονική. Πρώτος δίσκος ο «Φύκια για μεταξωτές κορδέλες» το 2000 και εκ τότε; Ένα κάρο επιτυχίες που άφησαν εποχή στο μουσικό στερέωμα! Sexpyrience, Βόλιουμ 6, Για Τα Πανηγύρια, Άντεργκράου, Π.Ο.Υ.Τ.Σ.Α, Ραπ για λύκεια. Οι digital κυκλοφορίες ΤΣΙΓΑΡΑ ΣΚΕΤΑ, Ψευδαίσθηση, Έλα πλατεία man, E OXI ΨΑΧΝΩ ΚΑΡΙΕΡΑ και πόσα άλλα.

Γενιές και γενιές που μεγάλωσαν ξέγνοιαστα, διαφορετικά χωρίς να νοιάζονται για τη δηθενιά και το φαίνεσθαι και αυτό είναι ένα κομμάτι πολιτισμού. Όχι ο καθωσπρεπισμός ενός υποτιθέμενου hit που παίζει απλά για να καλύπτει τη μιζέρια του έρωτα ή την τάχα νεόπλουτη ζωή που στο βάθος μυρίζει σαθρότητα. Ούτε στημένες ιδεολογίες με μανατζερικά τερτίπια που καταλήγουν να λαϊκίζουν σε συναυλίες! Όχι όχι τίποτα από αυτά. Αυθεντικότητα!

Χαίρομαι που γνώρισα ένα αυθεντικό εκπρόσωπο μιας άλλης εποχής! Δε θέλω να σας κουράσω άλλο!

Θα αφήσω τον Sexpyr ή για εσάς και για εμένα Βασίλη να μας ξεδιπλωθεί για λογαριασμό του Lay-Out.Gr!

  • Καλησπέρα Βασίλη και καλώς όρισες στην ιστοσελίδα του Lay-Out.Gr, σε ευχαριστώ από καρδιάς που αποδέχτηκες την πρόταση μου να υλοποιήσουμε την παρούσα συνέντευξη. Ποιο ήταν το παιδικό σου όνειρο και τι σημαίνει για εσένα κάποιος να ονειρεύεται;

Μικρός έβλεπα όνειρα που με έκαναν να ξυπνάω και να παρατηρώ τα τριαντάφυλλα στον κήπο να κλαδεύονται βάναυσα από πιτσιρίκια που κατέληξαν στο survivor. Παρόλα αυτά θα σου πω πως το κουσούρι που μου άφησε η παιδική ηλικία είναι η αποστροφή μου στη μουσική βιομηχανία του πόνου, έντεχνη και σκυλάδικη. Με αφήναν οι γονείς μου μόνο μου όταν πηγαίναν supermarket και έχοντας παρέα μου ένα κασετοφωνάκι εποχής άκουγα έντεχνα και σκυλάδικά από τις τότε playlist του ράδιο-φόνου. Έκλαιγα με αναφιλητά γιατί όλοι αυτοί έκλαιγαν που τους άφησε η κοπέλα τους και εγώ δεν είχα καν κοπέλα να με αφήσει. Ε τότε ήταν που ο πατέρας μου έφερε κασέτες Ζουγανέλη και Χάρυ Κλύνν και όλα άλλαξαν! Μιλάμε για το σωτήριο έτος 1986 ήμουν πέντε χρονών! Η ζημιά είχε ήδη γίνει….

  • Πως θυμάσαι το πρώτο σου ντεμπούτο στη μουσική;

Δημοτικό θέατρο Νέας Ερυθραίας 1998, συναυλία αλληλεγγύης για το AIDS ως μάστιγα, μαζί με ένα συγκρότημα που λεγόταν ΙΕΡΑ ΣΙΩΠΗ και έπαιζαν hard rock. Τότε θυμάμαι για να παίξεις σε συναυλία αλληλεγγύης δεν χρειαζόταν ατζέντης και δε φώναζαν μόνο τους δικούς τους και τους παρατρεχάμενους. Εμείς λεγόμασταν ΚΑΒΟΥΡΟΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ και το live πήγε εξαιρετικά καλά, ο κόσμος γέλασε, τους κάναμε καλή εντύπωση με τραγούδια όπως, ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΜΕ ΤΑ ΟΥΖΑ, και στίχους όπως, «μην κάνετε χατήρια, αμολήστε και σηχτήρια, γιατί θα καταλήξετε μονάχοι στα ουρητήρια».

  • Το καλλιτεχνικό «Sexpyr» από πού το εμπνεύστηκες;

Το ψευδώνυμο όπως λέει και ο ΕΜΙΝΕΜ σε βρίσκει δεν το βρίσκεις. Έτσι ήταν ένας συνδυασμός της έφεσης που είχα σε σεναριακούς στίχους-ιστορίες και της κατανάλωσης ένα βράδυ του 1998 στην ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ενός βάζου μέλι με καρύδια με ευεργετικές στυτικές λειτουργίες διάρκειας μιάμισης ημέρας. Το πρωί μου είχαν πάρει για το λαιμό ένα τουριστικό περιλαίμιο με το όνομα ΣΕΞ-ΠΥΡ, αυτό ήταν.

  • Ορισμένες φορές υπάρχουν καλλιτέχνες που μπερδεύουν την καλλιτεχνική τους περσόνα με την προσωπικότητα τους. Πιστεύω πως δεν είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Τέλος πάντων το έχω δει να συμβαίνει. Νομίζω πως χάνεται η φαντασία. Ποια είναι η γνώμη σου επ`αυτού;

Κοίτα από το μηδέν του χρόνου, από το Χάρυ Κλυν έως τον Πανούση, από τα ΗΜΙΣΚΟΥΜΠΡΙΑ έως τους ΤΣΟΠΑΝΑ RAVE, από τους BLOODHOUND GANG έως τους RAMMSTEIN οι επιρροές μου ήταν συγκεκριμένες. Πάντα ήθελα να κάνω τον κόσμο να γελάει να αντιμετωπίζει με χιούμορ τα προβλήματα του και να αποτελούν τα τραγούδια άλλα και τα γραφόμενα μου (έχω γράψει και 2 κόμικ) διέξοδο του και όχι αδιέξοδο σαν τα έντεχνα και τα νέο-εντεχνό ραπ. Δεν με ένοιαζε ποτέ αν πουλάει όλο αυτό. Ζώ κάτι αρνητικό ή θετικό το πάω στην υπερβολή και το κάνω να αποκτά σατιρική οπτική. Δεν κρύβομαι πίσω από τη σάτιρα και την κωμωδία, τις λατρεύω, τις μελετάω και προσπαθώ να τις κάνω με χαρά και αυταπάρνηση.                                                                                   

  • Ποια συνεργασία σου είναι αυτή που μνημονεύεις περισσότερο και τι στοιχεία είχε που σε κάνει να την κρατάς ως αγαπημένη ανάμνηση;

Είτε ως Σέξπυρ, είτε ως TRENDY HOOLIGUNS, είτε ως ΚΑΒΟΥΡΟΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ, η συνεργασία που με σημάδεψε από κάθε άποψη είναι η 20ετής μουσική και φιλική (κυρίως με τον ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ) σχέση μου με τα ΗΜΙΣΚΟΥΜΠΡΙΑ. Κατά τα άλλα και ο Σπύρος Γραμμένος και ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος ήταν συνεργασίες που γούσταρα και θα ήθελα να ξανακάνω.

  • Οι συνεργάτες πολλές φορές γίνονται οικογένεια. Τι σημαίνει για εσένα η λέξη οικογένεια;

Στην πραγματική ζωή, η γυναίκα μου, ο γιος μου, η μάνα μου και ο αδελφός μου. Στη μουσική μου ενασχόληση οι στενοί συνεργάτες μου. Είναι κάποιοι άνθρωποι όπως ο ipsychos και o numberless που είναι σε κάθε βήμα δίπλα μου. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι όπως ο Άγγελος Αληγιάννης που έχουμε την εκπομπή στην ERTOPEN από το 2020, ο Μαύρος ήλος από Αγγλία, ο ΕΜPNE από ΚΝΚUC που είμαστε πολύ κοντά και φυσικά ο ΜΙΘΡΙΔΑΤΗΣ που έχουμε 25ετή κοινή πορεία. Υπάρχουν και άλλοι πολλοί που το ξέρουν ότι τους αγαπάω όπως ο Lans Reed από Άρτα, ο ΚΟΥΚΟΥΒΑΝΗΣ και όλη η παρέα της Ηλιούπολης, ο Jimmys από Underground Studio, o Χρήστος από Revma Άκης από Redeye Caravan και μπορώ να λέω μέχρι το πρωί. Κανείς όμως δεν προσφωνεί τον άλλο αδελφό, οι πράξεις μιλάνε και οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους μέσα στα χρόνια. Δεν είμαστε αδέλφια, δηλαδή και μπραντόνια, αυτά είναι τυράκια για να πουλάνε τα μερτσεντάιζ και να γεμίζουνε γήπεδα με καπνογόνα και μπουκαλάκια εμφιαλωμένο νερό. Προτιμώ να γεμίζω τα γήπεδα 5 x 5 της γειτονιάς μου και να κοιμάμαι ήσυχος.

  • Η μουσική είναι ψυχοθεραπεία. Γενικά το θέμα της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα νομίζω πως ακόμα αποτελεί ταμπού και ρωτάω εγώ τώρα. Είναι τόσο κακή μια επίσκεψη σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας;

Φυσικά και σε καμία περίπτωση. Η ψυχοθεραπεία αποτελεί μια εξαίρετη βαλβίδα αποσυμπίεσης από την έξαλλη καθημερινότητα που βιώνουμε στο σύνολο μας. Απλά η μουσική από το 1997, η οικογένεια μου αλλά και τα 2 beagles που συζούμε από το 2011 μου καλύπτουν οποιαδήποτε ανάγκη έκφρασης και ψυχικής ηρεμίας και αποτελούν τις δικές μου βαλβίδες αποσυμπίεσης. Θα ήθελα να σου κάνω extra και μια αντιεμπορική δήλωση λόγω αυτών των βαλβίδων αλλά και ιδεολογικά ποτέ δεν μετάθεσα την ψυχοθεραπεία μου, στα ναρκωτικά που δεν έχω δοκιμάσει ποτέ καθώς τα θεωρώ πνευματικό θάνατο αλλά και στο αλκοόλ σημειώνοντας πως ποτέ δεν έχω μεθύσει. Θέλω το μυαλό μου καθαρό.

  • Σε έναν από τους διάφορους δίσκους που έχεις κατά καιρούς κυκλοφορήσει βλέπουμε τον τίτλο «Το Ξύπνημα των Χαζών». Ο Βάρναλης θα πει επίσης «Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο αν ξυπνήσεις μονομιάς θα`ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Κοιμόμαστε ακόμα ή είμαστε ξύπνοι αλλά εθελοτυφλούμε να αποδεχτούμε την πραγματικότητα;

Από το 2008 είναι αυτός ο δίσκος και αποτελεί τιμή μου που τον αναφέρεις καθώς αυτό δείχνει πως τον θυμάσε μετά από 15 χρόνια. Όσο για το νόημα, ήμουν 25 έως 27 όταν έγραφα το δίσκο, είχε τραγούδια όπως «οι μπάτσοι είναι καλά παιδιά», «Μωρή», «Ψωμί Κρεμμύδι», «Βιολέτα» κ.ά. Εκείνη την περίοδο ολοκλήρωσα την περίοδο αυτογνωσίας μου, ξύπνησα και όρισα έννοιες όπως αγάπη, δουλεία και επανάσταση.  Τις 2 πρώτες τις κρατάω για εμένα αλλά την έννοια της επανάστασης δεν την ορίζω όπως αυτή που κάνουν οι φασέοι μιλώντας για αλληλεγγύη, αλήθεια σε πλατείες και καταλήγουν να καίνε πανεπιστήμια, την ορίζω ως την ικανότητα κάποιου να διατηρεί την ακεραιότητα του σε οποιοδήποτε περιβάλλον ανεξάρτητα του πόσο σαθρό αυτό είναι.

  • Τι σημαίνει για εσένα η λέξη σεβασμός και πως κερδίζει κάποιος το σεβασμό σου;

Ο σεβασμός χτίζεται δεν κερδίζεται από μια στιγμή σε μια άλλη. Είναι ένα σύνολο στοιχείων που τον απαρτίζουν που για τον καθένα μας είναι ξεχωριστά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ο σεβασμός είναι μια συνολική έννοια, ψηφιδωτό πολλών και διαφορετικών παραμέτρων.

  • Επίσης δε μπορώ να μην σε ρωτήσω τη γνώμη σου και σε κάτι γιατί ξέρω πως η απάντηση σου θα είναι στοχευμένη και ώριμη. Πως γίνεται από το «Γ…..σαι Μητσοτάκη» στο 40% αυτοδυναμία. Είμαστε μαζόχες ή τα θέλει τελικά το οπισθιάκι μας λόγω της νοοτροπίας μας;

Δεν θα κουράσω πολύ, θα σου παραθέσω μερικούς στίχους από το τραγούδι μου GASMA που έγραψα μέσα στην καραντίνα: «…και ακόμα υπάρχει κόσμος που χειροκροτά, βρακιά μεταξωτά με άδειο κουμπαρά, εχθές πανηγυρίσαμε το νέο παικταρά, πιες κόβιντ άσπρο πάτο στην υγειά μας ρε GASMA…».                                                                               

  • Το 2011 κάνατε μια πολύ όμορφη διασκευή το τραγούδι «Μπήκαν στην Πόλη οι Οχτροί». Τελικά οι «οχτροί» είναι οι Τούρκοι, οι τρόικες, οι άλλοι ή πολλά περισσότερα έχουμε να χωρίσουμε τελικά μεταξύ μας παρά με εκείνους;

Ζούμε σε ένα προτεκτοράτο των μεγάλων δυνάμεων, οχτροί μας είναι αυτοί που θα μας πουν ώστε να πωλούνται τα νεροπίστολα και να είμαστε καλοί πελάτες όλοι. Όσο για το μεταξύ μας, κάποτε είχα προτείνει να ιδρύσουμε ένα κόμμα, το ΑΡΚ. Τα αρχικά σήμαιναν Ανθελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα με σήμα την κιβωτό. Δε λένε ότι οι Έλληνες στο εξωτερικό είναι και οι πρώτοι? Ότι γίνονται πυρηνικοί φυσικοί, πυρηνικοί χημικοί ή έστω πυρηνικοί αντιδραστήρες? Ε να πάμε όλοι να φύγουμε όξω και να το κάνουμε εδώ AIRBNB. To σύνθημα μας ήταν «Σώστε την Ελλάδα από τους Αίλινες». Απλά απαραίτητος είναι ο ορισμός του πλαφόν σε κάθε πόλη που θα πηγαίνουμε στο εξωτερικό μην την κάνουμε και αυτήν ίδια.

  • Θα με πουν απαισιόδοξο το βλέπω εγώ (γέλια). Η ραπ της εποχής σου μιλούσε για κάποια ιδανικά, σίγουρα δεν ήταν όλα τα κομμάτια τέλεια, υπήρχαν και λάθη. Στο σήμερα σπάνια βλέπω να μιλάνε για ιδανικά ή αν μιλάνε μου φαίνονται μαζοποιημένα και κάπως «στημένα» πως δε τα πιστεύουν πραγματικά αυτά που λένε. Θα ήθελα μια τοποθέτηση σου επί του ζητήματος αυτού!

Θα σου μιλήσω για ένα κοντέρ που έχει δημιουργηθεί γύρω από το hip hop στην Ελλάδα. Στο αριστερό τμήμα διακρίνουμε τους φασέους λαικιστές ψευδοαλληλέγγυους και wanabeέντεχνους MC’s, που κλαίνε για το πόσο δύσκολα πέρασαν στα παιδικά τους χρόνια ενώ οι ίδιοι έχουν φτάσει 30-35 χρονών. Ποιο πολύ ραπ στο Μελωδία Fm δεν έχω ξανακούσει. Παίζουν συναυλία αλληλεγγύης για τους μετανάστες ενώ ταυτόχρονα πάνε στις εκπομπές του Πορτοκάλογλου που έκανε σε όλες τις εκλογές like στις αναρτήσεις του Μητσοτάκη που χειρίστηκε το θέμα των μεταναστών με εμφανή ακροδεξιό τρόπο. Στο κέντρο του κοντέρ έχουμε τους ντριλάδες που μας λένε και αυτοί ότι περάσαν δύσκολα αλλά έχουν όπλα και θα σε σκοτώσουν με τα crew τους. Αυτοί συνεργάζονται μόνο με ελαφρολαικούς τύπου Αργυρού για να πάνε τη φάση ένα βήμα παραπέρα. Καταλήγουμε στο δεξιό άκρο του κοντέρ όπου είναι οι trappers που σε σκοτώνουν, πηδάνε τη γυναίκα σου, έχουν ένα μάτσο εκδιδόμενες σεξουαλικά και ακριβά αυτοκίνητα που εσύ δεν έχεις νια νια νια…ζήλευε πληβείε. Αυτοί βγαίνουν στον Αρναούτογλου με γυαλιά μυωπίας για να μας δείξουν πως τον ελεύθερο τους χρόνο διαβάζουν Ντοστογιέφσκι και δεν γράφουν μόνο τις κουράδες που γράφουν και κάνουν επιτυχία. Οι εν λόγω καλλιτέχνες συνεργάζονται αποκλειστικά με σκυλάδες. Βέβαια να τονίσω πως απειλές λόγω των τραγουδιών και των αναρτήσεων μου έχω δεχτεί μόνο από την πρώτη κατηγορία, τους αλληλέγγυους. Τέλος να πω πως στην κάτω κορυφή του κοντέρ είναι το είδος τέχνης που κάνω εγώ που το γράφουν όλοι οι οπαδοί των ανωτέρω στα παπάρια τους.

  • Προς επέκταση της προηγούμενης ερώτησης. Τι σημαίνει για εσένα κάποιος να έχει ιδανικά;

Ιδανικά να έχεις, δανεικά μην έχεις και κυρίως λίγα γιατί σε βλέπω να σε μπουζουριάζουν και να σου παίρνουν το σπίτι χθες. Μετά θα έρχονται οι ατζέντηδες να κάνουν συναυλίες αλληλεγγύης από κάτω από την ταράτσα σου και δε θα μπορείς να κοιμηθείς.

  • Να προσπαθήσω να δικαιολογήσω και να πω. Μήπως όμως δεν φταίνε αυτοί που τα λένε, αλλά αυτοί που τους τα λένε. Για παράδειγμα οι εταιρίες που καλώς ή κακώς έχουνε μερίδιο ευθύνης. Τι πιστεύεις επ`αυτού;

Καθένας είναι υπεύθυνος για αυτά που λέει. Δεν είμαστε περσόνες είμαστε υπεύθυνοι των πράξεων και των λόγων μας. Εφόσον λες ότι άλλος σε ώθησε να γράψεις τον τάδε στίχο και να πεις από ανάγκη κάποια πράγματα για να επιβιώσεις, ας πρόσεχες. Για αυτό ζω για τη μουσική, με την μουσική και όχι αποκλειστικά από τη μουσική. Για να μην μετανιώνω για αυτά που λέω. Να έχω ελευθερία έκφρασης. Σπουδάζω 24 χρόνια, δουλεύω άλλα τόσα αλλά κάνω μουσική 27 χρόνια, πρώτα από όλες μου τις άλλες δραστηριότητες. Δεν έχω μάθει να ζώ χωρίς τη μουσική και θα σταματήσω να ασχολούμαι όταν γίνω κοπριά.

  • Θεωρώ, ίσως να κάνω και λάθος, πως για να κερδίσεις κάτι και να ολοκληρώσεις τα ιδανικά σου και το χαρακτήρα σου πρέπει να χάσεις κάτι από μέσα σου. Τι ήταν αυτό που σε βοήθησε στο σήμερα να ολοκληρωθείς σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος;

Σαν άνθρωπος πρέπει πρώτα να ολοκληρωθείς και όχι μόνο σαν καλλιτέχνης. Η ζωή είναι ΖΗΣΕ, ΔΙΑΒΑΣΕ, ΕΞΗΓΗΣΕ. Το ζήσε είναι το παρόν που ζεις και είναι αναγκαίο και θεμιτό, το διάβασε είναι να βλέπεις τι έκανε ο προηγούμενος γίββωνας από εσένα και το εξήγησε είναι αυτό που αφήνεις εσύ στην επόμενη γενιά. Έτσι γίνεσαι ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος και δεν θεώρησέ απλά ένα ασυνείδητο ανώτερο θηλαστικό.

  • Ένας καλλιτέχνης έχει τον τρόπο του να εκφράζεται και να ερωτεύεται. Τι είναι για εσένα ο έρωτας και πως εκδηλωνόσουνα κάθε φορά που βίωνες ερωτικά συναισθήματα για μια γυναίκα;

Επικίνδυνο θέμα, για τη σημερινή εποχή. Παρόλα αυτά θα σου πω πως αντιμετώπιζα μέσω της μουσικής ένα χωρισμό. Έγραφα τον επικήδειο της σχέσης, το πήγαινα στην υπερβολή με τέτοιο τρόπο ώστε αυτός που θα το ακούσει να βοηθηθεί πραγματικά γελώντας και να προχωρήσει παρακάτω τη ζωή του. Σιχαίνομαι τη βιομηχανία πόνου, το έντεχνο, το έντεχνο ραπ, τα ελαφρολαικά και τα σκυλάδικα που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη αυτή η ανάγκη και σε σέρνουν στα πατώματα. Εγκληματίες.

  • Βασίλη να σε ευχαριστήσω πραγματικά για τη χαρά που μου έδωσες να σε φιλοξενήσουμε στην ιστοσελίδα μας. Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις ποιο είναι το μήνυμα σου προς τους συναδέλφους, τους φίλους και τον κόσμο που θα διαβάσει τη συνέντευξη μας!

ΑΝ ΦΤΑΣΑΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΛΑΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ ΙNTERNET, ΒΡΕΙΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ.

Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία, ήταν τιμή μου.