Τις τελευταίες ημέρες ακούγοντας τους πολιτικούς των διαφόρων κομμάτων της χώρας να μιλούν, μού έμειναν πολλές απορίες. Η σημαντικότερη είναι εάν ξέρουν για… ποια χώρα μιλούν.
Ο πρωθυπουργός, κ. Γ. Παπανδρέου, μίλησε για την ανάγκη να μείνει η χώρα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύει δηλαδή ο κ. Παπανδρέου ότι είμαστε στην ίδια θέση με τη Γερμανία και τη Γαλλία; Ή τουλάχιστον με την Ολλανδία και τη Δανία; Δεν νομίζουμε ότι το πιστεύει, αλλιώς δεν θα μιλούσε συχνά – πυκνά για τον Νότο της Ευρώπης. Τότε γιατί το κάνει; Μα, για μικροπολιτικούς λόγους.
Μιλάει ο Αντώνης Σαμαράς και αναφέρεται στην ανάγκη ανάπτυξης. Καμία αντίρρηση. Μόνο που κάνει το ίδιο «λάθος». Θεωρεί κι αυτός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Το πιστεύει; Μάλλον όχι.
Το Κ.Κ.Ε. με ξεκάθαρη άποψη πιστεύει ότι η χώρα πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την καθοδήγηση της Λαϊκής Εξουσίας. Το πώς θα είναι αυτή η εξουσία την αφήνει λίγο ασαφή, γιατί προφανώς εάν την αναλύσει οι ψηφοφόροι θα γίνουν καπνός φέρνοντας στο μυαλό μνήμες των χωρών του Υπαρκτού Σοσιαλισμού. Εν πάση περιπτώσει, το Κ.Κ.Ε. υποστηρίζει ότι μπορεί να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων με τη Λαϊκή Εξουσία. Το πιστεύει, και μάλιστα στη σημερινή συγκυρία της παγκοσμιοποίησης; Μάλλον όχι. Μάλιστα, ενώ το εξαγγέλλει σπεύδει να διευκρινίσει ότι δεν είναι ώριμες οι αντικειμενικές συνθήκες!
Ένα άλλο κομμάτι της Αριστεράς υποστηρίζει ότι χρειάζεται κυβέρνηση προοδευτικής κατεύθυνσης. Δηλαδή τι ακριβώς θα κάνει αυτή; Εκτός δηλαδή από τον… τσαμπουκά που θα πουλήσει στους Ευρωπαίους; Το τοπίο είναι ομιχλώδες, αλλά δεν πειράζει είναι προοδευτικό.
Όλοι δηλαδή κοιτούν το μαγαζάκι τους. Μικρό ή μεγάλο. Κοιτούν την ύπαρξη τους και όχι την προοπτική του Έθνους. Για αυτό και ο ελληνικός λαός, που δεν είναι τόσο ανώριμος όσο ελπίζουν, τους παρακολουθεί από απόσταση. Γιατί κανείς δεν λέει την αλήθεια. Πράγματα αυτονόητα για την άλλη Ευρώπη στη χώρα μας μοιάζουν με μικρά θαύματα.
Τι δεν λένε όλοι οι πολιτικοί;
Ότι ο λαός όποιο μοντέλο ανάπτυξης και να επιλέξει πρέπει να δουλέψει σκληρά! Αλλά κι αυτό μόνο του δεν αρκεί. Θα πρέπει παράλληλα να αλλάξει τη θέση του στην παγκόσμια καπιταλιστική πυραμίδα. Δεν γίνεσαι μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης γιατί έτσι το αποφάσισες, αλλά γιατί δούλεψες σκληρά . Όλα τα άλλα είναι φτηνά και πολιτικάντικα και θα διαιωνίζουν την εθνική μας μιζέρια.
Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση. Τίποτα δεν θα καταφέρουμε αν δεν ματώσουμε. Για τον απλό λόγο ότι κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτα.
Σταμάτης Μαλέλης
