«Δεν έχω προλάβει όλα τα στάδια του πένθους λόγω δουλειάς, δεν ξέρω πώς έχει γράψει αυτό, γιατί μου βγαίνουν κι άλλες φοβίες» συμπλήρωσε
Η Σοφία Βογιατζάκη έδωσε συνέντευξη και μίλησε για την απώλεια της μητέρας της, αλλά και την απόφασή της να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία.
Η ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» κι όπως ανέφερε αρχικά, δεν έχει περάσει από όλα τα στάδια του πένθους, πράγμα που της έχει δημιουργήσει πολλές φοβίες.
«Δεν έχω προλάβει όλα τα στάδια του πένθους λόγω δουλειάς. Δεν ξέρω πώς έχει γράψει αυτό, γιατί μου βγαίνουν κι άλλες φοβίες. Τώρα που είμαι μικρή κι έχω τη ζωή μπροστά μου, λέω να πάω να λύσω τα θέματα που πρέπει», είπε χαρακτηριστικά.
«Υπάρχουν στιγμές που πέφτω σε τέτοια θλίψη με ασήμαντες αφορμές, που δεν ήταν στοιχείο του χαρακτήρα μου. Έχει αρχίσει και το περιβάλλον μου να λέει ότι έχω αλλάξει και πρέπει κάτι να κάνω. Δεν τον αντιμετώπισα τον θάνατο της μητέρας μου όπως έπρεπε. Ήμουν σε πολλή δουλειά κι έφυγε “επιδερμικά”», εξηγεί.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις φοβίες της. «Πετοφοβία έχω χρόνια, αλλά μπαίνω στα αεροπλάνα λόγω δουλειάς. Το αντιμετωπίζω, αυτό είναι το καλό μου. Ότι τις φοβίες μου τις αντιμετωπίζω, δεν είμαι φυγόπονη», είπε.
«Έπρεπε η αδερφή μου να πάει 10 μέρες στο εξωτερικό κι ήμουν μόνη στο σπίτι. Δεν μπορώ να σας περιγράψω… Μου ερχόταν η μια μαύρη σκέψη μετά την άλλη. Ότι θα γίνει μεγάλος σεισμός, θα θαφτώ στα μπάζα και δεν θα με βρει κανείς, που αυτό δεν είναι νορμάλ. Τη φοβία δεν την αντιμετωπίζεις με τη λογική. Άρα πρέπει να βρω την αιτία που δημιουργούνται όλες αυτές οι φοβίες, για να γιατρευτεί», πρόσθεσε.
Όπως είπε αργότερα, έχασε πολλούς ανθρώπους σε μικρό χρονικό διάστημα. «Στο σπίτι έμενε η μαμά, θείες, αδέρφια, ανίψια. Ο αδερφος μου μετακόμισε, οι υπόλοιποι έφυγαν από τη ζωή. Σε έναν χρόνο, έφυγαν ο ένας πίσω από τον άλλο. Δεν προλαβαίναμε κηδείες και νοσοκομεία. Δεν νομίζω ότι το σπίτι μου δημιουργεί πρόβλημα, αλλά κάτι μέσα μου. Οι μεγάλοι άνθρωποι της οικογένειας ήταν πιο ενεργητικοί, πιο ζωηροί. Ας πούμε 80-90 χρονών άνθρωποι που είχαν τόση ενέργεια για τη ζωή. Τα πρώτα δύο χρόνια δεν μιλούσα για τον θάνατο της μαμάς, δεν ήθελα», είπε κλείνοντας.
