Μπορεί η χορήγηση ενός επιδόματος που θεσπίστηκε για να απαλύνει τις επιπτώσεις της φτώχειας, όπως είναι το ΚΕΑ, το οποίο με τη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης μετονομάζεται σε «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», να λειτουργεί ως διοικητικό μέσο τιμωρίας για τη σχολική διαρροή; Είναι ηθικό, ακόμη κι αν είναι νόμιμο, να διακόπτεται η καταβολή του όταν ένα από τα παιδιά της οικογένειας-δικαιούχου μένει στην ίδια τάξη; Είναι αποτελεσματικό ως αντικίνητρο για την αποτροπή της παιδικής εργασίας σε αγροτικές και τουριστικές δραστηριότητες που συνηθίζουν παρανόμως ορισμένα νοικοκυριά στην επαρχία;
Πρόκειται για κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Επίδομα γέννησης και άλλες διατάξεις», το οποίο τίθεται σήμερα προς ψήφιση στη Βουλή. Το πρώτο νομοσχέδιο με σφραγίδα της υφυπουργού Εργασίας, Δ. Μιχαηλίδου.
Παρ’ όλο που αιχμή του νομοσχεδίου είναι η χορήγηση επιδόματος γέννησης ύψους 2.000 ευρώ ως «ουσιαστικό και αποτελεσματικό μέτρο για την αντιστροφή της αρνητικής δημογραφικής τάσης», όπως αναφέρει και η σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, έντονο προβληματισμό προκάλεσαν οι διατάξεις για τις περικοπές των επιδομάτων και τη σύνδεση του ΚΕΑ με τη φοίτηση.
Επίσης, με το νομοσχέδιο αναμορφώνονται οι όροι χορήγησης 3 άλλων βασικών επιδομάτων (παιδιού, στέγασης, ορεινών και μειονεκτικών περιοχών), ενώ το μάτι σε ακροδεξιές φωνές εντός της Ν.Δ. φαίνεται να κλείνει η υφυπουργός προωθώντας αύξηση της απαιτούμενης διάρκειας παραμονής ως προϋπόθεση χορήγησης των επιδομάτων στα 12 χρόνια για τους πολίτες τρίτων χωρών, από τα 5 που ήταν ώς τώρα.
«Εκτιμούμε ότι η εξοικονόμηση από τις περικοπές τριών επιδομάτων πρόκειται να καλύψει τις “τρύπες” του προϋπολογισμού του υπουργείου Εργασίας που θα δημιουργηθούν από το Ασφαλιστικό γιατί έχει δεσμευτεί το υπουργείο Εργασίας ότι αν υπάρχει πρόβλημα στον προϋπολογισμό του με το Ασφαλιστικό, θα το καλύψει μόνο του, όχι από τον προϋπολογισμό του κράτους» δήλωσε η τέως αναπληρώτρια υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Φωτίου.
