Πίτερ Μπένενσον: Ο «Φύλακας» των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

του Ανδρέα Αγγελόπουλου

919

Πίτερ Μπένενσον | Διεθνής Αμνηστία - Ελληνικό Τμήμα

Ο ιδρυτής της Διεθνούς Αμνηστίας εναντιώθηκε στον αυταρχισμό των απόλυτων καθεστώτων. Ένας οραματιστής που έσπασε τις αλυσίδες της «βαναυσότητας».

«Αντικαταστήστε τον φόβο με την ελπίδα, την αδράνεια με την δράση, την αδιαφορία με την αλληλεγγύη» υποστήριζε ο Πίτερ Μπένενσον. Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έδειξε τον δρόμο για την απαγόρευση των βασανιστηρίων και την κατάργηση της θανατικής ποινής. Γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1921 και εξελίχθηκε σε μια εμβληματική προσωπικότητα του 20ου αιώνα. Ο Βρετανός ακτιβιστής ανέφερε ότι «όσοι σήμερα αισθάνονται ακόμα μια αίσθηση ανικανότητας μπορούν να κάνουν κάτι. Να υποστηρίξουν την Διεθνή Αμνηστία. Μπορούν να βοηθήσουν να υπερασπιστεί την ελευθερία και την δικαιοσύνη».

Ο Πίτερ Μπένενσον αποτελεί μια προσωπικότητα που θέλησε να απαλλάξει τους ανθρώπους από την «σκληρότητα» που γεννά η κοινωνία. Ποια θα ήταν η άποψη του Μπένενσον για το γεγονός πως πραγματοποιείται πόλεμος εν έτη 2022; Όσο υπάρχουν άνθρωποι που επιβάλλονται βάναυσα τότε, θα γεννιούνται οραματιστές σαν τον Πίτερ Μπένενσον και θα δείχνουν τον δρόμο της ελευθερίας. Ας ανακαλύψουμε την ζωή του «Φύλακα» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που άφησε πίσω την δική του παρακαταθήκη.

Οι «Ξεχασμένοι της Φυλακής» εκκολάπτουν το όραμα της Διεθνούς Αμνηστίας

Ο Μπένενσον που σπούδασε νομική στην Οξφόρδη δεν ήταν ούτε ονειροπόλος, ούτε τρελός. Στην εφηβεία δημιούργησε ένα ταμείο για τα παιδιά που είχαν μείνει ορφανά κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ο ακτιβιστής «πνίγονταν» από καθετί άδικο γι’ αυτό τον λόγο αναζητούσε οξυγόνο στην εναντίωση. Μαζί με τους Σον Μακ Μπράιτ και Έρικ Μπέικερ δημιουργεί τη «Δικαιοσύνη», μια οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η φυλάκιση δύο Πορτογάλων φοιτητών ήταν η αφορμή ώστε, να γεννηθεί το 1961 η Διεθνής Αμνηστία. Οι δύο φοιτητές καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια φυλάκισης επειδή, ύψωσαν τα ποτήρια τους προς τιμήν της ελευθερίας. Ο Πίτερ Μπένενσον έγραψε ένα άρθρο με τίτλο οι «Ξεχασμένοι της Φυλακής» όπου, ζητούσε από τους πολίτες να στηρίξουν τους άδικα καταδικασμένους φοιτητές. Οι άνθρωποι γεννούν κολοσσούς. Αυτό ακριβώς έκανε ο νεαρός τότε, νομικός στην σκληρή δεκαετία του 1960 όπου, τίποτα δεν ήταν αυτονόητο. Ο Μπένενσον βρήκε συνοδοιπόρους σε περισσότερες από 12 χώρες ανά τον κόσμο και γέννησε το εθελοντικό κίνημα της Διεθνούς Αμνηστίας. «Μαζί ενάντια στην αδικία» ανέφερε συνεχώς μεταξύ άλλων.

Η οργάνωση σήμερα αριθμεί περισσότερα από 10.000.000 μέλη. Κυρίος στόχος του ιδρυτής της, ήταν να οδηγηθούμε στην εξάλειψη των διακρίσεων, την κατάργηση της θανατικής ποινής και την απαγόρευση των βασανιστηρίων. Ο μάχιμος ακτιβιστής ανέφερε πως «Τα βασανιστήρια είναι απαγορευμένα, αλλά στα δύο τρίτα των χωρών του κόσμου εξακολουθούν να διαπράττονται μυστικά. Πάρα πολλές κυβερνήσεις εξακολουθούν να επιτρέπουν την παράνομη φυλάκιση, την δολοφονία ή την εξαφάνιση από τους αξιωματούχους τους ατιμώρητα». Ο οργανισμός έχει διακριθεί με το Νόμπελ Ειρήνης το 1977 καθώς και το 1978 με το βραβείο του Ο.Η.Ε. για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο συμβολισμός του «Αρχιερέα» των δικαιωμάτων

Ο Πίτερ Μπένενσον την μέρα ίδρυσης της Διεθνούς Αμνηστίας στις 10 Δεκεμβρίου 1961 άναψε ένα κερί εμπνεόμενος από το κινέζικο ρητό «Είναι καλύτερα να ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι». Ο «Φύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» δήλωσε «ότι το κερί καίει όχι για εμάς, αλλά για όλους εκείνους που δεν καταφέραμε να σώσουμε από τη φυλακή, που βασανίστηκαν, που απήχθησαν. Γι’ αυτό είναι το κερί».

Σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, θα υπάρχουν προσωπικότητες που θα λειτουργούν σαν «πυξίδα». Ο Πίτερ Μπένενσον πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου 2005 από πνευμονία. «Η κεντρική ιδέα της Διεθνούς Αμνηστίας είναι ότι θα γίνουμε πιο δυνατοί όταν παλεύουμε μαζί για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Κάθε φόρα που κάποιος θα καταπάτα «βάναυσα» τα ανθρώπινα δικαιώματα, ένας άλλος θα ανάβει το κερί της εναντίωσης και θα κόβει τις αλυσίδες. Ας αποφασίσουμε σε ποια πλευρά θέλουμε να είμαστε.