Όταν το παιδί μου έχει πνευμονία

357

Κώστας Πρίφτης, Παιδίατρος,  Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδιατρικής-Παιδοπνευμονολογίας Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Διευθυντής Παιδοπνευμονολογικού και Παιδοαλλεργιολογικού Τμήματος, Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Παρότι τα εμβόλια που κυκλοφορούν συνεχώς ενδυναμώνουν την προστατευτική ασπίδα, τα παιδιά μας εξακολουθούν να νοσούν συχνά από λοιμώδη νοσήματα. Πολλά απειλητικά νοσήματα που οφείλονταν σε μικρόβια ή ιούς σχεδόν εξαφανίστηκαν, αλλά κάποια παραμένουν και όχι σπάνια προσβάλλουν παιδιά του στενού ή και του ευρύτερου περιβάλλοντος. Ένα από αυτά είναι η πνευμονία.

Ο ορισμός της πνευμονίας ποικίλει, οπότε και η κλινική εικόνα της νόσου ποικίλει. Μπορεί να είναι σοβαρή, να χρειάζεται νοσηλεία σε Νοσοκομείο και με επιπλοκές απειλητικές, μπορεί να είναι ήπια, μάλιστα αυτοϊώμενη. Ενδεχομένως να απαιτούνται εξετάσεις αίματος ή ακτινογραφία θώρακος.

Για την αντιμετώπιση της νόσου, όταν το παιδί μας προσβληθεί, χορηγείται αντιβιοτικό. Ευτυχώς, πάντα πλέον είναι απαραίτητη η γνώμη του γιατρού και η συνταγογράφηση είναι πράξη που γίνεται με την έγκρισή του. Κάποιες φορές χρειάζεται νοσηλεία στο νοσοκομείο. Η έκβαση είναι πάντα καλή.

Ωστόσο, καλύτερη από τη θεραπεία είναι η πρόληψη. Άρα, εμβόλια! Θα σας κατευθύνει ο παιδίατρός σας. Αλλά και καθημερινά προληπτικά μέτρα. Στο μέτρο του εφικτού, το παιδί που μεταδίδει μένει σπίτι του για να μην αρρωστήσουν με το ίδιο μικρόβιο ή ιό και άλλα παιδιά. Δεν δίνουμε προληπτικά αντιβιοτικά.

Με δυο λόγια λοιπόν, η πνευμονία στα παιδιά είναι συχνό νόσημα αλλά δεν είναι απειλητικό. Χρειάζεται να εκτιμάται από τον παιδίατρο και εφόσον ενδείκνυται αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.