Ανθρώπινη ανάγκη για σύνδεση ή απλώς μια προσπάθεια να υπονομεύσουμε τους άλλους, όταν δεν είναι παρόντες; Ένας κλινικός ψυχολόγος αποδομεί την αγαπημένη συνήθεια του κουτσομπολιού προτείνοντας παράλληλα πώς θα αντιμετωπίσουμε τα… πισώπλατα μαχαιρώματα
«Τα έμαθες για την προαγωγή της Γεωργίας; Εγώ άκουσα ότι…». Ας παραδεχτούμε ότι το κουτσομπολιό θεωρείται το αλατοπίπερο στο χώρο εργασίας, αποτελώντας μια ένοχη απόλαυση.
Αν και ο καθένας θα μπορούσε να δώσει τον δικό του ορισμό ή να το χαρακτηρίσει ως «κοινωνικό ενδιαφέρον», για τον κλινικό ψυχολόγο δρ. Michael Wiederman ως κουτσομπολιό ορίζονται τα αρνητικά σχόλια που λέγονται για ένα άτομο, όταν αυτό απουσιάζει.
Ένας λόγος που είναι μια τόσο διαδεδομένη πρακτική είναι και οι σκοποί που εξυπηρετεί: χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να τονίσει όσα δεν μπορούν να ειπωθούν σε ένα εργασιακό περιβάλλον, ενώ παράλληλα φέρνει τα άτομα πιο κοντά, οικοδομώντας το αίσθημα της εμπιστοσύνης, εκτός από την περίπτωση που θα μας μπουν ιδέες ότι το κουτσομπολιό αφορά κι εμάς τους ίδιους.
Διαβάστε περισσότερα στο kontasou.com
