Σταμάτης Μαλέλης: Ο τελευταίος να…ανοίξει την πόρτα

540

door ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Επειδή βλέπω ότι όλοι καταθέτουν την άποψη τους για τα δρώμενα στο χώρο της κεντροαριστεράς και ότι όλοι δηλώνουν …ανεύθυνοι η και δικαιωμένοι , νομίζω οτι πρέπει να καταθέσω και πάλι τις απόψεις μου.

Αυτό που προσπαθούσα πάντα, ήταν να μιλήσω πολιτικά. Δεν μ ενδιέφεραν οι κομματικές κραυγές που συνήθως έκρυβαν μικροσυμφέροντα.

Αυτό που με ενδιέφερε ήταν οι ιδέες και οι προτάσεις. Τους πολιτικούς κατινισμούς τους άφηνα για τους άλλους. Αυτούς που συντηρούν τα παρακλάδια του …αριστερού πελατειακού συστήματος.

Πάντα πίστευα στη μεγάλη κεντροαριστερά η  τον Δημοκρατικό σοσιαλισμό όπως τον λένε άλλοι.. Αυτή η παράταξη που την χαρακτήριζα ,εγώ και πολλοί άλλοι , σαν μεγάλη δημοκρατική παράταξη πίστευα και πιστεύω οτι μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου σε μια απο τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας μας..

Πως μπορούμε όμως να φτιάξουμε αυτή τη μεγάλη παράταξη.

Κατ αρχήν το αποτέλεσμα δεν ήταν αρνητικό όπως είπε ο κ Κουβέλης , ήταν τραγικό!

Αγαπητέ Πρόεδρε χάσαμε και υποχρέωση μας είναι η γενναία αυτοκριτική.

Τι πιστεύω ότι έφταιξε.

–          Δεν είχαμε συγκεκριμένη στρατηγική. Δεν είχαμε ρεαλιστικές θέσεις για ην έξοδο. Δεν είχαμε τολμηρές προτάσεις.

–          Δεν τα καταφέραμε να κάνουμε τις απαραίτητες κινήσεις στο χώρο της κεντροαριστεράς . Σπασμωδικές προσεγγίσεις με πρόσωπα που κινήθηκαν με απόλυτη ιδιοτέλεια και τυχοδιωκτισμό. Προχειρότητα  και ερασιτεχνισμός. Με ποιούς άραγε αποφασίστηκαν όλα αυτά?

–          Καμία πρόταση για την επόμενη μέρα σε μια περίοδο ιδιαίτερης πόλωσης. Τι ακριβώς εκφράζαμε κοινωνικά. Με ποιύς θα πηγαίναμε και ποιόυς θα αφήναμε. Οι περισσότερες προτάσεις μας είχαν ξεπερασμένες αριστερές αγκυλώσεις .

–          Δεν καταφέραμε ποτέ να εξηγήσουμε επαρκώς γιατί μπήκαμε στην κυβέρνηση, τι ακριβώς κάναμε και γιατί φύγαμε.

Πως φαντάζομαι τη Σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία.

Ασφαλώς με κέντρο τους πολίτες και φυσικά με προοδευτικό πρόσημο.

Θέλω μια κεντροαριστερά που θα τολμήσει ν αλλάξει το κράτος.

Που θα καταργήσει το αναχρονιστικό οθωμανικού τύπου πελατειακό κράτος..

Που θα χτυπήσει τον λαϊκισμό. Που δεν θα χαϊδέψει αυτιά , που δεν θα είναι αρεστή σε όλους. Που δεν θα χαρίζεται στους δικούς μας.

Η σοσιαλδημοκρατία που ονειρεύομαι δεν μπορεί να είναι με το σημερινό ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι με δυνάμεις που είναι εγκλωβισμένες σε συντηρητικές πολιτικές.

Η σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να συντηρεί και να αναπαράγει την διαπλοκή δεν μπορεί να αφήνει μια μικρή ολιγαρχία να νέμεται τον πλούτο της χώρας..

Δεν μπορεί επίσης να θεοποιεί το κράτος  και τα συντεχνιακά συμφέροντα.

Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία που μπορεί να αποτελέσει φρένο στον λαϊκισμό , πρέπει να ξέρει οτι η ανάπτυξη της χώρας θα περάσει μέσα από ρήξεις και όχι συμβιβασμούς.

Η σημερινή κρίση στην Ευρώπη, που αποκτά και πολιτικά χαρακτηριστικά , κάνει ακόμη πιο αναγκαία την οικονομική αναπτυξη της χώρας  η οποία όμως πρέπει να γίνει με νέους όρους και με ξεκαθαρισμένο το οικονομικό και πολιτικό τοπίο.

Η κεντροαριστρά σήμερα οφείλει να κάνει το newdeal για τη πορεία της χώρας. Τη νέα κοινωνική συμφωνία. Εχοντας πάντοτε στο επίκεντρο της πολιτικής της τον πολίτη.

Στην ΔΗΜΑΡ άρχισαν οι διαρροές.   Δεξιά και Αριστερά, κάποιοι πήδηξαν ήδη από το τρένο. Κάποιοι επαγγελματίες ψάχνουν τη νέα τους στέγη.

Θα ανατρέψω το συνηθισμένο και κοινότοπο « ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα»

Θα το πω διαφορετικά.

Ο τελευταίος να ανοίξει την πόρτα.

Στο νέο αέρα της πολιτικής . Τις μεταρρυθμίσεις. Στο μικρό και ευέλικτο κράτος, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στη πάταξη της διαπλοκής, στην κουλτούρα των συνεργασιών στους νέους θεσμούς που θα θωρακίσουν τη Δημοκρατία απέναντι στην πολιτική και οικονομική βαρβαρότητα.

Αυτή είναι η Σοσιαλδημοκρατία που ονειρεύομαι!