«Ήμουν κατά του γάμου, δεν το σκεφτόμουν καν» ανέφερε ο ηθοποιός
Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά», ο ηθοποιός μίλησε αρχικά, για τη σύζυγό του, Έλενα Καρακούλη, αλλά και τη γνωριμία τους.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας, αλλά όταν είδα τη γυναίκα μου, σκόνταψε, εγώ γέλασα, κοκκίνησε, στο Εθνικό Θέατρο ήταν και η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν “θα μπορούσε να είναι η μητέρα του παιδιού μου;”, ενώ ήμουν κατά του γάμου, δεν το σκεφτόμουν καν. Η γυναίκα μου είναι ντροπαλή και μου αρέσει πολύ», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Δεν πρέπει να είμαστε 100% ίδιοι με τον άνθρωπό μας. Εγώ είμαι εξωστρεφής, αυτά που σκέφτομαι τα λέω. Η γυναίκα μου έχει φοβερό χιούμορ, έχει μια τρέλα που δεν ήξερα, όταν την πρωτοείδα. Έχει ταλέντα, είναι φιλόλογος, σκηνοθετεί, έχει δουλέψει στη Γερμανία, της αρέσει πολύ το γράψιμο και αυτή την περίοδο δουλεύει πάνω σε κάτι δικό της. Πρέπει να τον θαυμάζεις τον σύντροφό σου. Αν δεν υπάρχει θαυμασμός και μόνο γκρίνια…».
Όσο για τον γάμο τους που ήρθε μετά από χρόνια σχέσης, δήλωσε: «Δεν ξέρω τι γίνεται στα 7 χρόνια φαγούρας, εμείς ούτε καν τα καταλάβαμε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνταγή για έναν επιτυχημένο γάμο. Σε πολύ κοντινούς μου ανθρώπους έχω δει κοντά στα 50 να παθαίνουν μια τρέλα, ότι “τελειώνουν” και να θέλουν την επιβεβαίωση».
Για το πέρασμα του χρόνου, ο ηθοποιός ανέφερε: «Είμαι 52 και δεν έχω τις αντοχές που είχα στα 45 μου. Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά στις αντοχές και τις ψυχικές, που το σώμα δεν σε ακολουθεί. Αρχίζεις και τρομάζεις, αποχαιρετάς γνωστούς σου και δεν είναι ευχάριστο».
Στη συνέχεια, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και την οικογένειά του: «Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που οι γονείς μου ήταν μαζί από παιδιά, πολύ αγαπημένοι. Τον πατέρα μου τον έχασα πέρυσι τον Φλεβάρη. Ήταν μαζί περίπου 70 χρόνια κι αυτό μας σόκαρε όλους. Τα παιδικά μας χρόνια μας συντροφεύουν εφ’ όρου ζωής. Τα θυμάμαι με μεγάλη γλύκα και τα ξαναζώ με τον γιο μου. Είναι φοβερό αυτό που μας έχουν κάνει οι γονείς μου. Κάνεις καρμπόν αυτά που σου έχουν κάνει. Εκφράσεις, τραγούδια. Αν είναι ωραία τα παιδικά χρόνια, καλώς κάνουμε και τα επαναλαμβάνουμε».
Τέλος, μίλησε για τις κακοποιητικές συμπεριφορές που έχει συναντήσει. «Όταν ξεκίνησα τη δουλειά, το 1995, ήμασταν όλοι σούζα στο θίασο, ήταν κάτι που μας μάθαιναν στη σχολή. Ο σκηνοθέτης και ο πρωταγωνιστής θα ήταν οι επικεφαλής. Ο κάθε πρωταγωνιστής είχε τα δικά του χούγια. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες για ανθρώπους που έχουν πεθάνει και ήταν κακοποιητικοί. Με το πέρασμα του χρόνου, βλέπεις ότι δεν τα σηκώνει πλέον, αυτά ο χώρος. Πιο πολύ μιλάμε για ομαδικές δουλειές. Κακοποιητικές συμπεριφορές υπάρχουν παντού. Πιο πολύ λυπάμαι μια ταμία που την κακοποιεί ο προϊστάμενός της και δεν μπορεί να μιλήσει, γιατί θα βρεθεί άνεργη. Εμείς έχουμε μεγαλύτερη άνεση στα μέσα. Για χρόνια οι δημοσιογράφοι με ρωτούσαν “μα τι γίνεται στο θέατρο;” και τους έλεγα “γιατί στη δημοσιογραφία τι γίνεται; Γιατί δεν μιλάτε;”», ανέφερε.
Φωτογραφία άρθρου: NDPPHOTO
