«Στις γιορτές νιώθω πιο έντονα την απουσία του πατέρα μου» δήλωσε ανάμεσα σε άλλα η ηθοποιός
«Είμαι συγκεντρωτική, θεωρώ ότι τα κάνω όλα καλύτερα από τους άλλους. Κουραστικοί είναι αυτοί που τους αρέσει να αφήνουν εκκρεμότητες, όχι εγώ που δεν αφήνω καμία. Είμαι καλή συγκάτοικος, άλλα λίγο ακατάστατη», ανέφερε αρχικά η Κατερίνα Γερονικολού.
Σχετικά με τα παιδικά της χρόνια θυμήθηκε: «Μικρή ήμουν πάρα πολύ ήσυχη, δεν έκανα ζαβολιές. Από μικρή ήθελα να είμαι καλή για έμενα όχι για κάποιον άλλο. Δεν είχα τρελή επιτυχία στα αγόρια, όταν με ήθελε κάποιο αγοράκι, θα με έβριζε, αυτό που κάνουν τα αγοράκια».
Αναφορικά με την απώλεια του πατέρα της, η Κατερίνα Γερονικολού σχολίασε: «Δεν βαραίνω, απλά στις γιορτές νιώθω πιο έντονα την απουσία του πατέρα μου, το νόημα είναι να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε, να αναφέρουμε σκηνικά, περιστατικά. Πιο πολλά χρόνια της ζωής μου ζω χωρίς τον πάτερα μου, πάρα μαζί του. Οπότε πια είναι μια ανάμνηση που δεν θέλω να μου φύγει ποτέ, προσπαθώ να μην ξεχάσω καμία λεπτομέρεια, προσπαθώ να μην ξεχάσω την φωνή του μπαμπά μου. Μακάρι ο μπαμπάς μου να ήταν περήφανος για έμενα, θέλω να πιστεύω ότι με βλέπει από κάπου και χαμογελάει».
Επίσης, πρόσθεσε: «Πιστεύω πως αν ακολουθούσα το επάγγελμα της δικηγόρου θα ήμουν καλή. Η παρουσίαση μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε εφόσον τηρεί κάποιες προϋποθέσεις. Τα προσόντα ενός παρουσιαστή έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα και την επικοινωνία. Με ρωτάνε συνέχεια αν θα πάω στην εκπομπή της Βάσως Λασκαράκη, αυτή η ερώτηση γίνεται από έλλειψη φαντασίας και εμμονής».
Για ένα ενδεχόμενο γάμο με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη σημείωσε: «Αν παντρευόμασταν με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη θα μπορούσε να γίνει κουμπάρα μας η Μιμή Ντενίση. Δεν θα γίνει γάμος με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη. Επειδή και ο ρόλος κουμπάρας είναι ένας τίτλος – έχω παντρέψει δύο φορές – λειτουργεί λίγο συμβουλευτικά».
Έπειτα, ανέφερε: «Πιστεύω στο μάτι, οπότε πάω διακοπές με τον Γιάννη κάτι συμβαίνει και χάνουμε τα πράγματά μας. Ο Γιάννης είναι ξεροκέφαλος, στην αρχή δεν κάνει αυτό που του λέω και λειτουργεί ετεροχρονισμένα. Ο Γιάννης ήθελε η ταινία να είναι άψογη και παραμυθένια, του έλεγα να μην βιάζεται. Προσπαθούσα να οριοθετήσω τα μεγαλόπνοα σχέδιά του. Η ταινία “Κουραμπιέδες από χιόνι” έχει ψυχή και καρδιά και γι’ αυτό το κοινό έχει μια τόσο στενή σχέση με αυτή την ταινία. Θα ήθελα να ζει ο πάππους μου και η γιαγιά μου, για να δούμε μαζί την ταινία “Κουραμπιέδες από χιόνι”, είναι κάτι που μου λείπει».
