Δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, δεκάδες συμμετοχές σε επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές, δεκάδες αφηγήσεις μεγάλων μουσικών έργων … Μια λαμπρή πορεία με δεκάδες επιτυχίες και πολύ σκληρή δουλειά, πιστεύοντας πως στη ζωή μας τα πιο σημαντικά πράγματα είναι τα επόμενα…
Αυτή τη σεζόν απολαμβάνουμε τον αγαπημένο μας ηθοποιό και σκηνοθέτη, μαζί με μια εξαιρετική ομάδα στο θέατρο Ιλίσια, στην παράσταση “Da” (Ντα), η οποία από το ξεκίνημά της είναι ήδη με sold out εισιτήρια.
“Περίμενα να μεγαλώσω για να παίξω τον «DA» “
Ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης, Γρηγόρης Βαλτινός μετράει ήδη 45 χρόνια θέατρο, μια ζωή! Αλλά όπως λέει και ο ίδιος: “ Ναι, είναι μια ζωή αλλά είναι τόσο ωραία ζωή… Νομίζω ότι ήμουν ένα ευλογημένο άτομο γιατί ενστικτωδώς διάλεξα αυτό που ταίριαζε απόλυτα στην ψυχή μου, αυτή ακριβώς την τέχνη. Και αυτό με προχώρησε σαν άνθρωπο, με μόρφωσε και με διαμόρφωσε… “
Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τον ίδιο, καθώς αναγκαζόταν να δουλεύει και συγχρόνως να σπουδάζει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, “ Όταν ήμουν φοιτητής πήγαινα και έβλεπα όλες τις θεατρικές παραστάσεις, παρόλο που δούλευα το πρωί. Πρέπει να σας πω ότι οι “κακές” παραστάσεις με βοήθησαν περισσότερο από τις “καλές”, γιατί μου έδειξαν τί δεν πρέπει να κάνω από εκεί και πέρα… Έτσι, κατάλαβα πολύ νωρίς ότι στο χώρο αυτό, χωρίς δουλειά και πολύ προσπάθεια δε στέκεσαι, είναι αδύνατον. Έχει πάρα πολλές απαιτήσεις, θέλει πάρα πολύ δουλειά, πάρα πολλές αντοχές για τις απογοητεύσεις που θα πάρεις μέσα από τη δουλειά, για τις απορρίψεις που θα πάρεις μέσα από τη δουλειά, οι οποίες μπορεί να είναι απλά συμπτωματικές και να μην είναι θέμα αξίας ή αξιολόγησης, αλλά να είναι θέμα σύμπτωσης. Και όταν καμιά φορά με ρωτάνε τα νέα τα παιδιά τι θα τους συμβούλευα, τους απαντώ αντοχή, ετοιμότητα, διάθεση ακόμη και να συμβιβαστείς αρκετές φορές, τόσο οικονομικά όσο και ποιοτικά όμως.
Είναι λοιπόν ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων που απαιτεί πολύ μεγάλη προετοιμασία, πολύ διάβασμα, αφοσίωση, θεατρική ευφυΐα, γνώσεις ακόμη και ταλέντο επικοινωνίας, είτε μέσα στην οικογένεια του θεάτρου, είτε με το κοινό”.
“Ό,τι κάνουμε πρέπει να το αγαπάμε πρώτα, να το ερωτευόμαστε., αλλιώς δεν έχουμε ενέργεια για να το κάνουμε”
Μέσα σε αυτή την πορεία των 45 χρόνων μας χάρισε άπειρες στιγμές βαθιάς συγκίνησης και προβληματισμού, αλλά και γέλιου. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τις τηλεοπτικές συμμετοχές «Αστροφεγγιά», «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα», «Φάκελος Αμαζών», «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Πρόβα νυφικού», «Ο μεγάλος θυμός», «Τα παιδιά της Νιόβης», «Έρωτας».
Επίσης τη συμμετοχή του ως αφηγητής σε μεγάλα μουσικά έργα, όπως «Αξιον Εστί» των Μίκη Θεοδωράκη-Οδυσσέα Ελύτη, «Λειτουργία του Ορφέα» των Γιάννη Μαρκόπουλου-Πάνου Θεοδωρίδη, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού, «Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο» των Γιώργου Χατζηνάσιου-Γιώργου Παπακώστα, «Ελλάδα- Γέννηση και Αναγέννηση των Αιώνων» των Πασχάλη Τόνιου-Γιώργου Παπακώστα.
Στο Θέατρο έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα τα είδη θεάτρου, από το αρχαίο δράμα (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης) ως την κωμωδία, την πρόζα και την επιθεώρηση και έχει διακριθεί για την ερμηνεία του, τόσο στο κλασικό όσο και το σύγχρονο ρεπερτόριο: Ο Νηλ, Γουίλιαμς, Άλμπι, Μίλερ, Σνίτσλερ, Αντρέγεφ, Τουργκένιεφ, Γκέρνι, Mάργκιουλις κ.α. Μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι: Ζυλ Ντασέν, Ανδρέας Βουτσινάς, Φρανκ Χόζερ, Κώστας Τσιάνος, Σταμάτης Φασουλής, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρότζερ Ουίλιαμς, Γιώργος Θεοδοσιάδης, Διαγόρας Χρονόπουλος, Ντίνος Δημόπουλος, Σταύρος Τσακίρης.
Ο ίδιος, από το 1990 και μετά, έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου.
Να σημειώσουμε την ερμηνεία του στον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο με ιδιαίτερη επιτυχία και διεθνή προβολή, καθώς η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε το καλοκαίρι του 2000 στο Κολοσσαίο της Ρώμης, που άνοιξε με αυτή την ευκαιρία τις πύλες του ύστερα από 1.500 χρόνια. Η ίδια παράσταση ταξίδεψε και στη Νέα Υόρκη και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
“Ήταν μια μεγάλη στιγμή, γιατί ένας χώρος αίματος και πόνου ενάντια στην ανθρωπότητα την ίδια, γίνεται ένας χώρος τέχνης και αυτό ήταν μια μεγάλη νίκη της ίδιας της τέχνης… Είχε ένα μεγαλείο αυτό όλο. Το να επιλέξουν από όλες τις χώρες, ακόμη και τις πιο προηγμένες θεατρικά και πολύ πιο πλούσιες, την Ελλάδα, η οποία έδωσε τα φώτα της στο θέατρο, με το ωραιότερο έργο της ανθρωπότητας και το παλαιότερο, που είναι ο Οιδίποδας τύραννος, καταλαβαίνετε ότι για μας ήταν εξαιρετικά τιμητικό και μεγαλειώδες. Όταν μπήκα μέσα ένιωσα δέος, δεν ήξερα καν αν θα τα καταφέρω, έτρεμα ολόκληρος… Αρκεί να σας πω ότι ότι ένιωσα ότι αρρώστησα, ότι έκλεισε η φωνή μου και δεν μπορούσα να μιλήσω….Όταν είσαι λοιπόν ο κεντρικός ρόλος και είσαι στο επίκεντρο όλης αυτής της προσπάθειας νιώθεις μια τεράστια ευθύνη, γιατί βγάζεις τη χώρα προς τα έξω και ή θα την προβάλεις ή θα την μειώσεις. Ήταν τεράστια η αγωνία μου αλλά τεράστια και η τιμή που ένιωθα, η οποία με ακολουθεί ακόμη και αυτό μου κάνει τρομερή εντύπωση”.
Υπήρξε κάποιος ρόλος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα πορεία σας; “ Ίσως φανεί αλαζονική η απάντηση αλλά δεν ήταν ένας. Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων, ένα σύνδρομο ρόλων και παρουσίας, που έχει να κάνει με ένα πολύ καλό ξεκίνημα, με Ζιλ Ντασέν, Μελίνα Μερκούρη, Γιάννη Φέρτη και πολλούς ακόμη. Στη συνέχεια είχα κάποιες εμπορικές επιλογές, τις επέλεξα και με επέλεξαν, όπως ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, ο Κώστας Καζάκος, η Ζωή Λάσκαρη, η Κάτια Δανδουλάκη. Παράλληλα είχα και μία παρουσία στην τηλεόραση, γιατί πίστευα ότι έπρεπε να έχω και μία παρουσία σε αυτό το μέσο που αντικατέστησε τον κινηματογράφο. Έτσι έπαιξα σε λίγα σήριαλ, όχι πολλά, πιθανόν να έχω κάνει τα λιγότερα σήριαλ από όλους τους συναδέλφους μου, αλλά είχανε κάποια επιτυχία και αυτό με οδήγησε σε μία αναγνωρισιμότητα, η οποία κακά τα ψέματα είναι απαραίτητη”.
Σε όλη αυτή τη επιτυχημένη πορεία, σημαντικοί σταθμοί στην καριέρα του στάθηκαν: “Το ξεκίνημά μου με “Το γλυκό πουλί της νιότης”, “ Ο Βιολιστής στη στέγη”, “ Οιδίποδας Τύραννος”, ο οποίος έκανε πρεμιέρα στο Κολοσσαίο της Ρώμης και μετά πήγε Αμερική και έκανε μία τεράστια περιοδεία αλλά και στην Ελλάδα. Το πέρασμά μου από το θέατρο Βρετάνια, όπου ανέβασα το “Ψηλά από τη Γέφυρα” του Μίλερ, το οποίο πήγε πάρα πολύ καλά, αλλά και κάποιοι ρόλοι που έκανα πια στη δική μου στέγη στο θέατρο Ιλίσια με τον “Επιθεωρητή” του Πρίσλεϊ, το “Κάθε Τρίτη με το Μόρι” και τώρα το “Da””.
“Το “Da” είναι ένα κορυφαίο έργο, που δείχνει ότι θα είναι ο επόμενος σταθμός μου, τόσο υποκριτικά αλλά και ως προς την αποδοχή από το κοινό”
Η παράσταση “Da” έχει ήδη αγκαλιαστεί από το κοινό, μια και τα εισιτήρια είναι sold out. “Ένιωθα τον κόσμο τραυματισμένο οικονομικά και ψυχολογικά από όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια και πραγματικά ομολογώ ότι δεν περίμενα μια τόσο μεγάλη ανταπόκριση στο έργο! Για μεγάλο χρονικό διάστημα η παράσταση είναι sold out”.
Πρόκειται για ένα εμβληματικό κλασικό ρόλο, βασισμένο στο ομώνυμο και πολυβραβευμένο έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Hugh Leonard.
“Da”, Μια παράσταση sold out από τα παρασκήνια!!
Η σκηνοθεσία είναι του Πέτρου Ζούλια, με τον οποίο συνεργαζόμαστε άψογα και συζητάμε όλα όσα αφορούν το έργο. Με τον Πέτρο έχουμε το ίδιο θεατρικό DNA. Τη μετάφραση έκανε ο Αντώνης Γαλέος. Ο Μιχάλης Οικονόμου κάνει το γιο μου, τον Τσάρλι, ο Γιώργος Σουξές κάνει τον κύριο Ντραμ, ένα γείτονα που βοηθάει τον Τσάρλι να ξεκινήσει τη επαγγελματική ζωή του. Η Νεκταρία Γιαννουδάκη κάνει την πλούσια αφεντικίνα του Da και ο Στρατής Χατζησταματίου υποδύεται τον Τσάρλι σε μικρή ηλικία. Η Κωνσταντίνα Κλαψινού ερμηνεύει μια κοπελίτσα πληγωμένη, τραυματισμένη και ο Βασίλης Παπαδημητρίου τον φίλο του Τσάρλι. Άφησα τελευταία τη Μαρία Καλλιμάνη, την οποία λατρεύω, θαυμάζω, σέβομαι και η υποδύεται μια συγκλονιστική μάνα. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλους ηθοποιούς σε αυτούς τους ρόλους. Η μουσική είναι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, τα κοστούμια τα σχεδίασε ο Νίκος Χαρλαύτη, τα σκηνικά είναι της Μαίρης Τσαγκάρη και ο φωτισμός της Μελίνας Μάσχα.
“Στο “Da” έχει χαθεί η ευημερία και η αξιοπρέπεια, καθώς οι ήρωες υπάρχουν σε συνθήκες πολέμου και σε πολύ δύσκολες οικονομικές καταστάσεις. Όμως, υπάρχει και κάτι που δεν έχει χαθεί, η αγάπη, η δοτικότητα και η αγκαλιά. Ο Τσάρλι, ο υιοθετημένος γιος του Ντα, είναι ένα παιδί που έχει επιλεγεί από την ανάγκη του ζευγαριού να δώσει αγάπη. Οπότε η αγάπη προηγείται της ιστορίας του έργου. Ο Τσάρλι είναι ένα παιδί οργισμένο, γιατί βλέπει να παίρνει αγάπη από δύο “ξένους” βιολογικά ανθρώπους, ενώ την στερήθηκε από τους βιολογικούς του γονείς. Αυτό σε συνδυασμό με την εφηβεία του δημιουργεί μια ορμή, που δεν ξέρει που να τη διοχετεύσει. Και όταν δεν έχεις που να ξεσπάσεις, ξεσπάς σε αυτόν που είναι δίπλα σου, τον γονιό σου”.
“Η αγάπη κληροδοτείται, όπως κληροδοτείται και το καλό και το κακό.
Την ψυχή του Ντα την έχουμε ανάγκη όλοι μας
για να είμαστε πιο ευτυχισμένοι”.
Τι είναι αυτό που εισπράττει ο θεατής από το έργο; “Το σημαντικό που απορρέει από το έργο είναι ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, όσα τραγικά και να είναι τα πράγματα, η αγάπη και η αγκαλιά μπορούν να μας σώσουν… Βέβαια μπορεί να λειτουργήσει το έργο και αντίθετα, δηλαδή βλέποντας ο θεατής τις δυσκολίες και τα προβλήματα επί σκηνής, νιώθει καλά με όλα όσα έχει, γίνεται ευγνώμων για τη δική του ζωή. Μπαίνει στη διαδικασία να εκτιμήσει αυτά που έχει και να τα αξιοποιήσει διαφορετικά. Είναι ένα μεγάλο κέρδος αυτό στο θέατρο. Ο θεατής μπαίνει μέσα σε ένα εργαστήριο, σε ένα μαγικό σωλήνα εκ του ασφαλούς και βλέπει πράγματα τα οποία τα χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του, χωρίς να είναι αναγκασμένος να τα υποστεί”.
“ Η αγάπη είναι το μόνο που μένει
όταν όλα τα άλλα έχουν χαθεί…”
“Το έργο έχει μια μαγική δραματουργία γιατί ξεκινά με το θάνατο του Ντα και τον γιο του να φροντίζει τις διαδικασίες μετά την κηδεία… και ξαφνικά μέσα στο μυαλό του ανάβει ένα φως, φωτίζεται ο Ντα και αρχίζει να εξελίσσεται η ιστορία.
Είναι ένα έργο μαγικό, μια στιγμή που την προσφέρει μόνο το καλό θέατρο”.
Ταυτότητα παράστασης
Θέατρο “ΙΛΙΣΙΑ”
Τηλέφωνο: 2107210045
Πρωταγωνιστούν:
Γρηγόρης Βαλτινός, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Σουξές, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Στρατής Χατζησταματίου, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Βασίλης Παπαδημητρίου
Στο ρόλο της μητέρας η Μαρία Καλλιμάνη
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία – Aπόδοση: Πέτρος Ζούλιας
Πρωτότυπη Mουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Φωτογραφίες παράστασης: Διονύσης Κούτσης
Δημιουργικό αφίσας: Άρης Σομπότης
Διεύθυνση Παραγωγής: Νικηφόρος Βαλτινός
Παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού
Επικοινωνία – Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ………… 19:00
ΠΕΜΠΤΗ………….. 20:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ……. 21.00
ΣΑΒΒΑΤΟ…………. 18.00 και 21.00
ΚΥΡΙΑΚΗ………….. 18.00
