Δίκη Πισπιρίγκου: Τέτοιος θάνατος δεν μου έχει τύχει ξανά, είπε για τη Μαλένα η τότε διευθύντρια του ογκολογικού του Παίδων

89

roula-pispirigkou«Ήταν από τα πιο θλιβερά γεγονότα της καριέρας μου» υπογράμμισε

Ως ένα παιδί με άψογη κλινική εικόνα, «ένα αγγελούδι που το έβλεπες και έλεγες γιατί βρίσκεται στο νοσοκομείο», περιέγραψε τη μικρή Μαλένα Δασκαλάκη η τότε διευθύντρια του ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Μαργαρίτα Μπάκα, καταθέτοντας σήμερα στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Η μάρτυρας εμφανώς συγκινημένη μίλησε στο δικαστήριο για το σοκ που ένιωσε όταν έμαθε πως η μικρή Μαλένα έφυγε από τη ζωή «αιφνιδίως» και επισήμανε πως τέτοιος θάνατος παιδιού δεν της είχε τύχει ποτέ κατά τη διάρκεια της καριέρας της. «Ήταν ένα αγγελούδι, το έβλεπες και έλεγες γιατί έχουμε αυτό το παιδί στο νοσοκομείο τόσο καλά ήταν» είπε στην κατάθεσή της η μάρτυρας και λίγο αργότερα με έντονη φόρτιση σημείωσε: «Με πήραν και μου είπαν “έφυγε η Δασκαλάκη”. Μα είναι δυνατόν; Αυτό το παιδί; Έμεινα άναυδη. 40 χρόνια σε εμένα δεν μου είχε τύχει τέτοια ιστορία αιφνίδιου θανάτου ή θανάτου που να μην έχω κλινική εικόνα πριν. Ούτε έχει πεθάνει παιδί από ηπατική ανεπάρκεια, εκτός από ένα τελικού σταδίου που είχε πειραχθεί το συκώτι».

Η μάρτυρας, η οποία σήμερα είναι συνταξιούχος, κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της αναφέρθηκε διεξοδικά στις συνθήκες νοσηλείας του κοριτσιού στο νοσοκομείο Παίδων αλλά και στις εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί. Ακόμη απαντώντας ερωτήσεις της προέδρου περιέγραψε στη συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη μέσα στο νοσοκομείο αφού ενημερώθηκαν ότι η κόρης τους είχε λευχαιμία. «Ήταν δυο γονείς ελαφρώς κλαμένοι, θλιμμένοι και δεν ήταν σε κατάσταση που είναι μερικοί που δεν μπορείς να επικοινωνήσεις. Φαίνονταν να πάσχουν λόγω του κεραυνού εν αιθρία που τους βρήκε» είπε η κ. Μπάκα για τους γονείς της Μαλένας για να προσθέσει: «Με ενδιαφέρον ακούσουν όσα τους είπα για μια ώρα. Είχαν την ικανότητα να παρακολουθούν και μου έκαναν ουσιαστικές ερωτήσεις, ήταν αξιοπρεπείς. Τους ενημέρωσα και μεταξύ άλλων τους είπα ότι ξεκινούσαν με τη πιθανότητα να είναι χαμηλού κινδύνου, χαμηλού ρίσκου υποτροπής ότι μιλάμε για ίαση 90%. Τους είπα ότι το παιδί θα πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο τουλάχιστον 28 μέρες, τους ενημέρωσα για το πρωτόκολλο λεπτομερώς και τους είπα πως για ένα μήνα μετά όπου δεν θα μπορούσαν να φύγουν από Αθήνα».

Πρόεδρος: Τι σας έλεγαν;
Μάρτυρας: Όταν άκουσαν για το εξάμηνο συζήτησαν μεταξύ τους τι θα γίνει με το άλλο παιδί, τη Τζωρτζίνα. Νομίζω βρήκαν λύση ότι θα βοηθήσει κάποιος συγγενής, δεν πρόσεξα λεπτομερώς. Τους είπαν πριν να με ρωτήσουν για το πού θα μείνουν. Τους είπα πως υπάρχουν δομές καλές και ότι θα τους εξασφάλιζα ένα χώρο αν το επιθυμούσαν. Αισθάνθηκα ότι ένιωσαν μια ανακούφιση όταν τους είπα πως υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ακόμη τους ανέφερα ότι υπάρχει δυνατότητα να πάρουν άδεια ένα μήνα με αποδοχές και αν χρειαστεί να πάρουν και χωρίς αποδοχές. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί μου έδωσαν την εντύπωση πως βρίσκονταν σε σύμπνοια.

Συνεχίζοντας η μάρτυρας ανάφερε στην κατάθεσή της: «Οι γονείς δεν μου δημιούργησαν καμία ανησυχία με τη στάση τους. Ούτε υπήρχε καμία ανησυχία για το παιδί, οι έλεγχοι ήταν καλοί. Η λευχαιμία δεν είχε κάνει διήθηση στο ήπαρ και δεν υπήρχε κάποια νόσος στο ήπαρ. Θα φαίνονταν στον υπέρηχο αν υπήρχε ανωμαλία. Πραγματικά ήταν ένα αγγελούδι, σε άψογη κατάσταση. Το έβλεπες και έλεγες τι το θέλουμε αυτό εδώ μέσα; Τόσο καλά ήταν το παιδί. Όταν την εξέτασα εγώ είχαν μικρύνει οι λεμφαδένες. Της είπα: “Μαλένα μου τους φάγαμε τους λεμφαδένες μίκρυναν”. Θυμάμαι τη μαμά να λέει: “Μαλένα μου ακούς τι λέει η κυρία Μπάκα; Μπορεί να φύγουμε νωρίτερα”. Και την ημέρα που έφυγε το παιδί ήταν σε άριστη κατάσταση, χόρευε στον παιδότοπο, έφαγε κανονικά δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι κάτι πάει στραβά. Αυτά μου μετέφεραν, γιατί εγώ δεν ήμουν εκεί. Δεν υπήρχε κάτι να προβληματίσει διότι αν υπήρχε θα το μάθαινα εγώ. Ήμασταν υπερβολικοί στις εξετάσεις. Αυτό το παιδί σε ένα κέντρο του εξωτερικού μπορεί να μην είχε κάνει τόσες εξετάσεις…».

Ακόμη, η μάρτυρας απέκλεισε το ενδεχόμενο το παιδί να είχε υποστεί ηπατική ανεπάρκεια. «Η Μαλένα δεν είχε κλινική εικόνα ηπατικής ανεπάρκειας. Με ηπατική ανεπάρκεια κάνεις σύγχυση, κώμα, συνήθως ίκτερο. Δικό μας παιδί δεν έχει κάνει με τη θεραπεία ηπατική ανεπάρκεια. Η τοξικότητα της αγωγής με δόσεις τέτοιες δεν μπορεί να είναι τέτοια που να είναι θανατηφόρα. Εγώ σας λέω όμως ότι πράγματι οφείλεται ο θάνατος του παιδιού σε ηπατική ανεπάρκεια. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έπρεπε το παιδί να έχει κάποια συμπτώματα. Τουλάχιστον 10 ώρες πριν. Θα είχε φτάσει να φτάσει να πέσει σε κώμα. Και από τοξικότητα φαρμάκων θα είχε προηγηθεί κλινική συμπτωματολογία. Είναι αδύνατον πώς να το κάνουμε;», κατέθεσε η κυρία Μπακα και με σπασμένη φωνή περιέγραψε στο δικαστήριο τι συνέβη όταν πια βρέθηκε στο νοσοκομείο μετά το θάνατο του κοριτσιού: «Πήγα στο νοσοκομείο, είχαν τελειώσει όλα με το παιδί (κλαίει). Έκανα το σταυρό μου και σκέφτηκα από εκεί που είναι θα μας προστατεύει. Συνάντησα τους γονείς της, ήταν θλιμμένοι, στεναχωρημένοι. Τους είπα πως δεν περίμενα να συμβεί αυτό. “Γιατί περιμέναμε εμείς;” μου απάντησαν. Τους ανέφερα ότι ήταν ένας αναπάντεχος, αδόκητος θάνατος, δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό μου ότι έφυγε αυτός ο άγγελος. Λυπάμαι σήμερα που είμαι εδώ για αυτό. Αυτό το γεγονός ήταν από το πιο συγκλονιστικό της καριέρας μου δεν μου έχει ξανασυμβεί. Είπα στους γονείς ότι θέλω να γίνει νεκροτομή. Γιατί δεν είχε να κάνει με λευχαιμία ούτε με τοξικότητα. Τους είπα “πρέπει να δούμε γιατί συνέβη, για να σώσετε το άλλο σας παιδί” (σ.σ. τη Τζωρτζινα)», τόνισε η μάρτυρας και λίγο αργότερα πρόσθεσε: «Πείσθηκαν και με ευχαρίστησαν. Πώς να σας το πω; Μου φίλησαν το χέρι φεύγοντας, δεν είδα κάποιους ανθρώπους θυμωμένους. Δε συνάντησα γονείς που να είναι στα πατώματα, συνάντησα γονείς που να στέκονται αλλά θλιμμένους. Ήταν νορμάλ. Τι να σας πω;».

Αναφερόμενη στη Ρούλα Πισπιρίγκου η μάρτυρας κατέθεσε ακόμη πως όταν πια η κατηγορούμενη μητέρα έμαθε από την ιατροδικαστική ότι η κόρη της κατέληξε από ηπατική ανεπάρκεια, επικοινώνησε μαζί της και της είπε «πως καθυστέρησαν από τη ΜΕΘ να κάνουν την ανάνηψη». Αργότερα μου ξανατηλεφώνησε και μου είπε πάλι για ηπατική ανεπάρκεια. Της είπα: «αν βρεις κάποιον γιατρό στον κόσμο που να λέει για θάνατο από ηπατική ανεπάρκεια χωρίς συμπτώματα να έρθεις να μου το πεις γιατί θα είναι ο πρώτος τέτοιος θάνατος τον κόσμο». Μου είπε θέλω να βρω από τι πέθανε το παιδί μου και ότι σκέφτεται να κάνει μήνυση στην ιατροδικαστή»», σημείωσε η κ. Μπάκα.

Πρόεδρος: Υπάρχουν κάποια σημάδια στο πρόσωπο της Μαλένας…
Μάρτυρας: Ρώτησα την κυρία Νικήτα. Αν υπήρχε περίπτωση να έγιναν κατά την ανάνηψη. Μου απάντησε «βεβαίως μπορεί, εκείνες οι στιγμές είναι δύσκολες». Όμως δεν τις θυμόνταν τις αμυχές.

Νωρίτερα, είχε καταθέσει στο δικαστήριο η παιδίατρος με εξειδίκευση στην ογκολογία Μαρίνα Σερβιτζόγλου, η οποία επίσης περιέγραψε το σοκ που υπέστη όταν έμαθε για το θάνατο της μικρής Μαλένας. «Οι εξετάσεις της ήταν άριστες, δεν ήταν το παιδί που έβλεπες τις εξετάσεις του και προβληματιζόσουν. Η λευχαιμία της ήταν χαμηλού κίνδυνου καλής πρόγνωσης», τόνισε η γιατρός η οποία είχε κάνει μυελόγραμμα στο παιδί.

Πρόεδρος: Κάτι άλλο εσείς θυμάστε για τη Μαλενα; Τι μάθατε για το θάνατο της;
Μάρτυρας: Ήταν σοκαριστικό για όλους και δεν είναι τυχαίο όταν μας το είπαν όλοι λέγαμε ότι κάνανε λάθος όνομα. Είχαμε ένα παιδάκι τελικού σταδίου και νομίζαμε ότι λέγανε για αυτό. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Το παιδί τρεις ώρες δεν μπορούσες να το πάρεις από το παιδότοπο. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε. Όλους μας σόκαρε είμαστε άνθρωποι.

Τέλος, η γιατρός κατέθεσε πως αν το κοριτσάκι είχε υποστεί ηπατική ανεπάρκεια θα είχε συμπτώματα. «Δεν βγάζει νόημα η ηπατική ανεπάρκεια, ο θάνατος της ήταν αιφνίδιος και δεν συνάδει με θάνατο από ηπατική ανεπάρκεια θα έπρεπε αιματολογικά να είχαμε δει κάτι θα έπρεπε να έχουμε ένα άρρωστο παιδί που δεν θα μπορούσε να φάει. Εδώ το παιδί έτρωγε και έπαιζε τρεις ώρες πριν ήταν ένα ζωηρό παιδάκι. Ηπατική ανεπάρκεια σημάνει κούραση, κακουχία. Το παιδί θα είχε μια όψη πάσχοντος…».

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 27 Μαΐου.