Μπορεί μια πράξη κοινωνικής προσφοράς, εκτός από τον παραλήπτη, να ωφελήσει και τον δότη; Αυτό διαπιστώνει νέα μελέτη, που υποστηρίζει ότι τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε κοινωνικές δράσεις, εξηγώντας τον λόγο
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο εθελοντισμόςείναι μια κίνηση προσφοράς, προς τους συνανθρώπους μας, το περιβάλλον, την κοινωνία. Είναι μια κίνηση βοήθειας, που αντιμετωπίζει ανάγκες. Νέα μελέτη, όμως, υποστηρίζει ότι δεν ωφελεί μόνο τους άλλους, αλλά και τον ίδιο τον εθελοντή. Τα επιστημονικά συμπεράσματα δημοσιεύονται στο JAMA Network Open.
Πλήθος μελετών στο παρελθόν έχει συσχετίσει την εθελοντική δράση με καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία. Σχεδόν όλες, ωστόσο, είχαν επικεντρωθεί σε ενήλικες και μάλιστα συχνά σε ηλικιωμένους. Λίγες μελέτες, μικρού βεληνεκούς είχαν επικεντρωθεί σε εφήβους και συγκεκριμένα στα πιθανά οφέλη που θα μπορούσαν απορρέουν από τον εθελοντισμό ως προς τη σχολική απόδοση, αλλά και τις κοινωνικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους.
Με στόχο να καλυφθεί αυτό το ερευνητικό κενό, μια ομάδα με επικεφαλής τον Kevin Lanza, επίκουρο καθηγητή στο UTHealth Houston School of Public Health, ανέτρεξε στα δεδομένα μιας μακροχρόνιας έρευνας, που παρακολουθούσε την υγεία και ευημερίαπαιδιών και εφήβων στις ΗΠΑ. Η ομάδα μελέτης επικεντρώθηκε σε σχεδόν 52.000 παιδιά, ηλικίας 6 – 17 ετών, που συμμετείχαν στη μεγάλη έρευνα την περίοδο 2019-2020.
Διαβάστε περισσότερα στο kontasou.com
PHOTO: SHUTTERSTOCK
