Πρόκειται για ένα νέο κορίτσι με όνειρα και ελπίδα για το μέλλον. Ο λόγος για την Άλκηστη Ζαλοκώστα η οποία έχει εργαστεί σκληρά για να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και να κάνει αυτό που αγαπάει μιλάει για όλα όσο μας αφορούν σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο lay-out.gr
Ας την γνωρίσουμε καλύτερα:
Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς
Α.Ζ. Είμαι η Άλκηστη Ζαλοκώστα, και είμαι μια περήφανη Σαρακατσάνα όπως συνηθίζω να λέω. Ήμουν τραπεζικός για κάποια χρόνια, μέχρι που πήρα το ρίσκο να στραφώ στην δημοσιογραφία, επειδή νομίζω πως γεννήθηκα για να επικοινωνώ και να μεταφέρω την πληροφορία ως ένας σύγχρονος Ερμής.
Στην πορεία ήρθε στη ζωή μου και το θέατρο, ως ένα μέσο έκφρασης και απευθείας επαφής με τον κόσμο. Στην πορεία όμως ήρθε στη ζωή μου και ο εθελοντισμός, και για να είμαι ειλικρινής εκεί βρήκα το νόημα που έψαχνα.
Πρόσφατα και αφού είχα περάσει μια σειρά επαγγελματικών απορρίψεων, έκανα ένα όνειρό μου πραγματικότητα. Δημιούργησα το site itsmyway.gr που δεν είναι καθόλου site επικαιρότητας, είναι όμως εξαιρετικά επίκαιρο! Και γιατί είναι επίκαιρο; Γιατί εμπνέει, παρακινεί και δίνει ελπίδα. Και γιατί άνθρωποι μοιράζονται τις ιστορίες τους και πως πήραν το ρίσκο και άλλαξαν τη ζωή τους. Πως το έκαναν out of the box. Και αφού μπόρεσαν εκείνοι, μπορούν όλοι!
Πρόσφατα λοιπόν και ενώ είχα επικοινωνήσει την αλήθεια μου στο Facebook, ήρθε η πρόταση από τον Νίκο Χαρδαλιά, να συστρατευτώ μαζί του για αυτήν την «άλλη Ελλάδα», που αγαπώ και προωθώ μέσα από το site.
Πως πήρατε την απόφαση να επιλέξετε το επάγγελμα του δημοσιογράφου αφού σπουδάσατε κάτι διαφορετικό;
Α.Ζ. Νομίζω όλα έχουν να κάνουν με τα στερεότυπα που κουβαλάμε. Εγώ μεγάλωσα σε ένα ασταθές περιβάλλον, και στο μυαλό μου είχα πάντα το να βρω μια σταθερή δουλειά! Αφού λοιπόν τελείωσα στο Πανεπιστήμιο Διοίκηση Επιχειρήσεων, προέκυψε η τράπεζα, τι πιο σταθερό, και βρέθηκα στο τμήμα μισθοδοσίας, όπου ήμουν καταδικασμένη να είμαι μια μέτρια υπάλληλος, καθώς δεν το αγαπούσα.
Εν τέλει μετατέθηκα σε ένα project που μου ταίριαζε απόλυτα, ξεδίπλωσα όλο το επικοινωνιακό μου ταλέντο και τελικά άνοιξα 3.000 λογαριασμούς σε γονείς με προνόμια υγείας. Η κρίση ήρθε, το project σταμάτησε για άλλους λόγους, και εγώ είχα πάρει ήδη την απόφαση να φύγω και να «ανοίξω τα φτερά μου στη δημοσιογραφία». Εδώ να πω ότι πάντα σκεφτόμουν τον εαυτό μου να παρουσιάζει μια εκπομπή και να ενημερώνει τον κόσμο. Αυτές οι μικρές παραστάσεις που έδινα λοιπόν στους υποψήφιους πελάτες ενώ τους ενημέρωνα, με έκαναν να καταλάβω ότι πρέπει να βρω ένα τρόπο να επικοινωνήσω και ο πιο κοντινός ήταν η δημοσιογραφία. Έτσι πήρα αυτό το ρίσκο, και το πήρα γιατί έχουμε μόνο μία ζωή.
Πλέον τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν έναν καθοριστικό παράγοντα της δημοσιογραφίας. Ποια είναι η άποψη σας πάνω σε αυτό;
Α.Ζ. Ναι είναι η αλήθεια. Έχει πολλά καλά αυτό. Φεριπείν ένας δημοσιογράφος μπορεί να έχει το δικό του κανάλι, να λέει τις αλήθειες που θέλει, να κάνει γκελ στον κόσμο και να αμείβεται και καλά. Επίσης τα Social media βοηθούν πάρα πολύ στην μετάδοση και στην προώθηση μιας είδησης. Αν δεν υπήρχαν Social και κάμερες, θα μαθαίναμε ποτέ για την απανθρωπιά στον Αντώνη αυτή την αγαθή ψυχούλα;
Από την άλλη η χρήση και η μετάδοση απαιτεί σύνεση, και κριτική σκέψη. Παν μέτρον άριστον.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ασχολείστε και με τη Πολιτική. Γιατί θέλετε να γίνετε Περιφερειακή Σύμβουλος;
Α.Ζ. Θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό όν, καθώς είχα και έχω άποψη που διαμορφώνω συνειδητά, άλλα όχι πολιτικό!. Εδώ να πω, ότι με την δημιουργία του site μου, που απαίτησε απίστευτες εργατοώρες μόνο να κατέβω υποψήφια δεν είχα σκεφθεί.
Όμως η απρόσμενη πρόταση Χαρδαλιά, με έκανε να μην μπορώ να πω όχι. Ο Νίκος Χαρδαλιάς έχει χάρισμα. Είναι ηγέτης! Έχει ορμή, ενθουσιασμό, χιούμορ, και είναι στρατιώτης μαζί. Τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη όσο ποτέ η Ελλάδα. Επομένως με ενέπνευσε. Από εκεί και πέρα, είμαι άνθρωπος της αγοράς και της προσφοράς.
Δεν μου έχει χαριστεί τίποτα, από την μία, από την άλλη, οι προτάσεις μου είναι και τα βιώματά μου. Μπήκα στην μάχη λοιπόν, για τους συμπολίτες μου με αναπηρία, γιατί το έχω ζήσει στο πετσί μου, για τις γυναίκες κοντά στα 40 που υπάρχει κενό στην αγορά και στα κονδύλια, και για τα ζώα που λατρεύω.
Ποιες κατά την γνώμη σας είναι οι σημαντικότερες παρεμβάσεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν ξεχωριστά στην Αττική;
Α.Ζ. Σε ότι αφορά τη δική μου συνδρομή, θα ήθελα να γίνουν ασφαλτοστρώσεις στους δρόμους τους περιφερειακούς και με συνδρομή της περιφέρειας και στους τοπικούς, γιατί πραγματικά οι άνθρωποι που κινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο δυσκολεύονται πάρα πολύ. Αυτό το έχω ζήσει προσωπικά, αφού απέκτησα κήλη στη μέση, βοηθώντας τον πατέρα μου να μετακινηθεί, καθώς το αμαξίδιο «έβρισκε» στις κακοτεχνίες των πεζοδρομίων.
Με αφορά πολύ η διαχείριση σε ότι αφορά την περιφέρεια των αδεσπότων ζώων, και η βελτίωση του μηχανισμού αντίδρασης όταν συμβαίνει μια κακοποίηση ζώου. Με αφορά επίσης η γυναίκα στην πιο παραγωγική της ηλικία, που αντιμετωπίζει έλλειψη κινήτρων και κονδυλίων. Βλέπω αγγελίες που ζητούνται γυναίκες μέχρι 35 χρονών, και αυτό το πράγμα με οργίζει. Την ίδια ώρα πολύ γνωστές και επιτυχημένες παρουσιάστριες είναι πάνω από 40 ετών. Οι περισσότερες γυναίκες που ασχολούνται με την πολιτική είναι πάνω από 40. Τι κάνουμε λοιπόν για αυτές τις γυναίκες που μπορεί να προέρχονται από έναν κακοποιητικό γάμο, ή από μία αλλαγή καριέρας, ή να είναι μόνες με δύο παιδιά; Με αφορούν πολύ τα προγράμματα λοιπόν που θα δίνουν κίνητρα και θα στοχεύουν στην επιχειρηματικότητα και την καινοτομία.
Ποια είναι τα σημαντικότερα 3 προβλήματα στην Αττική;
Α.Ζ. Η ασφάλεια των πολιτών από τα ακραία φυσικά φαινόμενα. Δεν το συζητώ. Και σε αυτό ο Νίκος Χαρδαλιάς που έχει το πλεονέκτημα συν τοις άλλοις ότι υπόσχεται να το κάνει, έχει δεσμευτεί. Συγκεκριμένα με τον νόμο 46/62 που θα βάλει τέλος στις σκόρπιες αρμοδιότητες. Πχ ένα ρέμα ανήκει στο Χαλάνδρι, αλλά ένα άλλο ρέμα ανήκει στην Περιφέρεια, κτλ και τελικά συμβαίνει κάτι και η απόδοση ευθυνών γίνεται μπαλάκι. Έπειτα με το παρατηρητήριο ως ένα helpdesk δήμων με ειδήμονες όπως μηχανολόγους, αρχιτέκτονες και λοιπούς ειδικούς, που είναι στο πρόγραμμα, θα συμβάλλει στην περισσότερη δυνατή πρόληψη, αλλά και τακτοποίηση των παθογενειών όπως φραγμένα φρεάτια φεριπείν, πριν μας βρει το κακό, γιατί ως γνωστόν το προλαμβάνειν εστί θεραπεύειν.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι τα σκουπίδια, το οποίο μέσα στην τριετία θα λυθεί και είναι προσωπική δέσμευση του Νίκου Χαρδαλιά.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα όμως είναι και η ασφάλεια των πολιτών στα σπίτια τους. Εκεί η περιφέρεια δεν έχει ξεκάθαρη αρμοδιότητα, θεωρώ όμως πως μπορεί να συνεργαστεί με τους δήμους, και να ενισχυθεί η δημοτική αστυνομία, ώστε να υπάρξει καλύτερη και πιο εποικοδομητική εποπτεία. Η περιφέρεια ας μην ξεχνάμε ότι μπορεί και να πιέσει την πολιτεία και το κράτος όπου κρίνει ότι είναι απαραίτητο.
Κάντε μια πρόβλεψη όσον αφορά εσάς και το αποτέλεσμα των εκλογών;
Α.Ζ. Αν οι συμπολίτες μου αποφασίσουν ότι θέλουν νέους και πραγματικούς ανθρώπους, με φρέσκιες ιδέες, μαχητές με εν συναίσθηση, τότε θα τα πάω περίφημα!
Σε κάθε περίπτωση, έχω απαρνηθεί την «λογική Καλοχαιρέτα». Πηγαίνω στα καφενεία και τις γειτονιές, όπως πήγαινα, πηγαίνω και βοηθώ όπου μπορώ όπως και πήγαινα, και επενδύω στις πραγματικές σχέσεις. Ακόμα και αν δεν εκλεγώ, έχω κερδίσει νέους φίλους τους οποίους δεν κορόιδεψα και δεν εκμεταλλεύτηκα.
Είστε ένας νέος άνθρωπος με πλούσια δράση. Τι είναι αυτό που θα βάζατε πρώτη προτεραιότητα εάν και εφόσον εκλεγεί ο συνδυασμός σας και εσείς;
Α.Ζ. Καινοτομία και αξιοκρατία είναι δύο αξίες που πρεσβεύω. Και δυστυχώς το σύστημα γενικά στην Ελλάδα πάσχει από αξιοκρατία. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά νέα παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό, δεν αναγνωρίζεται η αξία τους, γιατί στην Ελλάδα έχει πολλές φορές περισσότερη σημασία η λεγόμενη δικτύωση, και ο γνωστός του γνωστού που θα σε «βολέψει». Με πληγώνει βαθιά αυτό. Φυσικά δεν συμβαίνει παντού, αλλά υπάρχει και έχει ρίζες παντού.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε στάση όλοι μαζί. Ειδικά τώρα με τις αλλεπάλληλες κρίσεις πείτε μου αν δεν υπάρχουν σωστά και άρτια καταρτισμένοι επιστήμονες σε καίριες θέσεις, πως μπορούμε να αισθανόμαστε ασφάλεια πλέον ότι σε κρίσιμους τομείς θα γίνουν τα βασικά; ..
Τι θα λέγατε στους πολίτες εάν αύριο ήταν οι εκλογές;
Α.Ζ. Σε λίγες ημέρες είναι ούτως ή άλλως! αλλά αν ήταν αύριο θα τους έλεγα να πάνε όλοι να ψηφίσουν, και να μην ψηφίσουν στην τύχη.
Πως κρίνετε την παρούσα Περιφερειακή Αρχή;
Α.Ζ. Έχουν γίνει πράγματα, και για τους καλλιτέχνες, και έργα ξεκλείδωσαν, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.
Μια πρόβλεψη για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Περιφέρεια Αττικής;
Α.Ζ. Ο Νίκος Χαρδαλιάς με τον συνδυασμό Αττική Μπροστά, θα είναι νικητής από τον πρώτο γύρο!
Ας αλλάξουμε θέμα! Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Α.Ζ. Από μικρό παιδάκι ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική, καθώς εκεί έβρισκε διέξοδο η φαντασία μου και γιατί με κατέκλυζαν τα συναισθήματά μου. Όμως όπως σας είπα, η ανάγκη που μου «είχε εμφυτευθεί» στο να έχω μια σταθερή δουλειά και ένα σταθερό εισόδημα με έκανε να το αναβάλλω επ αόριστο! Ήρθε το timing λοιπόν λίγο αργά, άλλα κάλιο αργά παρά ποτέ, και γράφτηκα στη σχολή του Στέλιου Καλαθά που συνδυάζει την αυτογνωσία μαζί με την υποκριτική. Εκεί ξεκίνησε ένα υπέροχο ταξίδι, με επισφράγισμα τις παραστάσεις που δώσαμε για το Άσυλο Ανιάτων, τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, αλλά και το Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας.
Θα ήθελα να μας μιλήσετε για την εμπειρία σας να παίζεται θέατρο στις Γυναικείες Φυλακές.
Α.Ζ. Η εμπειρία του να παίζεις θέατρο στις Γυναικείες Φυλακές ήταν ανεπανάληπτη. Κάποια στιγμή ρώτησα τον Στέλιο Καλαθά τι θα γίνει αν σηκωθούν στη μέση της παράστασης και μας βρίσουν ; Και μου λέει είσαι καλά; Δεν έχεις δει πιο ευγενικό κοινό.
Πράγματι. Με αγκάλιαζαν, με φιλούσαν ,γέλασαν με την καρδιά τους και μας είπαν «Μπράβο που ήρθατε, το είχαμε πολύ ανάγκη»
Το δε ανεπανάληπτο γεγονός που συνέβη μετά ήταν ότι στο προαύλιο στήθηκε ένα κανονικό πάρτι, ξέσκασαν, χόρεψαν, και μου έχει μείνει χαραγμένη η στιγμή που δύο νέα παιδιά αστυφύλακες χαμογελούσαν και χτυπούσαν παλαμάκια.
Ήταν σαν μια γιορτή αγάπης και αλληλεγγύης.
Έχετε αδυναμία στα ζωάκια. Μάλιστα είσαστε και εθελόντρια στην Dog’s Voice. Μιλήστε μας για αυτό.
Α.Ζ. Τα λατρεύω! Η Κάρλα το σκυλί μου που είναι και «το παιδί μου», ήρθε τελείως απρόσμενα σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, που ήμουν πληγωμένη και «τσακισμένη» θα έλεγα ψυχολογικά. Τίποτα δεν έρχεται τυχαία. Αυτός ο «άγγελος» λοιπόν, μου άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία. Μέχρι τότε το μόνο που έβλεπα στη ζωή μου ήταν καριέρα, καταξίωση και τίποτα άλλο. Αυτό το πλάσμα μου έμαθε τη συντροφικότητα, την βαθιά αγάπη, και μου έδειξε την ουσία της ζωής.
Το πως βρέθηκα στην Dogs Voice είναι απλό. Βλέποντας τις πυρκαγιές με έπιανε η ψυχή μου, και είπα δεν θα μείνω αμέτοχη να παρακολουθώ το θέατρο του παραλόγου. Πήγα λοιπόν στα Παλιά Ολυμπιακά Ακίνητα που συσπειρώνεται κάθε φορά η οργάνωση με την ακούραστη πραγματικά Έλενα Δέδε, που ηγείται, και τον εξαιρετικό συντονιστή Στέλιο Δερβό τους οποίους και γνώρισα στη συνέχεια.
Δεν πήγα σαν δημοσιογράφος, πήγα και έκανα ότι και οι άλλοι. Καθαριότητα στα κλουβάκια, καταγραφή του φαγητού τους και ότι χρειαστεί. Ήταν υπέροχη εμπειρία. Έφευγα χαρούμενη όσο και αν ακούγεται οξύμωρο. Οι άνθρωποι της Dog s Voice δίνουν την ψυχή τους. Είναι άλλη η δόνηση σε αυτούς τους χώρους, βουρκώνεις, συγκινείσαι και γίνεσαι μια αλυσίδα αγάπης.
Υπάρχουν πολλά αδέσποτα ζώα. Πως αντιμετωπίζει η πολιτεία το πρόβλημα;
Α.Ζ. Κοιτάξτε. Το θέμα με τα αδέσποτα ζώα είναι πια χαοτικό, γιατί καθυστερήσαμε πάρα πολύ. Και πάλι αυτό το θέμα για να λυθεί απαιτεί παιδεία από τους πολίτες, που όπως έχουμε δει αφήνουν αστείρωτα τα ζώα τους, τα εγκαταλείπουν κτλ, και φυσικά άμεσες και στοχευμένες δράσεις από το κράτος και ιδίως τους δήμους. Βλέπουμε ότι όλοι οι δήμοι δεν λειτουργούν το ίδιο και σε αυτό το θέμα. Υπάρχουν δήμαρχοι εξαιρετικοί όπως ο Γιώργος Μαρκόπουλος του Γαλατσίου και άλλοι, που διαχειρίζονται αποτελεσματικά το θέμα, και υπάρχουν και δήμοι που δεν έχουν πράξει το ίδιο.
Έχει γίνει ένα τεράστιο βήμα στο ότι δεν βλέπουμε πια αδέσποτα ζώα στους περισσότερους δρόμους, ωστόσο υπάρχει απίστευτος όγκος ζώων που δεν θα υιοθετηθεί ποτέ δυστυχώς, και πάρα πολλά ζώα σε καταφύγια και δομές. Εκεί που θα μπορούσε να συνδράμει πολύ η Περιφέρεια είναι με έξυπνα και πρωτότυπα προγράμματα υιοθεσίας. Γιατί να μην δούμε σκυλάκια σε δημόσιες υπηρεσίες και κοινωνικούς φορείς να υιοθετούνται φεριπείν; Ο Νίκος Χαρδαλιάς έκανε πρόσφατα μια κίνηση υψηλού συμβολισμού υιοθετώντας τον Πάκη ένα αδέσποτο από την Σάμο, ως ένα άλλον Πίνατ! Και πιστεύω πολύ στον Χαρδαλιά θα κάνει πολλά. Όπως επίσης και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει δείξει πραγματική ευαισθησία και ενσυναίσθηση στο πρόβλημα.
Ποιους κανόνες πρέπει να τηρούμε όταν αποφασίζουμε να υιοθετήσουμε ένα ζώο;
Α.Ζ. Λοιπόν θα σας πω το βασικό λάθος που γίνεται. Όλοι θέλουν να πάρουν ένα κουτάβι γιατί είναι εξαιρετικά χαριτωμένα. Αγνοούν όμως ότι ένα κουτάβι είναι σαν ένα μικρό παιδί, και απαιτεί πολύ χρόνο και ενέργεια από τον κηδεμόνα, αν θέλει να μεγαλώσει ένα υγιές σωματικά και ψυχολογικά σκυλί.
Από την άλλη υπάρχουν υπέροχα σκυλιά όπως ο Μένιος -αυτό το σκυλί με έκανε να κλαίω πρόσφατα-. Σκεφτείτε ένα σκυλί που έχει περάσει τα πάνδεινα ήταν γεμάτο τσιμπούρια, με καμένα ποδαράκια, νοσηλεύτηκε ένα μήνα από την Dog’s Voice, και να είναι καλά, και έκτοτε πηγαίνει σε φιλοξενίες. Ο Μένιος είναι ένας «σοφός γέροντας». Δεν κρατάει κακία, και το είδα όταν το πήγαμε στο νέο αλλά προσωρινό του σπίτι. Βρήκε τη γωνίτσα του δεν ενόχλησε το άλλο σκυλί που δεν το καλοδέχτηκε η αλήθεια είναι.
Και σκέφτηκα αυτό το υπέροχο καλοκάγαθο σκυλί γιατί να μην υιοθετηθεί; Γιατί να αλλάζει συνέχεια σπίτια; Eπειδή είναι 10 χρονών; Mα ακριβώς αυτά τα σκυλιά είναι ότι πρέπει για ανθρώπους με φορτωμένα προγράμματα ή ανθρώπους μεγαλύτερους σε ηλικία που πάσχουν από μοναξιά, και να σας πω γιατί. Δεν απαιτούν πολύ μεγάλες βόλτες, μπορούν να μένουν μόνα τους αρκετές ώρες, και το μόνο που θέλουν πιστέψτε με είναι να περάσουν τα τελευταία χρόνια της ζωή τους σε μία ζεστή γωνίτσα με λίγο φαγητό και αγάπη.
Επομένως οι κανόνες είναι απλοί. Ευθύνη και σωστή εκτίμηση της κατάστασης. Πραγματική αγάπη για το ζώο, και συνέπεια με τις ανάγκες του.
Ποιος κατά τη γνώμη σας είναι ο σωστός φιλόζωος;
Α.Ζ. Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστός ή λάθος φιλόζωος, αν όντως είναι φιλόζωος κάποιος. Αυτό που θα μπορούσα με χαρά να συστήσω σε ανθρώπους που αγαπούν τα ζώα είτε έχουν, είτε δεν έχουν είναι το εξής.
Υπάρχει και η λεγόμενη φιλοξενία. Ακόμα και αν κάποιος δεν είναι σίγουρος ότι μπορεί να υιοθετήσει ένα ζώο ή ένα δεύτερο αν έχει ήδη ένα, μπορεί να φιλοξενήσει προσωρινά. Εδώ να πούμε γιατί είναι πολύ σημαντικό ότι στις φιλοξενίες που δίνονται πχ από την Dog s Voice όλα τα έξοδα είναι καλυμμένα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να το πούμε αυτό, γιατί κατανοώ απόλυτα ότι κάποιος μπορεί να δυσκολεύεται οικονομικά.
Έπειτα υπάρχει και η καινοτόμος υπηρεσία όπου κάποιος μπορεί να φιλοξενήσει ένα ζώο και να πληρώνεται, εφόσον τηρεί τις προϋποθέσεις ασφαλώς, και πάλι μπορεί να απευθυνθεί κάποιος στην Dogs Voice.
Για σκεφτείτε σε κάθε μαγαζί της γειτονιάς, σε κάθε επιχείρηση να βλέπαμε και από ένα ζώο, πόσο θα βοηθούσαμε όλοι, και τι χαρά θα παίρναμε; Υπάρχουν και πολυκατοικίες που έχουν υιοθετήσει ζώο και μοιράζονται τα έξοδά του με τα κοινόχρηστα. Γενικά υπάρχουν πολλοί τρόποι, λίγη ενσυναίσθηση χρειάζεται από όλους μας.
Και να σας πω και το πιο αστείο πράγμα. Κάποιος παίρνει ένα ζώο για να το βοηθήσει, και να το σώσει, και μετά καταλήγει να βοηθιέται και να «σώζεται» ο ίδιος!
Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Α.Ζ. Σε αυτή τη δεδομένη φάση της ζωής μου που τρέχω σαν τον Βέγγο, να κοιμάμαι!
Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Α.Ζ. Ονειρεύομαι μια ευτυχισμένη οικογένεια με παιδιά και σκυλιά που θεωρώ πως είναι η απόλυτη ευλογία, σε προσωπικό επίπεδο.
Σε συλλογικό, θα ήθελα να βάλω το λιθαράκι μου, για μια καλύτερη και πιο ουσιαστική Ελλάδα. Μια Ελλάδα που θα σέβεται τους πολίτες που υποφέρουν και δεν θα τους κλείνει τις ράμπες. Μια Ελλάδα που δεν θα ακούμε για κακοποιήσεις γυναικών και ζώων, μια Ελλάδα που θα δίνει κίνητρα ανάπτυξης και θα εστιάζει στην καινοτομία και αξιοκρατία. Αυτή η Ελλάδα απαιτεί συνεργασία κράτους και πολιτών. Και εκεί η περιφέρεια ως συνδετικός κρίκος, μπορεί και πρέπει να παίξει ένα σπουδαίο ρόλο.
Κλείνοντας, τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες μας
Α.Ζ. «Καλοί μου άνθρωποι», που θα έλεγε και ο αγαπημένος μας Βέγγος, πετάξτε από πάνω σας τα στερεότυπα -βαρίδια όπως :
Δεν θα με αγαπήσει ποτέ κανείς, που να μπλέκω τώρα, είμαι μεγάλος ή μεγάλη για να κάνω αυτό που θέλω, δεν θα βρω ποτέ δουλειά σε αυτό που αγαπάω, τα σίγουρα να μπαίνουν κάθε μήνα, και τόσα άλλα ….
Τουναντίον απολαύστε τη μικρή -μεγάλη στιγμή. Αγκαλιάστε, φιλήστε, κυλιστείτε στο γρασίδι με τον άνθρωπο που αγαπάτε, λερωθείτε με ένα χωνάκι παγωτό, μπείτε κάτω από ένα σιντριβάνι, κάντε βράδυ μπάνιο με πανσέληνο. Δεν κοστίζουν τίποτα και όμως είναι ευεργετικά για την ψυχή.
Και τέλος κάνετε παρακαλώ, αυτό που αγαπάτε. Είναι το μυστικό της νεότητας!
Δείτε ΕΔΩ το spot της Άλκηστης Ζαλοκώστα
