«Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου, είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για Ζωή.
Δημιουργούνται μέσα από εσένα, αλλά όχι από εσένα.
Και αν και βρίσκονται μαζί σου, δεν σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου.
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.»
Χαλίλ Γκιμπραν
Η 25η Απριλίου έχει επιλεγεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη σχετικά με το Σύνδρομο της Γονικής Αποξένωσης.
Η πρώτη χώρα που καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα Γονικής Αποξένωσης ήταν ο Καναδάς το 2005 και αργότερα η ιδέα υιοθετήθηκε και από άλλες χώρες, ενώ λίγα χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα το 2002 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο της Γονικής Αποξένωσης.
Η επίλυση των γαμικών διαφόρων και συγκρούσεων και η δικαστική απόφαση για το σε ποιον γονέα πρέπει να ανατεθεί η γονική μέριμνα του τέκνου σε περίπτωση που λυθεί ο γάμος των γονέων του με διαζύγιο είναι ένα κρίσιμο ζήτημα και πρέπει να προσεγγίζεται με ευαισθησία, χωρίς να διαταράσσεται η ψυχολογική ισορροπία του παιδιού.
Η μεγάλη αύξηση των διαζυγίων στις αρχές του 1980, ώθησαν τον Richard Gardner να μελετήσει και να γίνει ο πρώτος ψυχίατρος που προσέγγισε το Σύνδρομο της Γονικής Αποξένωσης. Ο Gardner ερεύνησε τις ψυχολογικές επιπτώσεις ενός διαζυγίου στα παιδιά. Ο ίδιος συνάντησε πολλές δυσκολίες στην ερμηνεία των συμπερασμάτων του, καθώς το παιδί εξέφραζε μια αδικαιολόγητη επιθετική συμπεριφορά στον γονέα που δεν είχε την επιμέλεια. Στη συνέχεια ασχολήθηκαν και άλλοι ψυχίατροι με το Σύνδρομο της Γονικής Αποξένωσης. Η επιστημονική κοινότητα παρατήρησε πως το σύνδρομο επηρεάζει ριζικά την ψυχοπνευματική κατάσταση του παιδιού.
«Την πρώτη περιγραφή της γονικής αποξένωσης την έδωσαν Έλληνες δικαστές το 1982. Δεν αναφέρθηκαν κατά λέξη στη γονική αποξένωση, αλλά την περιέγραψαν. Η γονική αποξένωση είναι μία σύγχρονη μορφή παιδικής κακοποίησης, είναι μία σύγχρονη μορφή ενδοοικογενειακής και ψυχολογικής βίας. Είναι μία σταθερή ροή αρνητικών μηνυμάτων με πομπό τον ένα γονέα και αποδεκτή το παιδί. Απώτερος στόχος είναι η διαγραφή του ενός γονέα. Είναι μια πραγματική γονεοκτομή. Δυστυχώς δεν έχει μελετηθεί επαρκώς αυτή μορφή κακοποίησης. Πρέπει να σταματήσει αυτή η ιδιοκτησιακή αντίληψη του παιδιού. Υπάρχει ένας διάλογος διεθνώς μεταξύ ψυχολόγων και παιδοψυχίατρων για το αν αποτελεί η γονική αποξένωση σύνδρομο. Είναι μία αντικοινωνική συμπεριφορά, καθώς το αποξενωμένο παιδί προσλαμβάνει ως αληθή γεγονότα τα οποία δεν έχουν συμβεί ποτέ. Το παιδί δεν είναι εργαλείο, δεν είναι μέσο, δεν είναι υποκείμενο χειραγώγησης. Εύχομαι στα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς και ευρύτερα στην κοινωνία να επικρατήσει η αντίληψη ότι δεν έχει κανένας το δικαίωμα να επεμβαίνει στην ψυχή του παιδιού», ανέφερε στο Lay- out ο Μάριος Ανδρικόπουλος δικηγόρος και μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου.
«Ο δικαστής δίνει την αποκλειστική επιμέλεια μόνο στον ένα γονέα αυτό έχει ολέθρια αποτελέσματα για την ψυχολογία του παιδιού, καθώς φεύγει από τη ζωή του παιδιού ο ένας γονέας. Εμείς θέλουμε αυτό να αλλάξει. Εμείς δεν θέλουμε να έχει μόνο ο ένας γονέας την επιμέλεια. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα έχουν ίσα δικαιώματα και πρέπει να συναποφασίζουν για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί. Ο πατέρας επιτρέπεται να βλέπει το παιδί κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και τρεις φορές μέσα στην εβδομάδα. Το 12 με 15% του συνολικού χρόνου και αυτό από μόνο του αποξενώνει το γονέα από το παιδί και το παιδί από το γονέα. Σύμφωνα με επίσημες μελέτες το παιδί πρέπει να περνάει το 35% του χρόνου και με τους δύο γονείς, μέχρι το 50% που είναι το ιδεατό. Το 1983 ζούσαμε σε μία πατριαρχική κοινωνία, μετά η κοινωνία άλλαξε και έγινε μητριαρχική. Εν έτη 2021 πρέπει να περάσουμε στην εποχή της ισότητας. Ισότιμη φροντίδα και από τους δύο γονείς. Οι γονείς ανήκουν στο παιδί και όχι το παιδί στους γονείς», τόνισε υπογραμμίζοντας τα ολέθρια αποτελέσματα της γονικής αποξένωσης ο Κακουλίδης Σταύρος Γεν. Γραμματέας του ΔΣ των Ενεργών μπαμπάδων για τα δικαιώματα του Παιδιού.
«Οι «Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του παιδιού» είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, μία ομάδα ανθρώπων-γονέων, που βιώνουμε το πρόβλημα της αποξένωσης, στερούμενοι της δυνατότητας να είμαστε ουσιαστικά ενεργοί στις ζωές των παιδιών μας»
«Ο τίτλος Ενεργοί Μπαμπάδες δεν βγήκε επειδή έχουμε κάποιο πρόβλημα με τις μαμάδες, αλλά ο τίτλος φανερώνει το πρόβλημα που υπάρχει. Το 98% όταν χωρίζει ένα ζευγάρι ο πατέρας χάνει την επαφή με το παιδί του και οι μπαμπάδες είναι ισάξιοι με τις μαμάδες» συμπλήρωσε ο κύριος Κακουλίδης https://www.energoimpampades.gr/skopos-apostoli/
Το νέο νομοσχέδιο
Το νέο νομοσχέδιο της κοινής γονικής μέριμνας που πρόκειται να ψηφιστεί προσεχώς, φέρνει αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο της Ελλάδας. Μια μεγάλη αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο ετοιμάζεται. Είναι μια κρίσιμη στιγμή που μοιάζει να ξεκινάει μια νέα εποχή για να αλλάξουν διάφορα ζητήματα τόσο στην οικογενειακή κατάσταση, όσο και στον τρόπο που ασκείται η γονική μέριμνα.
«Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή ολοκλήρωσε τις εργασίες της το Νοέμβριο. Το Υπουργείο επεξεργάζεται το νομοσχέδιο και πιο συγκεκριμένα μία διαφοροποιημένη πρόταση. Έχουν γίνει και κάποιες προσθήκες τις οποίες εγώ θεωρώ αξιόλογες. Ο νομοθέτης για πρώτη φορά στην ελληνική νομοθεσία έρχεται να δώσει έμφαση ακόμα και σε υποθέσεις, όπου δεν υπάρχει κάποιο νόμιμο ζήτημα ακαταλληλότητας πως πρέπει να έχει κοντά του το παιδί και τους δύο γονείς. Δυστυχώς είναι πραγματικά πολύ λυπηρό το γεγονός πως δεν συγκεντρώνει αυτή η ιδέα την απόλυτη ομοφωνία της ελληνικής κοινωνίας και έχει διαμορφωθεί απέναντι σε αυτή την αξία ένα ετερόκλητο, ιδεοληπτικό και φανατισμένο μέτωπο» υπογράμμισε ο κ. Ανδρικόπουλος σχολιάζοντας το νέο νομοσχέδιο.
Μάριος Ανδρικόπουλος Δικηγόρος και μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου- Διαχειριστής της σελίδας Act Against Parental Alienation GR». https://www.facebook.com/actagainstPA.
