Αφορμή, αυτή τη φορά, για την Δημοκρατική “Ελλαδίτσα” στάθηκε μια διαφήμιση του γνωστού σουπερμάρκετ “AB Βασιλόπουλος” για την ημέρα του πατέρα.
Το εν λόγω σουπερμάρκετ αποφάσισε για την ημέρα του πατέρα να προβάλλει μια διαφήμιση ενός μπαμπά που παίζει με τη κόρη του, που δε φοβάται να τσαλακωθεί, που αφιερώνει πραγματικό χρόνο στο παιδί του, που το αφήνει να του κάνει οτιδήποτε και όταν λέμε οτιδήποτε, το εννοούμε, με όλη τη σημασία της λέξης. Στη προκειμένη, εμφανίζεται ένας πατέρας χαρούμενος τη στιγμή που η κόρη του τον έχει βάψει και τον έχει στολίσει όπως ακριβώς θα έκανε με μια φίλη της, την αδερφή της ή τη μαμά της. Ο καθένας θα καταλάβαινε πως πρόκειται για έναν ανοιχτόμυαλο πατέρα με προτεραιότητα την αγάπη για το παιδί του.
Αυτή η αγάπη και η ελαφρότητα λοιπόν, ήταν που ξένισε πολλούς γιατί όπως γνωρίζουμε τίποτα δεν είναι προφανές για όλους μας. Ξένισε η συγκεκριμένη μορφή πατέρα, γιατί ως γνωστόν, πατέρας είναι το ύψιστο αρσενικό, αυτός που βαράει το χέρι στο τραπέζι, αυτός που θέτει τα όρια στο σπίτι και βάζει τους κανόνες, αυτός που απαγορεύει, αυτός που φέρεται βίαια. Σε καμία περίπτωση δε σκέφτηκαν πως όχι, το ύψιστο αρσενικό είναι αυτό που θα βάλει πάνω από όλα την οικογένειά του, τη κόρη του ή το γιο του, θα παραδοθεί άνευ όρων σε αυτή τη μαγική λέξη που λέγεται οικογένεια και δε θα υπολογίσει κανένα τρίτο κακεντρεχή, σεξιστή και ομοφοβικό όν που το μόνο που έχει μάθει είναι να ζει ή μάλλον να νομίζει πως ζει, γεμάτο προκαταλήψεις και μίσος.
Αυτή την ευαίσθητη λοιπόν, κατά τα άλλα διαφήμιση έσπευσαν να κατηγορήσουν τα “γνήσια αρσενικά”, ανάμεσά τους και άνθρωποι της διασημότητας που θέλοντας και μη στο κόσμο μας επηρεάζουν, αλλά δε θα αναφερθώ σε ονόματα, καθώς θα δώσω παραπάνω αξία από αυτή που πραγματικά αξίζουν. Άπ’ την άλλη μεριά, πάλι καλά που υπάρχουν και δημοφιλή άτομα από το εξωτερικό που επηρεάζουν τον κόσμο διαφορετικά, καθώς αρκετοί διάσημοι και μη πατεράδες από τον υπόλοιπο κόσμο ανέβασαν στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες ανάλογες με τη δική μας διαφήμιση που έδειχναν πόσο χαίρονται όταν παίζουν με τα παιδιά τους, όποιο και αν είναι αυτό το παιχνίδι. Την διαφήμιση λοιπόν, εδώ στην Ελλάδα οι περισσότεροι
την κατηγόρησαν ως χυδαία και απαξιωτική και ζήτησαν αμέσως πλην σαφώς να “κατέβει”, αλλιώς δε θα προτιμήσουν ξανά το συγκεκριμένο σουπερμάρκετ, ναι ανέφεραν και αυτό μεταξύ άλλων. Σε κάθε περίπτωση, όπως όλοι γνωρίζουμε, η δυσφήμιση είναι η καλύτερη διαφήμιση, οπότε το σουπερμάρκετ κατάφερε να έχει μια πολύ πετυχημένη διαφήμιση, αφού προσέλκυσε τελικά πολύ μεγαλύτερο κοινό από αυτό που θα είχε, χωρίς όλο αυτό το ανούσιο “μπέρδεμα” στο μυαλό κάποιων.
Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη απορία πάντως, είναι πως μια διαφήμιση μπορεί να “ξυπνήσει” τέτοιου είδους απαρχαιωμένες αντιλήψεις στον 21ο αιώνα. ‘Η τελικά και όχι. Μάλλον εδώ βρίσκονταν όλες αυτές οι προκαταλήψεις – και ας έχουν περάσει χρόνια από τότε που ζούσαμε σε σπηλιές- στο ότι οι άνθρωποι δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν καθημερινά και δε τους φαίνεται κοινότοπο. Οι εποχές όμως – αλλάζουν είτε το θέλουν είτε όχι κάποιοι – και πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με το διαφορετικό, το νέο, ακόμα και με ομοφυλόφιλους γονείς αν χρειαστεί, αν αυτό που έχουν δώσουν είναι αγάπη. Κρίμα που σε αυτή τη χώρα, την Ελλάδα, θέλουμε να λεγόμαστε Δημοκράτες και δεν γνωρίζουμε από μέτρα και σταθμά.
