Οι ιδιαιτερότητες της φετινής τελετής των βραβείων Όσκαρ – Οι προβλέψεις του Δημήτρη Δανίκα
Χωρίς κεντρικό παρουσιαστή, με σκηνοθέτη για έκτη φορά τον Γκλεν Γουάις, παραγωγό τον Στίβεν Σόντερμπεργκ και φυσική παρουσία των υποψηφίων -αφού πρώτα έχουν υποβληθεί σε τεστ κορωνοϊού- η φετινή Τελετή Απονομής των Βραβείων Όσκαρ αναμένεται να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πώς θα γίνει η τελετή
Οι διάσημοι προσκεκλημένοι στην τελετή δε θα φορούν μάσκες, όσο γράφουν οι κάμερες, όμως θα πρέπει να το κάνουν όσο η τελετή βρίσκεται σε διαφημίσεις η παρουσιάζει εμβόλιμα βίντεο.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό στην τελετή θα παρεβρεθούν το πολύ έως 170 άτομα, τα οποία θα υποβάλλονται σε θερμομέτρηση πριν την είσοδό τους στον χώρο της απονομής.
Θα υπάρξουν επίσης συνδέσεις με άλλα σημεία των ΗΠΑ και του κόσμου για να δοθεί ο λόγος και σε εκείνους που δε θα μπορέσουν να παρευρεθούν λόγω της πανδημίας.
Πού θα γίνει η απονομή των Όσκαρ
Φέτος η απονομή των Όσκαρ δε θα γίνει στο Kodak Theater, αλλά σε έναν ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό στην καρδιά του Λος Άντζελες περίπου 12 χλμ. από τον χώρου όπου γίνεται παραδοσιακά η τελετή.
Ο σταθμός Union Station, διάσημος για την αρχιτεκτονική του ισπανικού αποικιακού στιλ, αναμένεται να επιτρέψει στην πλειάδα των αστέρων να συμμετάσχουν στο γκαλά, τηρώντας τις αποστάσεις ασφαλείας, στο πλαίσιο των μέτρων κατά της πανδημίας.
Οι υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
«Nomadland»
«Minari»
«Mank»
«The Father»
«Η Δίκη των 7 του Σικάγου»
«Promising Young Woman»
«Judas and the Black Messiah»
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Κλόι Ζάο («Nomadland»)
Λι Αϊζακ Τσανγκ («Minari»)
Ντέιβιντ Φίντσερ («Mank»)
Εμεραλντ Φένελ («Promising Young Woman»)
Τόμας Βίντερμπεργκ («Ασπρο Πάτο»)
Α’ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
Τσάντουικ Μπόσμαν («Ma Rainey’ s Black Bottom»)
Αντονι Χόπκινς («The Father»)
Γκάρι Ολντμαν («Mank»)
Ριζ Αχμεντ («Sound of Metal»)
Στίβεν Γιουν («Minari»)
Β’ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
Ντάνιελ Καλούγια («Judas and the Black Messiah»)
ΛαΚιθ Στάφιλντ («Judas and the Black Messiah»)
Σάσα Μπάρον Κοέν («Η Δίκη των 7 του Σικάγου»)
Λέσλι Οντομτζ («One Night in Miami»)
Πολ Ρέισι («Sound of Metal»)
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
Φράνσις ΜακΝτόρμαντ («Nomadland»)
Κάρι Μάλιγκαν («Promising Young Woman»)
Βαϊόλα Ντέιβις («Ma Rainey’s Black Bottom»)
Αντρα Ντέι («United States vs. Billie Holiday»)
Βανέσα Κίρμπι («Θραύσματα μιας γυναίκας»)
Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
Γιουν Γιου-γιανγκ («Minari»)
Ολίβια Κόλμαν («The Father»)
Αμάντα Σέιφριντ («Mank»)
Μαρία Μπακάλοβα («Borat Subsequent Moviefilm»)
Γκλεν Κλόουζ («Hillbilly Elegy»)
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Εμεραλντ Φένελ («Promising Young Woman»)
Ααρον Σόρκιν («Η Δίκη των 7 του Σικάγου»)
Λι Αϊζακ Τσανγκ («Minari»)
Γουιλ Μπέρσον & Σάκα Κινγκ («Judas and the Black Messiah»)
Αμπραμ Μάρντερ & Ντάριους Μάρντερ («Sound of Metal»)
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Κλόι Ζάο («Nomadland»)
Φλοριάν Ζέλερ («The Father»)
Σάσα ΜπάρονΚοέν («Borat Subsequent Moviefilm»)
Κεμπ Πάουερς («One Night in Miami»)
Ραμίν Μπαχράμι («The White Tiger»)
KΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ
«Ασπρο πάτο» (Δανία)
«Quo Vadis Aida?» (Βοσνία-Ερζεγοβίνη)
«Collective» (Ρουμανία)
«The Man Who Sold His Skin» (Τυνησία)
«Better Days» (Χονγκ Κονγκ)
Τζόσουα Τζέιμς Ρίτσαρντς («Nomadland»)
Ερικ Μέσερσμιτ («Mank»)
Φαίδων Παπαμιχαήλ («Η Δίκη των 7 του Σικάγου»)
Σον Μπόμπιτ («Judas and the Black Messiah»)
Ντάριους Βόλσκι («News of the World»)
ΜΟΝΤΑΖ
Γιώργος Λαμπρινός («The Father»)
Κλόι Ζάο («Nomadland»)
Αλαν Μπάουμγκαρτεν («Η Δίκη των 7 του Σικάγου»)
Μίκελ Νίλσεν («Sound of Metal»)
Φρέντερικ Τόραβαλ («Promising Young Woman»)
ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ
«Soul»
«Wolfwalers»
«Φύγαμε»
«Over the moon»
«A Shaun the Sheep Movie»
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
«My Octopus Teacher»
«Crip Camp: A Disability Revolution»
«Collective»
«Time»
«The Mole Agent»
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
«Speak Now» («One Night in Miami»)
«Fight for You» («Judas and the Black Messiah»)
«Husavik» («Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga»)
«IoSi» («Η ζωή μπροστά σου»)
«Hear My Voice» («Η Δίκη των 7 του Σικάγου»)
ΜΟΥΣΙΚΗ
«Soul»
«Mank»
«Da 5 Bloods»
«Minari»
«News of the World»
Ο Δημήτρης Δανίκας δίνει τις προβλέψεις του για τα βραβεία των ταινιών που… δεν είδαμε
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Και όταν με το καλό σε λίγες ώρες, ξημερώματα Μεγάλης Δευτέρας (ώρα Ελλάδας) ακούσουμε τους ευνοούμενους του «θείου» Όσκαρ τότε όλοι θα ψαχνόμαστε μουρμουρίζοντας, ας πούμε, «μα ποια είναι αυτή η σεβάσμια Γιου-Γιουνγ Γιουν των 74 ετών με το ‘Οσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου;»
Αν μάλιστα υπολογίσετε ότι μέσα στα φαβορί περιλαμβάνονται ονόματα όπως της επίσης μικροσκοπικής Κινέζας Κλόε Ζάο. Όπως του μακαρίτη και μαύρου Τσάντγουικ Μπόουζμαν. Και όπως της ευτραφούς Αφροαμερικανίδας Αντρα Ντέι, ε τότε αυτό δεν είναι σύμπτωση, είναι πρόταση και κατεύθυνση!
Οργανωμένη; Καθόλου. Απλώς η φετινή συγκομιδή ήταν φτωχή. Και απλώς το καλό, το ποιοτικό και το διαφορετικό ήρθε από το κάπως εναλλακτικό. Και το εναλλακτικό είναι πεδίο δράσης αδικημένων, περιφρονημένων, εκτοπισμένων, ακτιβιστών και κατατρεγμένων!
Με σκούπα και φαράσι ο αιωνόβιος «θείος» Οσκαρ πέταξε τις παλιές του συνήθειες στα σκουπίδια. Ανοιξε ορθάνοικτα τις πόρτες και υποκλίθηκε σε «άγνωστους», πρωτοεμφανιζόμενους και ξένους
BLACK IS BEAUTIFUL
Όλα άλλαξαν. Ονόματα. Φυλές. Τόποι προελεύσεως. Ιδεολογίες. Θεματολογίες. Αισθητικές κατευθύνσεις. Τα πάντα. Λάβετε υπόψη ότι δύο στους πέντε προέρχονται από την Αφροαμερικανική μειοψηφία. Black is Beautiful. Δύο στους πέντε από πολλές γεωγραφικές τοποθεσίες. Όπως Κίνα. Όπως Δανία. Όπως Πακιστάν. Όπως Νότια Κορέα. Δύο στους πέντε υποψήφιους για το Οσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας είναι γένους Θηλυκού. Η Κινέζα Κλόε Ζάο και η Αγγλίδα (ηθοποιός) Εμεραλντ Φένελ. Πέντε στις δέκα υποψήφιες ταινίες συγκεντρωμένες, αφοσιωμένες και σχεδόν στρατευμένες στα πεδία κοινωνικών συγκρούσεων, ατομικών δικαιωμάτων και εργασιακών συνθηκών
Και σχεδόν όλες με την πλάτη γυρισμένη στο γκλάμορ, τα σαλόνια, το λούστρο, τις καλλίγραμμες υπάρξεις, το χρήμα, τα πιστολίδια. τα ειδικά εφέ και στο Star System. Απίστευτο. Σε τέτοιο σημείο που οι φετινές υποψηφιότητες να θυμίζουν τις πιο αριστερές εποχές του Φεστιβάλ των Καννών
Εκτός από Ντέιβιντ Φίντσερ (σκηνοθέτης), Φράνσες ΜακΝτόρμαντ, Βαιόλα Ντέιβις, Αντονι Χόπκινς, Γκάρι Ολντμαν, άντε και Κάρεϊ Μάλιγκαν, όλοι οι άλλοι σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενοι. Στις λίστες των Οσκαρ εννοείται.
Με απλά λόγια το «άσχημο» είναι ωραίο. Το κίνημα των Black Panther υπονομευμένο, προδομένο και φακελωμένο από το FBI και τον μακαρίτη Τζέι Εντγκαρ Χούβερ. Ενα μεγάλο μέρος του αμερικανικού προλεταριάτου περιφερόμενο, μετακινούμενο και απροστάτευτο. Και κοντά σε όλα αυτά, μεγαλοπαραγωγοί του Χόλιγουντ, καθώς και μεγαλοεκδότες λειτουργούσαν ως εντολοδόχοι του συστήματος εναντίον ηθοποιών, σκηνοθετών και σεναριογράφων. Οπου οι μεν μεγαλοπαραγωγοί, ακόμα και οι Εβραίοι με το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων. Ενώ αντιθέτως οι καλλιτέχνες με τους Δημοκρατικούς και ακόμα πιο αριστερά!
ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ NETFLIX
Αυτός ο δρόμος, ο διαφορετικός, ο αιρετικός, ο περίπου μαχητικός και ο πολυσυλλεκτικός, είχε ανοίξει μερικά χρόνια από το πρόσφατο παρελθόν. Προφανώς διόλου τυχαίο το όνομα του (Ελληνα) Γιώργου Λάνθιμου. Προφανώς διόλου τυχαίο το Οσκαρ καλύτερης ταινίας στο ασπρόμαυρο φιλμ του Netflix με τίτλο «Roma» και σκηνοθέτη τον Αλφόνσο Κουαρόν από το Μεξικό. Και προφανώς επίσης καθόλου τυχαία η περσινή επιλογή για το επίσης Οσκαρ καλύτερης ταινίας στα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο από τη Νότια Κορέα
Οι λόγοι πολλοί. Όπως η κυριαρχία των Internetικών του Netflix, της Amazon, του HBO και της Apple. Από τις φετινές υποψηφιότητες οι 35 λαμβάνονται για παραγωγές η συμπαραγωγές με την πλατφόρμα του Netflix.
Όπως ακόμα η σταδιακή, σχεδόν άτακτη, υποχώρηση των θρυλικών και μέχρι πρότινος κραταιών, κινηματογραφικών Studios. Τα κλειδιά της αυτοκρατορίας του Χόλιγουντ έχουν παραδοθεί σ αυτές τις πλατφόρμες
Όπως φυσικά το γεγονός της πολυσυλλεκτικής παραγωγικής δράσης του Netflix. Η κυριαρχία του επεκτείνεται σε κάθε γεωγραφικό σημείο του πλανήτη. Και για θεατές αλλά και προς επιλογή καλλιτεχνών και άλλων συντελεστών. Να δούμε πότε θα μπει στον κόπο να μας χτυπήσει την πόρτα
ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕΙΤΕ
Όπως ο ακήρυχτος πόλεμος του Χόλιγουντ με τον Ντόναλντ Τραμπ. Οσο εκείνος πιο δεξιά, τόσο το American Cinema πιο αριστερά. Τα πικρόχολα σχόλια εναντίον του από μεγάλα ονόματα έδιναν και έπαιρναν. Το ίδιο και εκείνος.
Όπως η εφιαλτική δυναμική παρουσία ακροδεξιών ομάδων. Όπως ο ασυγκράτητος ρατσισμός μεγάλης μερίδας των κατασταλτικών δυνάμεων. Και όπως φυσικά η ανάγκη συμπόρευσης με τα σύγχρονα κινήματα, τις σημερινές ανάγκες και τις εκρηκτικές αμφισβητήσεις
Το πιο κραυγαλέο τεκμήριο αλλαγής πλεύσης, προκύπτει από την περιφρονητική απουσία μεγάλων παραγωγών. Των λεγόμενων Blockbusters. Τέτοιο πράγμα δεν ξανάγινε. Η θεματολογία προέρχεται από αληθινές ιστορίες, αληθινά περιστατικά και αληθινά ονόματα. Η παραγωγή όλων σχεδόν των υποψήφιων ταινιών κυμαίνεται από μέτριο μέχρι χαμηλό κόστος. Και η προβολή τους μόνο από τις γνωστές πλατφόρμες.
Νέα εποχή. «Νέος» Οσκαρ. Νέα ονόματα. Νέα θέματα. Νέοι σκηνοθέτες. Νέες κατευθύνσεις. Και τα εισιτήρια; Ποια εισιτήρια; Οι αίθουσες σφραγισμένες. Ο Covid θερίζει και τις πλατφόρμες διευκολύνει. Με ένα λόγο. Το θρυλικό σύνθημα των Μπολσεβίκων άλλαξε. Όχι «Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε» αλλά «αδικημένοι και περιφρονημένοι της Γης αγκαλιαστείτε».
Και τέλος, περί του λόγου το αληθές παραθέτω ονόματα και τίτλους αυτής της πρωτοφανούς πανσπερμίας. Για τις τέσσερις βασικές κατηγορίες. Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α’ Γυναικείου και Α’ Ανδρικού ρόλου!
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ BEST DIRECTOR
Τα ονόματα των Σκηνοθετών
Εδώ να δεις πανσπερμία. Το χωνευτήρι, η τεράστια ικανότητα της Αμερικανικής κοινωνίας. Με μολύβι και χαρτί. Σημειώστε τους υποψήφιους για το Οσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας
Η Κλόε Ζάο, το μεγάλο φαβορί, από το Πεκίνο της Κίνας. Μόλις 38. Πρωτοεμφανιζόμενη στα Οσκαρ. Το κορίτσι πίσω από το «Nomadland»
Ο Λι ‘Αιζακ Τσανγκ, το αουτσάιντερ, από Κορέα και ΗΠΑ. Νέος, πρωτοεμφανιζόμενος κι αυτός. Ο σκηνοθέτης του «Minori»
Ο Τόμας Βίντερμπεργκ, από Δανία, εντελώς Δανός, σκηνοθέτης μιας ιστορίας με τίτλο «Ασπρο πάτο»
Ο Φλοριάν Ζελέρ, από Γαλλία, εντελώς Γάλλος. Ο «Πατέρας» του, αν και δεν διεκδικεί Οσκαρ σκηνοθεσίας, έχει θέσει υποψηφιότητα για έξι Οσκαρ. Ανάμεσά τους της καλύτερης ταινίας και της Α’ Ανδρικής ερμηνείας για τον αειθαλή Αντονι Χόπκινς των 84 ετών. Να τα χιλιάσει
Η Εμεραλντ Φένελ από Αγγλία, πρωτοεμφανιζόμενη κι αυτή. Μόλις 36 ετών. Για την σκηνοθεσία του «Promising Young Woman» με Κάρει Μάλιγκαν. Η Φένελ γνωστή ως ηθοποιός υποδυόμενη την Καμίλα του πρίγκιπα Κάρολου στο «Crown»
Ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο πιο γνωστός και πιο παλιός. Ο «παππούς» των άλλων νεαρών διεκδικητών για το Οσκαρ Σκηνοθεσίας. Φυσικά Αμερικανός. Φυσικά ο σκηνοθέτης του «Mank» των 10 υποψηφιοτήτων. Και φυσικά το μεγάλο φαβορί με αντίπαλο την Κινέζα Κλόε Ζάο του «Nomadland»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: BEST PERFORMANCE BY AN ACTRESS IN A LEADING ROLE
Τα ονόματα των Α’ γυναικείων ερμηνειών. Θα γίνει χαμός. Ποια να πρωτοδιαλέξουν. Πανσπερμία φυσικά. Δύο Αφροαμερικανίδες για πρώτη φορά στα Οσκαρικά χρονικά. Πάει ο παροιμιώδης και πολύχρονος ρατσισμός του «θείου» Οσκαρ. Από κοντά και δύο Αγγλίδες:
Η Φράνσες ΜακΝτόρμαντ για την λιτή, υποδειγματική της ερμηνεία στο «Nomadland». Κοντοκουρεμένη, απέριττη, απλή εργαζόμενη. Εχει τα χρονάκια της, στα 64 παρακαλώ. Αν το λάβει θα ισοφαρίσει το τριπλό ρεκόρ της Μέριλ Στριπ
Η Βανέσα Κίρμπι, το αουτσάιντερ από Αγγλία, μόλις 33. Πρωτοεμφανιζόμενη στα Οσκαρ. Πασίγνωστη ως πριγκίπισσα Μάργκαρετ στο «Crown». Ρεσιτάλ ερμηνείας στα «Θραύσματα μιας γυναίκας» (Pieces of a woman )
Η Κάρεϊ Μάλιγκαν, Αγγλίδα κι αυτή, των 36 ετών. Το δεύτερο βαβορί Από το παρελθόν δύο υποψηφιότητες. Με τρίτη την πρόσφατη για το «Promising Young Woman» της Εμεραλντ Φένελ
Η Βαιόλα Ντέιβις, παλιά καραβάνα, με άφθονες παρουσίες σε πολλές αμερικανικές ιστορίες. Με Οσκαρ από το παρελθόν και τώρα ως υποψήφια για την ταινία «Ma Rainey’s Black Bottom»
Η Αντρα Ντέι, Αφροαμερικανίδα, χυμώδης, φουριόζα και πρωτοεμφανιζόμενη ως ευνοούμενη του «θείου» Οσκαρ. Υποδυόμενη την θρυλική και ανεπανάληπτη φωνή της Μπίλι Χάλιντει στην ιστορία «United States vs Billie Holliday»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: BEST PERFORMANCE BY AN ACTOR IN A LEADING ROLE
Τα ονόματα των Α’ Ανδρικών ερμηνειών
Όλα μέσα. Και η Κορέα και το Πακιστάν και η Αφρική και η Αγγλία. Οι τρεις από τους πέντε για πρώτη φορά είδαν το όνομά τους σ΄ αυτή τη χρυσή λίστα. Και πέταξαν τη σκούφια τους
Ο Γκάρι Ολντμαν, δηλαδή ο Ουίνστον Τσόρτσιλ της «Πιο σκοτεινής ώρας». Τώρα ως Χέρμαν Μάνκιεβιτς στο ασπρόμαυρο «Mank» διεκδικεί με σοβαρές πιθανότητες το δεύτερο αγαλματίδιο της προσωπικής συλλογής του
Ο Αντονι Χόπκινς, κι αυτός από Αγγλία, ο αειθαλής των 84 Μαΐων, ο μεγάλος αντίπαλος του συμπολίτη και ανταγωνιστή του Γκάρι Ολντμαν. Ως «Πατέρας» (The Father)
Ο Τσάντγουικ Μπόζμαν, το φαβορί. Από τον τάφο του δυστυχώς
Ο Ριζ Αχμεντ, αυτό κι αν μοιάζει με ανέκδοτο. Με ρίζες από Πακιστάν και με σπουδές στην Οξφόρδη. Είναι και ράπερ. Χαρμάνι. Κι αυτός για πρώτη του φορά ως πρωταγωνιστής του «Sound of Metal». Και σας βεβαιώ είναι εξαιρετικός
Ο Στίβεν Γέον, ποιος; Μα είναι από Νότια Κορέα. Ε και; Σάμπως και τα «Παράσιτα» των τόσων Οσκαρ δεν μας προέκυψαν από Κορέα; Ο Στίβεν λοιπόν, αναθρεμμένος στον Καναδά, ο πρωταγωνιστής της τρυφερής ταινίας «Minari»
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: BEST PICTURE
Καλύτερη ταινία
Οι οκτώ καλύτερες και υποψήφιες ταινίες. Τα ονόματα των σκηνοθετών άλλαξαν. Οι παλιοί εκτοπίστηκαν. Νεότεροι, ως παρουσία, εμφανίστηκαν. Από όλες τις κατευθύνσεις. Πλήρης ανανέωση. Πρωτοφανές. Από παντού έρχονται. Από Γαλλία, Κορέα, Κίνα. Και φυσικά από τις ΗΠΑ. Ασε που ανάμεσά τους Black is Beautiful. Η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη. Η ανατροπή της ανατροπής. Φυσικά το πρώτο και το πιο βασικό ερώτημα είναι αν οι περισσότεροι εξ αυτών θα έχουν συνέχεια. Για να δούμε
Κατά σειρά ανάλογα με την ποσότητα των υποψηφιοτήτων:
«Mank» με δέκα υποψηφιότητες. Του Ντέιβιντ Φίντσερ. Είπαμε ο μοναδικός τόσο παλιός και τόσο βραβευμένος. Όπως «Η σιωπή των αμνών». Όπως «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε». Το στόρι συγκεντρωμένο στο θρυλικό όνομα του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, σεναριογράφου του «Πολίτη Κέιν». Ασε που είναι ασπρόμαυρο. Κι όμως φαβορί
«Nomadland» με έξι υποψηφιότητες. Της Κινέζας Κλόε Ζάο. Το αουτσάιντερ. Η ελεγεία των εκτοπισμένων της Εργασίας. Τα σύγχρονα καραβάνια. Ποίηση με ρεαλισμό. Περίπου αριστούργημα. Αλλωστε με ξεχνάτε την περίπτωση της Οσκαρικής ιστορίας «Roma»
«Η δίκη των 7 του Σικάγο» με έξι υποψηφιότητες. Του (Λευκού) Ααρον Σόρκιν. Παλιότερα είχε κερδίσει Οσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου. Τυπικός φιλελεύθερος διανοούμενος. Το στόρι αληθινό. Από την παρωδία δίκης εφτά ακτιβιστών του 1969 όταν ο Νίξον με «εργαλείο» τον Μίτσελ διέταξε (έτσι ακριβώς) την καταδίκη τους με καμπάνες ίσαμε και δέκα χρόνια. Εντελώς πολιτικό. Με πλάγιες αναφορές στην εποχή Ντόναλντ Τραμπ
«Minari» με έξι υποψηφιότητες. Του Αμερικανοκορεάτη Λι Αιζακ Τσανγκ. Τρυφερή ιστορία με ήρωα μετανάστη από Νότια Κορέα
«The Father» κι αυτό με έξι υποψηφιότητες. Του Γάλλου Φλοριάν Ζελέρ. Αν και δεν είναι υποψήφιος για καλύτερη σκηνοθεσία. Περίεργο. Τέλος πάντων. Ολο το βάρος πάνω στους ώμους του Αντονι Χόπκινς. Ισως ο τελευταίος μεγάλος ρόλος μιας τεράστιας και πολυδιάστατης καριέρας. Ο τίτλος τα λέει όλα
«Sound of Metal» κι αυτή η ιστορία με έξι υποψηφιότητες. Του Ντάριους Μόρντερ. Πρωτοεμφανιζόνενος στα Οσκαρ. Το στόρι μουσικό. Η δραματική ιστορία ενός ντράμερ χέβι μέταλ. Χάνει την ακοή του και γκρεμίζεται ολοσχερώς. Το περίεργο είναι πως η παραγωγή ολοκληρώθηκε πριν από δύο χρόνια
«Judas and the Black Messiah» με έξι υποψηφιότητες. Το νούμερο «6» το πιο συνηθισμένο του φετινού «θείου» Οσκαρ. Η σκηνοθεσία είναι του Σάκα Κινγκ. Πρώτη του φορά στα Οσκαρ. Το στόρι πολιτικό και αντιρατσιστικό. Μαύροι πάνθηρες, FBI και Χούβερ. Ενδιαμέσως ο προδότης. Ο Ιούδας. Μαύρος κι αυτός!
«Promising Young Woman» με πέντε υποψηφιότητες. Της Αγγλίδας Εμερλαντ Φένελμ. Εντελώς γυναικεία υπόθεση. Με πλάγια ειρωνεία. Οσο πιο ψηλά τόσο χαμηλά
Ο θρίαμβος του Netflix
Το Netflix με τις περισσότερες υποψηφιότητες. Συνολικά 35. Ακολουθούν Amazon Studios με 12 υποψηφιότητες, Disney+ με 5 , το Apple TV+ με 2 και το «Hulu» με μία
Προς πληροφόρησή σας. Το «Mank», «Η δίκη των 7 του Σικάγο» και τα «θραύσματα μιας γυναίκας» θα τα δείτε στο Netflix. To «Nomadland» το είδα από την πλατφόρμα του Pop Corn. Καθώς και άλλες πολλές από την ίδια «διεύθυνση»
Ισως θα είναι η πρώτη φορά όπου οι θεατές της τελετής και λάτρεις των Οσκαρ θα έχουν καταφέρει να δουν όλες τις υποψήφιες ταινίες και όλους τους υποψήφιους, από τον καναπέ του σπιτιού τους!
Το μέλλον είναι εδώ. Ο καναπές ο βασιλιάς δισεκατομμυρίων θεατών. Γι αυτό οι επιλογές οι φετινές έχουν ανοίξει τόσο πλατιά. Αμ πως!
And the Oscar Goes…
Τα φαβορί λοιπόν. Σύμφωνα με τα στοιχήματα και τις διαδόσεις:
Ο Τσάντγουικ Μπόουζμαν, που έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο στα 43 του χρόνια. Φαβορί για Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Ma Rainey’s Black Bottom» του Netflix.
Η Άντρα Ντέι για την ταινία «The United States vs. Billie Holiday». Η Αφροαμερικανή υποδύεται την διάσημη αρτίστα Μπίλι Χόλιντεϊ κατά την στοχοποίηση της από την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε μια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών.
Ο Ντάνιελ Καλούγια, μαύρος από Αγγλία φαβορί για το Οσκαρ β ανδρικού ρόλου ( «Ο Ιούδας και ο Μαύρος Μεσίας»)
Η Γιου-Γιουνγκ Γιουν φαβορί για β γυναικείο ρόλο Παρότι αντίπαλός της βρίσκεται η Γκλέν Κλόουζ, η ηθοποιός με την κατάρα των 7 υποψηφιοτήτων και καμιάς νίκης, Στην ίδια κατηγορία υποψήφια και η Ολίβια Κόλμαν η πρωταγωνίστρια της «Ευνοούμενης» του Λάνθιμου και κάτοχος Οσκαρ Α γυναικείου ρόλου
Ολοκληρώνω με τις δικές μου προβλέψεις. Για τις τέσσερις βασικές κατηγορίες:
Καλύτερη ταινία: «Nomadland»
Σκηνοθεσία: Κλόε Ζάο (Nomadland)
Α Γυναικείος ρόλος: Φράνσες ΜακΝτόρμαν (Nomadland)
Α Ανδρικός ρόλος: Αντονι Χόπκινς (Father)
Καλύτερης ξενόγλωσσης: «Ασπρο πάτο» του Τόμας Βίντερμπεργκ (Δανία)
Τα στοιχήματα να πέφτουν. Αντε και σε καλή μεριά!
ΥΓ για να μην ξεχάσω. Πόσοι έχουν δει ή πρόκειται να δουν όλες αυτές τις επιλεγμένες ταινίες από τις λίστες του «θείου» Οσκαρ; Ένας στους εκατό; Ούτε!
