Η ρομαντικοποίηση πραγματικών δολοφόνων μέσα από τον κινηματογράφο, τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης.
Γιατί μερικοί άνθρωποι βρίσκουν την αποκλίνουσα συμπεριφορά ελκυστική, ακόμη και των δολοφόνων; Μια εξήγηση είναι ότι βλέπουν και μιμούνται την προσοχή που λαμβάνουν τόσο από τα μέσα ενημέρωσης όσο και από βιομηχανίες ψυχαγωγίας (ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, προσφορές βιβλίων, συνεντεύξεις κ.λπ.). Λόγω της εκτεταμένης κάλυψης των μέσων, μερικοί από αυτούς τους δολοφόνους έχουν γίνει γνωστά ονόματα, οι ζωές και τα εγκλήματά τους μπήκαν στα σπίτια όλων από τη μικρή και τη μεγάλη οθόνη σαν να είναι πραγματικοί celebrity
Ted Bundy
Μια πτυχή του ρομαντισμού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ο εκθειασμός του «κακού παιδιού» στον κινηματογράφο, που συνδέεται με την περίπτωση εξύμνησης κατά συρροή δολοφόνων στην πραγματική ζωή, όπως ο Ted Bundy. Σύμφωνα με το True Crime Magazine, παρά το γεγονός ότι ο Bundy δολοφόνησε 30 γυναίκες από το 1974 έως το 1978, είχε θαυμάστριες στο πλευρό του μέσω και έξω από τις αίθουσες του δικαστηρίου, μέχρι και στην καταδίκη του θανάτου του.
Στην ταινία του Netflix «Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile» (2019), το ρόλο του αιμοδιψή δολοφόνου ενσάρκωσε ο ηθοποιός Zac Efron, του οποίου η απίστευτα θετική φήμη από τα χρόνια του στο High School Musical, σε συνδυασμό με την περίφημη αθωότητά του ως σύμβολο ελκυστικότητας στη γενιά των millennials, συνέβαλε σημαντικά στη σεξουαλικοποίηση του Bundy.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας δεν υπάρχουν σκηνές που περιέχουν δολοφονικές ενέργειες, αφήνοντας περιθώριο στους θεατές να πιστέψουν ότι ήταν αθώος, αν και
υπονοείται το αντίθετο. Αβοήθητος ο Bundy αναλαμβάνει μόνος την υπεράσπιση του απέναντι στις κατηγορίες εναντίον του, γεγονός που καθιστά δύσκολο να δει κανείς έναν καταδικασμένο πλέον δολοφόνο, υπό το αρνητικό πρίσμα που θα έπρεπε να γίνει αντιληπτός και λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας στην αναγνώριση του ως το τέρας που πραγματικά ήταν.
Charles Shobhraj
Ο κατά συρροή δολοφόνος Charles Sobhraj χρησιμοποιούσε τη γοητεία του για να δελεάσει ανυποψίαστα θύματα και ύστερα έκανε την κίνηση, ύστερα τα νάρκωνε και τα σκότωνε— συχνά με μαχαίρι ή στραγγαλισμό— και έπειτα έκλεβε την ταυτότητά τους για να ταξιδεύει ελεύθερα στην Ασία. Ο Sobhraj, ένας Γάλλος υπήκοος Ινδικής και Βιετναμέζικης καταγωγής, κυνηγούσε δυτικούς τουρίστες, κατά μήκος του «μονοπατιού των χίπηδων» τη δεκαετία του 1970.
Η ιδιαίτερη ιστορία του «Bikini Killer» έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από τη σειρά «The Serpent» (2021), μια συμπαραγωγή μεταξύ του BBC One και του Netflix, βασισμένη στο βιβλίο με τίτλο «The Life and Crimes of Charles Sobhraj». Η Julie Clarke και ο σύντροφος της Richard Neville, στα πλαίσια της δημιουργίας του βιβλίου, πέταξαν στην ινδική πρωτεύουσα για να συναντήσουν τον τότε 33χρονο δολοφόνο και οι εντυπώσεις τους ήταν κάθε άλλο παρά αρνητικές. Μιλώντας στο Today Extra, η κ. Clarke δήλωσε χαρακτηριστικά, ότι «Ξέραμε τι είχε κάνει, αλλά εγώ – ντρέπομαι πραγματικά να πω ότι ήθελα πολύ να του αρέσω», ενώ της ήταν αδύνατο να μην παρασυρθεί από τον δολοφόνο. «Είχε ένα είδος δύναμης, όπως έχουν πολύ μεγάλοι αστέρες του κινηματογράφου, σαν ένα είδος πεδίου ισχύος γύρω του. Είχε μια βαρύτητα σαν να ήταν κάποιου είδους σπουδαίος μελετητής, ήταν ένα πραγματικά εντυπωσιακό άτομο, μισώ που το λέω αυτό».
Richard Ramirez
Το ντοκιμαντέρ του Netflix «Night Stalker» (2021) έφερε στο φως την υπόθεση του Richard Ramirez, ο οποίος τη δεκαετία του 1980 δολοφόνησε 15 ανθρώπους σε όλη την Καλιφόρνια. Η δίκη του Ramirez απέκτησε γρήγορα δημοσιότητα, όμως όλη αυτή η προσοχή μετατράπηκε σε κάτι μεγαλύτερο – ένα φαν κλαμπ.
Ξαφνικά, γυναίκες εμφανίστηκαν στις ακροάσεις του για να δείξουν την αφοσίωσή τους, γράφοντας μηνύματα θαυμασμού και αγνοώντας το γεγονός ότι είχε ιστορικό κακοποίησης παιδιών, σεξουαλικών επιθέσεων γυναικών και δολοφονιών. Η ελκυστική εμφάνιση του Ramirez ταυτίστηκε με καλές προθέσεις, καθώς η κοινωνία υποθέτει ότι με ένα όμορφο πρόσωπο, έχει και μια άψογη ζωή που συνοδεύεται από ηθικές αξίες, δημιουργώντας δυσπιστία γύρω από τις απάνθρωπες κατηγορίες που τον βάραιναν. Με την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ, την ειδωλοποίηση της εγκληματικότητας και τον φετιχισμό του σατανισμού, η αφήγηση ότι ο Ramirez είναι αθώος λόγω της εμφάνισής του, είναι πιο έντονη από ποτέ.
Jeffrey Dahmer
Πως γίνεται να υπάρχουν αισθήματα συμπόνιας για κάποιον που δολοφόνησε τουλάχιστον 17 άνδρες και έφαγε μερικούς από αυτούς; Κι όμως, ο Jeffrey Dahmer, θεωρείται ένας από τους λιγότερο «κακούς» κατά συρροή δολοφόνους, του οποίου το κίνητρο ήταν η συντροφικότητα.
Από το 1978 μέχρι το0 1991, ο Dahmer στόχευε νεαρούς άνδρες μέσα ή γύρω από γκέι μπαρ. Μόλις τους έφερνε σπίτι, συνήθως νάρκωνε τα θύματα του και όταν έμεναν λιπόθυμοι, τους στραγγάλιζε. Στη συνέχεια τεμάχιζε το εκάστοτε θύμα, έκανε σεξ με το σώμα του, έτρωγε περιστασιακά κομμάτια του και έβγαζε φωτογραφίες, σε μια προσπάθεια να θυμάται την εμπειρία όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελικά, αυτό που ήθελε περισσότερο ο Dahmer ήταν να κρατήσει κάποιον σε κατάσταση υποταγής, να δημιουργήσει ένα ζόμπι – έναν πρόθυμο σύντροφο με τον οποίο θα μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε. Ο ίδιος ομολόγησε ότι «Το μόνο κίνητρο που υπήρξε
ποτέ ήταν να ελέγξω πλήρως ένα άτομο και να το κρατήσω μαζί μου όσο περισσότερο γινόταν».
Αυτή η λαχτάρα που προκαλούσε τον Dahmer να σκοτώνει, έκανε πολλούς ανθρώπους να τον λυπούνται, ενώ ψυχίατροι στη δίκη του τον περιέγραφαν ως φιλικό, ευχάριστο, ευγενικό, με αίσθηση του χιούμορ, συμβατικά όμορφο και γοητευτικό με τον τρόπο του. Η τραγική φιγούρα του Dahmer έγινε περισσότερο δημοφιλής μέσω της ταινίας «My Friend Dahmer» (2017), βασισμένη στο κόμικ του Derf Backderf που τον γνώριζε στο λύκειο.
Cameron Herrin
Κάνοντας scroll στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τα τέλη του 2021, πιθανότατα έχετε συναντήσει φωτογραφίες ενός νεαρού άνδρα με μπλε μάτια, φορώντας κοστούμι και μαύρη μάσκα να στέκεται σε ένα δικαστήριο. Ο Cameron Herrin ομολόγησε την ενοχή του για ανθρωποκτονία με όχημα της 24χρονης μητέρας Jessica Reisinger-Raubenolt με την 21 μηνών κόρη της Lillia, κακούργημα δευτέρου βαθμού, σε παράνομους αγώνες δρόμου στο Ohio, πλημμέλημα πρώτου βαθμού.
Ο 22χρονος έκανε το γύρο του διαδικτύου λόγω του νεαρού της ηλικίας του αλλά κυρίως της εμφάνισης του. Οι θαυμαστές του Herrin διαμαρτύρονται σε TikTok, Instagram και Twitter ότι είναι «πολύ χαριτωμένος» για να έχει ποινή φυλάκισης 24 ετών. Μπορεί κάποιοι από τους λογαριασμούς να είναι bots που δημιουργήθηκαν για να επωφεληθούν από την τάση, αλλά οι περισσότεροι φαίνεται να είναι πολύ αληθινοί άνθρωποι που έχουν εμμονή με τον δολοφόνο. Η ίδια η μητέρα του Herrin έχει εκφράσει δημόσια την ανησυχία της για υποστηρικτές του γιού της στο
διαδίκτυο, ενώ ανέφερε ότι είχε λάβει μηνύματα και κλήσεις από θαυμαστές μέχρι τη Μέση Ανατολή.
Σε τελική ανάλυση, είναι σημαντικό τα μέσα ενημέρωσης να εκτελούν προσεκτικά την αναπαράσταση του «κακού» και να έχουν κατά νου την επιρροή και ασφάλεια του κοινού, καθώς η σεξουαλική και σωματική βία δεν πρέπει ποτέ να γίνεται ανεκτή ή ρομαντική. Εάν η κοινωνία αρχίσει να απευαισθητοποιεί την αφαίρεση της ζωής, θα επικρατήσει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο κακού, στο οποίο η βαρβαρότητα θα έχει ομαλοποιηθεί μέσω της δημοσιότητας και θα φτάσει στο σημείο να γίνεται πράξη.
