Η Λουκία Παπαδάκη μιλά για την…τρέλα που την διακατέχει, την οποία αποδίδει στο θέατρο.
Η γνωστή ηθοποιός αποκαλύπτει, επίσης, αν έχει κάποια μορφή εθισμού ή πάθους.
Πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Ροζ ταφτάς».
Είμαστε στο θέατρο «Μικρό Μπρόντγουεϊ», στην αίθουσα «Μάνος Κατράκης». Είναι ένα πρωτότυπο ελληνικό έργο, γραμμένο τώρα, καινούργιο. Το αγαπώ πάρα πολύ, δεν είναι βασισμένο κάπου, είναι από την έμπνευση και το τάλαντο του Χάρη Βορκά, επειδή πλέον σπανίζει να ανεβαίνουν ελληνικά έργα και δεν εννοώ έργα που να έχουν γραφτεί 50 χρόνια πριν, εννοώ σύγχρονη ελληνική παραγωγή. Κάποτε, στη δεκαετία του ’70 και του ’80, είχαμε πολύ έντονη ελληνική παραγωγή και σπουδαίους συγγραφείς, οι οποίοι, δυστυχώς, εξέλειπαν οι περισσότεροι. Είναι μια κωμωδία καταστάσεων και χαρακτήρων, είναι επί της ουσίας με ξεκάθαρους χαρακτήρες, άνθρωποι έντονα σκιαγραφημένοι, στους οποίους όλοι αναγνωρίζουμε τους εαυτούδ μας.
Ποιος είναι ο ρόλος σου;
Είμαι η Μπέτι, της οποίας το χαρακτηριστικό, αυτό που την καθορίζει, όπως κι εκείνους που έχουν αυτού του είδους τον εθισμό, είναι πως είναι τρελή τζογαδόρισσα. Έχει οικονομική άνεση, γι’ αυτό και μπορεί να αντιμετωπίζει αυτό το πάθος της.
Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου, της δικής σου προσωπικότητας, επιστρατεύεις για να «ντύσεις» αυτόν το ρόλο;
Το προσωπικό μου χιούμορ, τη γόνιμη τρέλα μου δηλαδή τη… ζουμερή, που «γεννάει», που παρά γ’ει..Είμαι γεννημένη με τη γόνιμη τρέλα.. Μάλιστα, ίσως να μην έχει βγει και ολό τελα. Το θέατρο είναι ένα5 τρόπος νι το ρεγουλάρει και να το διοχετεύει κάποιος όλο αυτό. Παρατηρώ μέσα απι το ρόλο τις εξαιρετικές αντιθέσεις τοι χαρακτήρα που υποδύομαι, οι οποίε κουμπώνουν» σε πάρα πολλά ση μεία με τις δικές μου αντιθέσεις, κι αυτό είναι κάτι ποι μου αρέσει.
Είχες ανάλογη εμπειρία μι κάποιας μορφής εξάρτηση ι πάθος, όπως ο τζόγος;
Όχι, ποτέ, απλώς επειδή είμα παθιασμένος άνθρωποι και ό,τι κάνω γενικότερα το κάνω στα…γί μάτα του, μπορώ να κατανοήσω τη κατάσταση ενός πάθους κι αυτό είνι πάρα πολύ σημαντικό. ‘Ενας άνθρωπο που έχει τέτοιου είδους ακράτητε: όταν είναι σε μια τέτοια κατάσταση δεν έχει στεγανά, οπότε ανοίγουν «δεξαμενές» και βγαίνουν ατμοί από το πουθενά.
Πηγή: Λοιπόν
