Ο ηθοποιός Κώστας Αποστολάκης μας μιλά για την πίστη του στο Θεό, τα παιδικά του χρόνια, το «me too» αλλά και για τις συγγνώμες που χρωστάει..
Πόσο χρονών είστε;
Κ.Α. Είμαι 53 αλλά νιώθω 2,5 ύστερα από κάτι που μου συνέβη.. Έχω αλλάξει πολύ στην καρδιά μου, στην ψυχή μου. Γνώρισα την απόλυτη αλήθεια κι όταν γνωρίζεις την απόλυτη αλήθεια σ’ αυτή τη γη, θέλεις ν’ ακολουθήσεις αυτό το δρόμο. Για’ μένα η μόνη αλήθεια είναι ο Ιησούς Χριστός.
Φαίνεστε άνθρωπος έξω καρδιά, η ψυχή της παρέας. Αυτή είναι η εικόνα σας. Το «από πίσω»;
Κ.Α. Το «από πίσω» είναι άδικος, εγωιστής, περήφανος, κομπορρήμων, παρτάκιας. Το «πίσω» ήταν αυτό και προσπαθώ να διορθώσω μέσω του Κυρίου, μόνος μου δεν μπορώ. Δια του ελέους θα διορθωθώ, όχι δια της ψυχανάλυσης.
Δεν έχει μοναξιά αυτό;
Κ.Α. Όχι. Μοναξιά ξέρεις τι έχει; Το θα τα κάνω όλα μόνος μου, το θα τα καταφέρω εγώ, αυτό έχει μοναξιά. Απέραντη μοναξιά. Και δεν θα καταφέρεις και τίποτα. Από τότε που ζήτησα βοήθεια, έχω πάντα στο σπίτι μου παρέα. Τον Κύριο. Πάντα είναι εδώ, δεν νιώθω ποτέ μόνος μου. 2,5 χρόνια τώρα δεν έχω καταλάβει μοναξιά.
Όλα αυτά τα αρνητικά που αναφέρατε, άλλαξαν αυτά τα 2,5 χρόνια;
Κ.Α. Όχι. Απλώς είναι κατατεθειμένα. Πώς είναι στο υποθηκοφυλακείο ένα σπίτι που έχεις και δεν μπορεί να στο κλέψει κανείς; Αυτά όλα τα κακά, δεν μπορώ να τα δώσω σε άλλους, γιατί τα έχω καταθέσει στον Κύριο. Απλώς επειδή είμαι αδύναμος άνθρωπος, χρωστάω πολλές συγγνώμες σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Είναι σαν να πηγαίνεις σχολείο. Μέχρι να συμπληρώσω όλες τις συγγνώμες, θα ‘χω τελειώσει τουλάχιστον το σχολείο.
Εσείς χρωστάτε. Άλλοι χρωστούν συγγνώμη σε εσάς;
Κ.Α. Δεν με ενδιαφέρει αυτό. Εμένα με ενδιαφέρει να διορθώσω τον Κώστα. Αν το ακούσει αυτό κάποιος θα πει: μα αυτό είναι εγωιστικό. Αλλά δεν είναι έτσι γιατί δεν πιστεύω ότι οι άλλοι έχουν τόσα λάθος πράγματα όσα έχω εγώ μέσα μου. Εγώ κουβαλάω τον εαυτό μου κάθε μέρα και τα καταθέτω όλα στον Κύριο. Έχω αδικήσει ανθρώπους, ηθελημένα ή αθέλητα. Το μόνο συμφέρον που αναγνωρίζει ο Κύριος είναι το συμφέρον της ψυχής. Κανένα άλλο. Ο Απόστολος Παύλος λέει: «πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ού πάντα συμφέρει», δηλαδή «για τα πάντα είμαι ελεύθερος, αλλά δεν συμφέρουν τα πάντα».
Θα ήθελα να μου βάλετε ένα τίτλο στα παιδικά σας χρόνια.
Κ.Α. Πηγαινοερχόμασταν με την οικογένειά μου Κρήτη και Αθήνα. Ο πατέρας μου δούλευε σε μεταφορική ,είχε μια μηχανή από αυτές τις πράσινες τις τρίκυκλες τις παλιές και έκανε μεταφορές. Το επάγγελμα αυτό τότε λεγόταν παραγγελιοδόχος, τότε δεν υπήρχαν τα courier ,ούτε οι μεταφορικές που έβαζες στο καράβι τα δέματα. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι πολλά ωραία πράγματα και θα σου πω μια μεγάλη αλήθεια. Ήμουν ένας πολύ αθώος άνθρωπος, μια αθώα ψυχούλα που πάλευε να γίνει πονηρός για να μπορέσει να επιβιώσει και κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια. Τώρα, όντας πονηρός, κοιτάζω πώς να γυρίσω στην αθώα ψυχούλα που είχα όταν ήμουν πιτσιρίκι. Είναι το ίδιο με τα χρήματα. Παλεύει ένας άνθρωπος να βγάλει λεφτά, ιδρώνει, αρρωσταίνει , πηγαίνει στο νοσοκομείο, παθαίνει καρκίνο και μετά για να γίνει καλά, χαλάει τα λεφτά τα οποία αρρώστησε για να αποκτήσει.
Σαν έφηβος ήσασταν ανήσυχος;
Κ.Α. Λύκειο , δραματική σχολή, DJ , πολύ ανήσυχος. Μου άρεσε πολύ η νύχτα και η μουσική της εποχής που ήταν Ιταλό μπιτ , Ιταλό disco, τώρα το λένε «καρέκλες» αυτό. Ήταν μια μουσική που κάτι μου έκανε τότε . Ως DJ πάντα έβγαζα το μεροκάματο μου και πήγαινα στη σχολή μέχρι που άνοιξα το πρώτο δικό μου μαγαζί στα 22-23. Κουράστηκε όμως η ψυχή μου και βγήκα νωρίς από τη νύχτα.
Θα γυρίζατε στη νύχτα;
Κ.Α. Όχι, εκτός αν είναι να ξυπνάω νύχτα να φτιάχνω ψωμί στο φούρνο πλέον..
Αν ανατραπούν όλα και ξυπνήσετε χωρίς δουλειά ως ηθοποιός, τι θα κάνετε;
Κ.Α. Φοβάμαι πράγματα, αλλά αυτό, το να μείνω χωρίς δουλειά, όχι. Αλλά αν συνέβαινε, θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο, έχω κάνει πάρα πολλές δουλειές, δεν θα με φόβιζε.
Καλλιτεχνικά βοηθάτε νέους συναδέλφους στο χώρο. Εσάς ποιος σας βοήθησε;
Κ.Α. Όταν κάνω αναδρομή στο παρελθόν μου βλέπω ότι από τις επιλογές μου δεν έλαβα τίποτα, αυτό που μου έκανε καλό στη δουλειά μου είναι από πράγματα που εγώ δεν είχα καμία ανάμειξη. Με βοηθούσε κάποια ουράνια δύναμη εν αγνοία μου.
Δεν υπήρξαν άτομα που σας άνοιξαν πόρτες;
Κ.Α. Με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι. Με βοήθησε η Δήμητρα Παπαδοπούλου, η Ράντου, ο Αρβανίτης ο Δημήτρης, ο Καραγιάννης και μπορεί να ξεχνάω και κάποιους, ζητώ συγγνώμη.
Έχετε άσχημα να θυμάστε;
Κ.Α. Όχι. Θυμάμαι να έχω αδικήσει , όχι να έχω αδικηθεί. Είμαι ευλογημένος άνθρωπος και στη δουλειά και στη ζωή μου. Με στήριξαν και με ευνόησαν άνθρωποι και τώρα παρακαλώ στην προσευχή μου μην φύγω από αυτή τη ζωή πριν αγαπήσω πραγματικά.
Τι εννοείτε;
Κ.Α. Δεν έχω αγαπήσει πραγματικά. Η αγάπη είναι μία. Η αλήθεια και η αγάπη είναι δύο ουράνιες δυνάμεις. Δεν γίνεται να πεις θα πω λίγη αλήθεια. Ή θα πεις αλήθεια ή δεν θα πεις. Έτσι είναι κι η αγάπη, ή αγαπάς ή δεν αγαπάς. Τη δεδομένη στιγμή που μιλάμε αν μπορώ να πω ότι νιώθω ψήγμα αγάπης εκτός από τον Χριστό που τον αγαπώ με τον τρόπο που καταλαβαίνω εγώ την αγάπη, είναι για την κόρη μου. Η κόρη μου είναι σαν σκεύος εκλογής του Κυρίου για να νιώσω λίγο πώς είναι η αγάπη. Θέλω όμως να αγαπώ. Η ουσία είναι να μάθεις να αγαπάς χωρίς να σε νοιάζει αν αγαπηθείς. Η αγάπη είναι ο ορισμός του να δίνεις. Αν δεν δίνεις, τι κάνεις σ αυτή τη ζωή; Εγώ ήξερα μόνο να παίρνω. Ευτυχώς κατάλαβα ποιος είναι ο δρόμος και προς τα πού θα κινηθώ. Δίνεται χάρις και δύναμη όταν η πρόθεσή σου είναι αγαθή.
Ο ρόλος του μπαμπά, είναι ο πιο σπουδαίος;
Κ.Α. Βεβαίως γιατί είναι αποστολή, είναι ουράνιος στόχος.
Ο ρόλος του συζύγου;
Κ.Α. Και αυτός είναι στόχος και είμαι υπεύθυνος για την αποτυχία μου.
Θα μπαίνατε ξανά σε αυτό το ρόλο;
Κ.Α. Φυσικά.
Για το me too δεν θα σας ρωτήσω. Θα σας ρωτήσω μόνο αν πέσατε απ’ τα σύννεφα;
Κ.Α. Η πανδημία άνοιξε μια μεγάλη πύλη, περάσαμε όλοι μέσα και μπήκαμε σε μια καινούρια εποχή. Τώρα αυτή η εποχή τι θα φέρει, θα δείξει. Λέμε συνέχεια κάθε πέρυσι και καλύτερα. Τώρα μπορεί να το εννοήσουμε κιόλας. Θα γίνουν καινούρια πράγματα γενικώς, συνέχεια θα μαθαίνουμε και από κάτι που δεν ξέραμε πριν. Προσωπικά δεν έπεσα απ’ τα σύννεφα. Με τίποτα δεν θα πέσω απ’ τα σύννεφα. Ούτε με τη συντέλεια.
Τη νέα γενιά πώς τη βλέπετε;
Κ.Α. Πολύ ωραία .Δεν μασάει σε πράγματα που μασούσαμε εμείς. Εμείς μασούσαμε σε πράγματα ατελέσφορα, τώρα τα παιδιά είναι πιο ελεύθερα και ασχολούνται πιο πολύ με τον εαυτό τους παρά με τους άλλους. Έχουμε πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Λείπουν μόνο σεναριογράφοι. Και πρώτα απ’ όλα, όπως είπε ο Αριστοτέλης, είναι ο μύθος. Λείπουν γραφιάδες.
Δουλειές υπάρχουν;
Κ.Α. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι πλέον και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί θα δουλέψουν οι καλύτεροι ή αυτοί που αντέχουν. Είναι ένας χώρος στον οποίο πας πολύ εύκολα. Στην πορεία γίνεται το ξεσκαρτάρισμα.
Σας ενδιαφέρει η υστεροφημία;
Κ.Α. Καθόλου. Όλα τα υλικά έχουν ματαιότητα. Ό,τι δουλεύεις περί πνεύματος δεν είναι μάταιο. Ξέρεις εμείς κοιτάμε όλο τι θα κάνουμε ,γυμναστήρια, TRX , να φτιάξουμε τα δόντια μας , θέλουμε να πάμε στο τάφο μοντέλα, με δόντια πορσελάνη, με σιλικόνη, με νύχι τέλειο. θα είμαστε ένα πτώμα μούρλια. Για τη ψυχή τίποτα ,ούτε ένα λεπτό την ημέρα. Κοιτάμε να φτιάξουμε οτιδήποτε είναι φθαρτό.
Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή μέσα στην ημέρα σας;
Κ.Α. Η προσευχή. Προσεύχομαι κάθε μέρα. Είμαστε άνθρωποι, χωματένιοι. Νιώθω και συνειδητοποιώ την αδυναμία μου και είμαι σε ηρεμία. Καλώ με την καρδιά μου για βοήθεια και έρχεται. Η πίστη είναι καθαρά προσωπικό θέμα αλλά δεν μπορεί κανείς να πει: εγώ πιστεύω με τον δικό μου τρόπο. Ένας είναι ο τρόπος.
Αγαπημένη σας ταινία;
Κ.Α. Η Καλύβα. Μου έκανε εντύπωση πως έχουν παρουσιάσει την επαφή με το Θεό.
Αγαπημένο σας τραγούδι;
Κ.Α. Του τεράστιου δημιουργού Κώστα Μουντάκη, το Μεσοπέλαγα αρμενίζω.
*Το καλοκαίρι ο Κώστας Αποστολάκης, με μια πλειάδα καταξιωμένων ηθοποιών, θα πρωταγωνιστεί στη νέα επιθεώρηση της Δήμητρας Παπαδοπούλου στο Θέατρο Άλσος σε μουσική Μαρίζας Ρίζου και σκηνοθεσία Θοδωρή Αθερίδη
