Ο 37χρονος τραγουδιστής έκανε αυτήν την κίνηση με σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την πρόληψη των αυτοκτονιών – Αναφέρθηκε στο πρόβλημα, που είχε ο ίδιος και πώς το αντιμετώπισε
O τραγουδιστής Kid Cudi απέτισε φόρο τιμής στον frontman των Nirvana, Kurt Cobain, την ημέρα της επετείου του θανάτου του, φορώντας ένα φόρεμα στο αμερικανικό σόου Saturday Night Live.
Ο 37χρονος διάλεξε να ερμηνεύσει δύο τραγούδια, το «Sad People» και «Tequila Shots», προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το κοινό για το ζήτημα της πρόληψης αυτοκτονιών. Στην πρώτη του ερμηνεία για το «Sad People» διάλεξε να φορέσει ένα μακρύ, φλοράλ φόρεμα, σήμα κατατεθέν του Kurt Cobain. Ο τραγουδιστής, που αυτοκτόνησε στις 5 Απριλίου 1994, σε ηλικία 27 ετών, συνήθιζε να φροάει πολύ συχνά φορέματα.
Ο Kid Cudi ήθελε, όμως, να στείλει το μήνυμα του για άλλον έναν άνθρωπο, που χάθηκε. Στην ερμηνεία του «Tequila Shots», ο τραγουδιστής επέλεξε να εμφανιστεί με μία ζακέτα και ένα άσπρο μπλουζάκι μέσα από αυτήν. Υιοθέτησε το στιλ από τον πρώην κωμικό Chris Farley, ο οποίος είχε εμφανιστεί με αυτή την ενδυματολογική επιλογή στην ίδια εκπομπή πριν από κάποια χρόνια. Τελικά, πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών σε ηλικία 33 ετών.
Ο Scott Mescudi, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Kid Cudi, είχε αναφέρει στο παρελθόν ότι είχε παρόμοια προβλήματα σχετικά με την κατάθλιψη και συνεπώς με τα ναρκωτικά, σε μία ανάρτηση του στο Facebook, η οποία έχει πλέον διαγραφεί. Αργότερα, ακολούθησε η εισαγωγή του σε κλινική αποκατάστασης.
Στην ανάρτηση του έγραφε:
«Ήταν δύσκολο για μένα να βρω τα λόγια για αυτό, που πρόκειται να μοιραστώ μαζί σας, επειδή νιώθω ντροπή. Είμαι ντροπιασμένος, που φαίνομαι σαν ηγέτης και ήρωας σε τόσους πολλούς, γιατί παραδέχομαι ότι έχω ζήσει ένα ψέμα. Μου πήρε λίγο χρόνο για να φτάσω στο σημείο να κάνω αυτή τη δέσμευση, αλλά είναι κάτι που πρέπει να κάνω για τον εαυτό μου, την οικογένειά μου, την καλύτερη μου φίλη / κόρη και όλους εσάς, τους θαυμαστές μου. Δεν είμαι ήρεμος. Δεν ήμουν από τότε που με γνωρίζετε. Εάν δεν ερχόμουν εδώ, θα έκανα κάτι στον εαυτό μου. Είμαι απλά ένας κατεστραμμένος άνθρωπος, που κολυμπάει σε μία πισίνα συναισθημάτων κάθε μέρα της ζωής μου. Υπάρχει συνεχώς μια ορμητική καταιγίδα στην καρδιά μου όλη την ώρα. Δεν ξέρω πώς είναι η ηρεμία. Δεν ξέρω πώς είναι να χαλαρώνεις.»
Μετά την ανάρρωση του και την έξοδο του από το κέντρο αποκατάστασης, σε συνέντευξη του αναφέρθηκε στα συναισθήματα του όλη εκείνη την περίοδο και το πώς βίωνε τις τάσεις αυτοκτονίας, που είχε:
«Φοβόμουν τον εαυτό μου. Σκεφτόμουν συνεχώς τρόπους για να το κάνω. Φοβόμουν να το κάνω “αμέσως”. Αλλά, αυτό που με φόβιζε περισσότερο ήταν ότι το μυαλό μου ήταν πολύ πρόθυμο να πάει προς τα εκεί. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια.»
