Με αφορμή τις εικόνες του πολέμου στην Ουκρανία, το που ακριβώς βρίσκονται τα καταφύγια της ελληνικής πρωτεύουσας και πότε αυτά κατασκευάστηκαν απασχολεί αρκετούς πολίτες, αν και η Αθήνα διέθετε ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου ένα οργανωμένο σύστημα αεράμυνας για τον άμαχο πληθυσμό
Ο προειδοποιητικός ήχος των σειρήνων ότι επίκειται αεροπορικός βομβαρδισμός, οδηγεί χιλιάδες πολίτες της Ουκρανίας στα καταφύγια, εικόνες από τα οποία κάνουν το γύρο του κόσμου, με μικρά παιδιά να παίζουν εντός τους, μωρά να βλέπουν στους υπόγειους χώρους τους το πρώτο φως της ζωής, ανδρόγυνα να κρατούν σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου.
Με αφορμή τις εικόνες του πολέμου στην Ουκρανία, το που ακριβώς βρίσκονται τα καταφύγια της ελληνικής πρωτεύουσας και πότε αυτά κατασκευάστηκαν απασχολεί αρκετούς πολίτες, αν και η Αθήνα διέθετε ήδη από την εποχή του Μεσοπολέμου ένα οργανωμένο σύστημα αεράμυνας για τον άμαχο πληθυσμό.
Η κυριαρχία του αεροπλάνου
Αφετηρία για την κατασκευή καταφυγίων στην ελληνική πρωτεύουσα αποτέλεσε η περίοδος του Ιωάννη Μεταξά (1936-1940), ο οποίος αντιλήφθηκε μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ότι το αεροπλάνο θα κυριαρχούσε στο εξής στις πολεμικές συγκρούσεις, πολλαπλασιάζοντας τον κίνδυνο για τον άμαχο πληθυσμό. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί εκείνη την περίοδο ακολουθούσαν την τακτική του carpet bombing, δηλαδή πολλά βλήματα έπλητταν τυφλά τον ίδιο στόχο από διαφορετικές γωνίες (σε αντίθεση με τα βλήματα ακριβείας σήμερα), οι ανθρώπινες απώλειες καθίσταντο ακόμη μεγαλύτερες, αυξάνοντας την ανάγκη αεράμυνας στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Διαβάστε περισσότερα στο Πρώτο Θέμα
