Ολόκληρος ο πλανήτης αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, λόγω του κορωνοϊού. Το ζήτημα είναι ότι πλέον δεν είναι ο αόρατος εχθρός που θεωρούσαμε οι περισσότεροι στην αρχή της επιδημίας – λόγω του ότι δε γνωρίζαμε την επικινδυνότητα – αλλά και το ότι δεν αφορά μόνο τη Κίνα αλλά όλο τον κόσμο.
Ο κορωνοϊός λοιπόν, είναι εδώ και έχει προκαλέσει ένα παγκόσμιο lockdown. Ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Κραυγή αγωνίας από κυβερνήσεις, γιατρούς αλλά και από απλούς πολίτες για την εξέλιξη και τελικά την έκβαση του ιού. Κανείς δε γνωρίσει πότε θα τελειώσει, αν θα τελειώσει όλο αυτό και τελικά πως θα είμαστε μετά από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι πως αργά ή γρήγορα ο ιός, θα φύγει. Ναι με απώλειες. Απώλειες στην υγεία, στην οικονομία, στις επιχειρήσεις, στη ζωή γενικότερα. Το ανθρώπινο είδος όμως, θα επιβιώσει. Πως θα είναι η ζωή μετά; Θα είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι; Θα αναζητάμε τα ίδια πράγματα; Θα φερόμαστε φυσιολογικά;
Ερωτήματα που ανησυχούν τους περισσότερους από εμάς, που ακόμα πιστεύουμε ότι όλο αυτό δεν είναι ένα καλά «στημένο παιχνίδι». Και το λέω αυτό, γνωρίζοντας, πως πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως ο ιός δημιουργήθηκε, πως το κάνουν για να μας ελέγχουν ή για να μειώσουν τον πληθυσμό. Ναι, ο πληθυσμός θα μειωθεί γιατί ο κορωνοϊός σκοτώνει, ναι μας ελέγχουν, μας έλεγχαν και πάντα θα το κάνουν αλλά δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε και ούτε ό,τι έγινε, έγινε ηθελημένα. Γιατί πρώτον, αν είχε δημιουργηθεί από ανθρώπινο χέρι, πως θα ήταν σίγουροι ότι δε θα νοσήσουν και οι ίδιοι και οι οικογένειές τους και δεύτερον, όταν καθημερινά, γιατροί και νοσηλευτές από όλο τον κόσμο, δίνουν μια μάχη με το χρόνο, μια μάχη για να κρατήσουν στη ζωή όσους περισσότερους ανθρώπους
μπορούν και ακούς ολόκληρη την ιατρική κοινότητα να λέει ότι δε ξέρει ποιόν να προσπαθήσει να σώσει και ποιόν να αφήσει να πεθάνει, τότε ναι, ξέρεις μέσα σου, ότι όλα αυτά, δυστυχώς είναι μια σκληρή πραγματικότητα.
Ωστόσο, κάποια στιγμή, όσο και αν αργήσει αυτή, θα επιστρέψουμε στους κανονικούς ρυθμούς της ζωής μας. Όμως τότε, όλα θα είναι διαφορετικά. Από τις αλλαγές στην εργασία μας μέχρι και τον τρόπο που θα αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας. Οι επιχειρήσεις θα μπουν σε ένα εντελώς καινούργιο μοτίβο εργασίας, οι χώροι της εστίασης θα αναγκαστούν να μειωθούν και εμείς, δε θα είμαστε πια οι ίδιοι. Οι γονείς θα φοβούνται ακόμα περισσότερο μήπως κολλήσουν κάτι τα παιδιά τους, οι ηλικιωμένοι το ίδιο και γενικότερα θα υπάρξει μια διαμόρφωση σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Αυτό που μένει είναι να προσπαθήσουμε όλοι, να βγούμε πιο δυνατοί και νικητές από όλο αυτό, ώστε να βιώσουμε αυτές τις αλλαγές. Γιατί, όσο και αν δε μας αρέσουν, όλα είναι μέσα στη ζωή. Κα η ζωή, είναι ωραία ανεξάρτητα από το τι θα έρθει. Ό,τι και αν έρθει, πρέπει να είμαστε εδώ για να το ζήσουμε, μαζί.
