“Ουδέν ο Μάγειρος του ποιητού διαφέρει.

Ο νους γαρ εστίν εκατέρω τούτων τέχνη”

Εύφρων (Αθήναιος Δειπνοσοφιστές 1.7F)

Σε τίποτα δεν διαφέρει ο μάγειρας από τον ποιητή. Έχοντας το νου τους και οι δύο στην τέχνη τους και χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους πάνω στα υλικά τους γοητεύουν τις αισθήσεις μας. Ο ποιητής μαγεύει την ακοή και το πνεύμα μας ενώ ο μάγειρας την όσφρηση, την όραση, την ακοή αλλά και την αφή.

Η ελληνική γαστρονομία δεν είναι μόνο μία από τις πιο γνωστές στον κόσμο αλλά και από τις πιο υγιεινές και νόστιμες κουζίνες που υπάρχουν. Οι συνταγές της έχουν τις ρίζες τους στα βάθη του χρόνου διατηρώντας όμως συγχρόνως την ίδια γευστική βάση και τα γνώριμα διατροφικά χαρακτηριστικά.

Η ιστορία της ξεκινά εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια και έχει επηρεάσει τους γαστρονομικούς πολιτισμούς πολλών λαών. Η λέξη προέρχεται από τις ελληνικές “γαστήρ” και “νόμος”, δηλαδή “οι νόμοι του στομαχιού”.

Η κλασική Ελλάδα θεωρείται κοιτίδα της γαστρονομίας, με τους αρχαίους Έλληνες να καλλιεργούν την δική τους ιδιαίτερη γαστρονομική κουλτούρα από το 400π.χ.

Άλλωστε η κλασική Ελλάδα ήταν η πρώτη που αντιμετώπισε τη γαστρονομική τέχνη ως ξεχωριστό και ισάξιο τομέα των τεχνών και μάλιστα απόδειξη αυτού ήταν πως με τη γαστρονομία ασχολούνταν μόνο άνδρες, που εκείνη την εποχή μόνο αυτοί ασκούσαν τις υψηλές τέχνες.

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έτρωγαν για να επιβιώσουν. Το γεύμα ήταν για αυτούς μια ιεροτελεστία που συμπλήρωνε το τυπικό της φιλοξενίας, ένα συμπόσιο για να ανταλλάξουν φιλοσοφικές ιδέες και σκέψεις, μια αφορμή για γιορτή και χαρά αλλά και ηδονική απόλαυση.

Πατέρας της γαστρονομίας θεωρείται ο Έλληνας Αρχέστρατος, ποιητής, φιλόσοφος και γαστρονόμος. Ο Αρχέστρατος έθεσε τις βάσεις της μαγειρικής τέχνης, όπως ισχύον μέχρι και σήμερα. Το πιο γνωστό του έργο είναι η Ηδυπάθεια ή Γαστρονομία από το οποίο διασώζονται μόνο 300 στίχοι.

ο Αρχέστρατος παρουσιάζει την αρχαία Ελληνική κουζίνα πλούσια σε δημητριακά, ψάρια, λαχανικά και φρούτα.

Οι πέντε χρυσοί κανόνες περί γαστρονομικής τέχνης του Αρχέστρατου ήταν:

• Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.

• Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.

• Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν τις επιμέρους γεύσεις.

• Ελαφρές σάλτσες. Βοηθούν στην απόλαυση του ουρανίσκου.

• Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού.

Πηγή Πληροφοριών

Dalby A. «Archestratus where and when», στο Wilkins, Harvey, Dobson, 1994.

Smith W. «Archestratus – A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology».