Η Δικηγόρος Κάτια Πουλάκη σε μία συνέντευξη εφ όλης της ύλης – Τι μας είπε για Πισπιρίγκου – Αναγνωστόπουλο

της Χριστίνας Ματθαίου

1380

Η απώλεια της ζωής των τριών παιδιών στην Πάτρα δεν έχει συγκλονίσει μόνο την κοινή γνώμη της χώρας μας αλλά αποτελεί ένα από τα σπάνια ποινικά εγκλήματα που απασχολούν μήνες τώρα και την παγκόσμια νομική και δημοσιογραφική κοινότητα. Ίσως να είναι η πρώτη φορά που το αστυνομικό ρεπορτάζ ασχολείται τόσο έντονα και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με μια εγκληματική πράξη, εφόσον αυτή αποδειχτεί.

Η διακεκριμένη δικηγόρος των Αθηνών, κ. Κάτια Πουλάκη, η οποία, παράλληλα με τη δικηγορία, ασχολείται με τα κοινά ως πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπολιτικής Εθνικής Συγκρότησης και Ανάπτυξης «ΠΥΞΙΔΑ», στη συνέντευξη που μας παραχώρησε διαφωτίζει σημαντικές πτυχές της υπόθεσης.=
Καλησπέρα σας κ.Πουλάκη. Είστε έμπειρη δικηγόρος, γνωστή από την πολιτική σας δράση και πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπολιτικής Εθνικής Συγκρότησης και Ανάπτυξης «ΠΥΞΙΔΑ». Από την εμπειρία σας, τις γνώσεις σας και την πληροφόρησή σας, ποια είναι η ποινική διάσταση της εγκληματικής πράξης – εφόσον αυτή αποδειχθεί – κατα των τριών παιδιών από τη Πάτρα;

Κ.Π. Εφόσον αποδειχθεί, μιλάμε για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης. Και μάλιστα για τρεις διαφορετικές περιπτώσεις. Αλλά αυτό μένει να το διερευνήσει η δικαιοσύνη.

Εάν και εφόσον αποδειχθεί η ενοχή της μητέρας και για τα τρία παιδιά, υπάρχει η ποινή της τρις ισόβιας κάθειρξης; Ή είναι ισόβια κάθειρξη και για τα τρία παιδιά;

Κ.Π. Είναι ανά έγκλημα η ποινή. Δε μιλάμε για ένα κατά συρροή αδίκημα. Το κομμάτι της επιμέτρησης θα το κρίνει το δικαστήριο και θα κρίνει τις περιστάσεις της τέλεσης, τη βαναυσότητα της πράξης, ενδεχομένως να αναγνωρίσει κάποια ελαφρυντικά, εφόσον θα έχει την πλήρη εικόνα.

Κατά την άποψή σας, συντρέχει περίπτωση μειωμένου καταλογισμού για την κατηγορουμένη λόγω ψυχικής διαταραχής, αν και εφόσον αποδειχθεί τόσο αυτή όσο και η ενοχή της;

Κ.Π. Αν αποδειχθεί ψυχική διαταραχή, μπορεί και να συντρέχει, αλλά το σημαντικότερο εδώ είναι πως η δικαιοσύνη θα παλέψει να κρίνει εάν αυτή η γυναίκα – εφόσον αποδειχθεί ότι έπραξε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις – είχε την αίσθηση δικαίου, ήξερε τι έκανε, είχε τα λογικά της. Αυτό είναι μια πάρα πολύ δύσκολη κρίση. Αντιλαμβάνομαι και τον κόσμο που έχει μία θυμική αντίδραση απέναντι στη κατηγορούμενη, η οποία για την ώρα έχει το τεκμήριο της αθωότητας. Και αυτό θα πρέπει να το υπενθυμίζουμε για να μπορέσουμε να κρίνουμε ψύχραιμα τη δική της περίπτωση, όπως και κάθε περίπτωση κατηγορουμένου.

Θεωρείτε ότι η υπερασπιστική γραμμή της κ.Πισπιρίγκου να αποδώσει την ευθύνη σε τρίτα πρόσωπα είναι επαρκής για να διακόψει τη δική της σύνδεση με την άδικη πράξη;

Κ.Π. Κάθε κατηγορούμενος που φέρεται να έχει πράξει μια τέτοιου τύπου πράξη, προσπαθεί πάντα να ρίξει τις ευθύνες αλλού. Αυτή είναι συνηθισμένη υπερασπιστική τακτική. Αν θα το καταφέρει, είναι καθαρά θέμα της διαδικασίας, τα αποδεικτικά μέσα, οι μάρτυρες, οι πραγματογνωμοσύνες. Αλλά δεν αρκεί κάποιες φορές. Είναι, όμως, πάντοτε εκτίμηση του δικαστηρίου.

Ποια είναι η άποψή σας για τυχόν ποινική ευθύνη του Μάνου Δασκαλάκη; Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει διαπράξει το έγκλημα της εκθέσεως γνωρίζοντας ότι τα παιδιά του κινδύνευαν από τη μητέρα τους και ο ίδιος αδιαφόρησε; Είναι και αυτό ένα θέμα που υπάρχει στο θυμικό του κόσμου.

Κ.Π. Το έχω διαπιστώσει. Μια απορία μπορεί να σου μένει, πώς είναι δυνατόν μετά τον πρώτο, τον δεύτερο θάνατο και τον τρίτο θάνατο του παιδιού… Αλλά φαντάζομαι κάθε εχέφρων άνθρωπος δε βάζει στο μυαλό του ότι η σύζυγός του, η ίδια η μάνα μπορεί να έχει κάνει τέτοιου είδους εγκλήματα στα ίδια της τα παιδιά. Επαναλαμβάνω εάν αποδειχθεί ότι τα έχει κάνει. Συνεπώς, δεδομένου ότι και εκείνος έχει υποβάλει πολιτική αγωγή, θα δοθούν καταθέσεις, θα κρίνει η δικαιοσύνη, οι εισαγγελείς το ερευνούν ενδελεχώς, νομίζω ότι δε θα μείνουν πολλές απορίες στο τέλος της διαδικασίας.

Τα χρόνια τα οποία ουσιαστικά εκτίουν στη φυλακή οι κατάδικοι είναι αρκετά για τον σωφρονισμό τους και για να αποτελέσουν αποτρεπτικό λόγο για τη διάπραξη μελλοντικών σοβαρών άδικων πράξεων ή πρέπει να ξεκινήσει διάλογος για την αναμόρφωση του σωφρονιστικού συστήματος και πιθανόν για την αύξηση του πραγματικού χρόνου έκτισης της ποινής;

Κ.Π. Θέτετε πολλά θέματα μαζί. Δύσκολα θέματα. Το ένα θέμα είναι αν πράγματι σωφρονίζονται στα σωφρονιστικά συστήματα οι κρατούμενοι. Ένα μεγάλο θέμα είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν μέσα στις φυλακές και πόσο τελικά η πολιτεία προσπαθεί με κάποιο τρόπο να τους σωφρονίσει, έτσι ώστε όταν κάποια στιγμή βγουν από τη φυλακή να μην είναι επικίνδυνοι. Γιατί η δικαιοσύνη οφείλει να είναι προληπτική, οφείλει να είναι και τιμωρητική αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι εξαντλητική απέναντι στον κατηγορούμενο. Θα πρέπει να φροντίζει με κοινωνιολόγους, με ψυχιάτρους, να προσπαθεί, μόλις βγουν από τη φυλακή, να είναι εναρμονισμένοι με την κοινωνία. Τώρα, ο χρόνος που παραμένουν μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα είναι εξίσου ένα μεγάλο θέμα. Είναι γνωστό ότι έχουμε πολλές καταδίκες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων. Το κράτος προσπάθησε με αρκετούς νόμους να αποσυμφορήσει τις φυλακές, γιατί δεν έχουμε φυλακές καινούργιες αρκετά χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα από τη μία να πρέπει να τιμωρήσουμε με επαρκή χρόνο κατηγορούμενους, καταδικασθέντες για αποτρόπαια, ειδεχθή εγκλήματα και επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη και από την άλλη, να πρέπει να σταθμίζουμε ότι δεν έχουμε φυλακές. Ότι είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Πολιτεία, είναι το μόνο σίγουρο.

Όλο το πανελλήνιο άκουσε την απόφαση για τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς. Το δικαστήριο επέβαλε στον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο ποινή ισόβιας κάθειρξης και επιπλέον κάθειρξη 11,5 χρόνων για τη θανάτωση του σκύλου της οικογένειας και για τα άλλα δύο πλημμελήματα που του αποδόθηκαν. Δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό. Ποιος θα είναι, όμως, ο πραγματικός χρόνος που θα εκτίσει στη φυλακή ο καταδικασθείς;

Κ.Π. Καταρχάς, πρωτοβάθμια ποινή έχει λάβει και θα κάνει έφεση. Προφανώς θα παραμείνει κρατούμενος μέχρι να εκδικαστεί και η έφεσή του και συνήθως σε τέτοιου τύπου περιπτώσεις οι καταδικασθέντες εξαντλούν όλα τα ένδικα μέσα. Προσωπική αντίληψη, αναμένω να φθάσει μέχρι τον Άρειο Πάγο, να προσπαθήσει να μειώσει όσο γίνεται την ποινή του. Ποια θα είναι η πραγματική ποινή που θα εκτίσει; Θα εξαρτηθεί από το τι θα πει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, αν ο Άρειος Πάγος ανακαλέσει, ακυρώσει την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου. Αυτή τη στιγμή είμαστε στα 16 χρόνια συν τα 3/5 των 11,5 ετών για τα υπόλοιπα πλημμελήματα αλλά αυτό δεν είναι οριστικοποιημένο. Να έχουμε στο μυαλό μας ότι με τις τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα στην πάροδο όλων αυτών των ετών, μετά από τρία, τέσσερα χρόνια ή και περισσότερο που μπορεί να κρατήσει με τον Άρειο Πάγο η υπόθεση, μπορεί να έχουμε άλλου τύπου επιμέτρηση και άλλου τύπου ποινές, ίσως και μειωμένες. Άρα δεν είμαστε σίγουροι στην κατάληξη της υπόθεσης ποια θα είναι η ποινή που θα εκτίσει.

Για να καταλάβει ο κόσμος. Αυτή τη στιγμή έχουμε 16 χρόνια που είναι η ισόβια κάθειρξη συν 11,5 χρόνια, αν όμως πάει εφετείο υπάρχει μείωση των 16 ετών και των άλλων ποινών;

Κ.Π. Ναι. Μπορεί να πάει και στον Άρειο Πάγο, να προσπαθήσει να ακυρώσει έτη περαιτέρω, να μειώσει την ποινή. Βέβαια στον Άρειο Πάγο μπορεί κανείς να απευθυνθεί για νομικά πλημμελήματα των αποφάσεων και συνήθως μία στις δέκα περιπτώσεις γίνονται δεκτές. Η ουσία πάντα κρίνεται πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Συνεπώς, είμαστε εν αναμονή. Ήταν πάντως ένα έγκλημα το οποίο και αυτό συντάραξε την ελληνική κοινωνία.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία κ. Πουλάκη.

Να είστε καλά, κ. Ματθαίου. Εγώ σας ευχαριστώ.