Μια δύσκολη σχολική κορωνο-χρονιά ολοκλήρωσε τον κύκλο της με αρκετά σκαμπανεβάσματα, ψυχολογικές μεταπτώσεις, αστείες, χαρούμενες και λυπηρές στιγμές για παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς. Τα τηλεμαθήματα έδιναν και έπαιρναν καθημερινά με αρκετούς εκπαιδευτικούς να αυξάνουν το level εφευρετικότητας τους προκειμένου να προσελκύσουν τους μαθητές τους μέσα από μια μικρή οθόνη για όσους την διέθεταν βέβαια να τα λέμε και αυτά. Βlogs, παραμύθια, λογισμικά, βίντεο, social media αποτέλεσαν μερικά από τα εργαλεία με τα οποία εξοπλίστηκαν και μπόλικη διάθεση, υπευθυνότητα, αγάπη και μεράκι για τα παιδιά τους όπως μας εξομολογήθηκαν ότι τα αποκαλούν πλέον.
Η Αριάδνη Ευαγγελοπούλου και η Βασιλική Νίκου, δυο νηπιαγωγοί από την επαρχία είναι γνωστές στα social media για τα blogs, τις συμβουλές, τις ιδέες τους και την πολύτιμη εξ αποστάσεως βοήθεια τους προς όλους και όλες τους συναδέλφους τους μιλούν στο layout για τη φετινή χρονιά, τους μαθητές και τους γονείς τους, τις τηλε-στιγμές, τις δύσκολες συγκυρίες, τις βραβεύσεις, τα παραμύθια και το λειτούργημα τους.
Ποια είναι η Αριάδνη Ευαγγελοπούλου ;
H νηπιαγωγός Αριάδνη Ευαγγελοπούλου κατάγεται από το Λόφο Πιερίας, ένα χωριό κοντά στην Κατερίνη αλλά τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στις Σέρρες μετά από μία υπέροχη περιοδεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, από όπου έχει μόνο ωραίες αναμνήσεις όπως μας διηγείται. Συγκεκριμένα, είναι προϊσταμένη εδώ και χρόνια στο 29ο Νηπιαγωγείο Σερρών, που το αγαπάει πολύ ενώ δηλώνει υπερήφανη που ανήκει στον κλάδο των εκπαιδευτικών. Μεταξύ άλλων της αρέσει να κάνει ποικίλα πράγματα, να πειραματίζεται και να ανταποκρίνεται σε προκλήσεις. Η κα Ευαγγελοπούλου διατηρεί το προσωπικό της blog, ένα είδος προσωπικού ημερολογίου της καθημερινότητας της από το νηπιαγωγείο https://edonipiagogeio.blogspot.com/ , το οποίο αποτελεί αρωγό για κάθε νέα και νέο νηπιαγωγό με πλούσιο υλικό, προτάσεις και πρωτότυπες ιδέες. Αξιοσημείωτο είναι ότι αποτελεί διαχειρίστρια σε μία μεγάλη εκπαιδευτική ομάδα-κοινότητα στο facebook, τον Παιδικό Πλανήτη που αριθμεί κοντά στα 36.000 ενεργά μέλη. Ακόμη, η νηπιαγωγός και προϊσταμένη έχει κατορθώσει με την ομάδα των εκπαιδευτικών και κυρίως των παιδιών της να κατακτήσει σημαντικά βραβεία, επαίνους και αναγνωρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Part 2
Πώς βιώσατε εσείς και τα παιδιά σας την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο νηπιαγωγείο εν μέσω πανδημίας; Τι σας έλεγαν οι γονείς και τι τα νήπια;
Α.Ε: Ήταν μία πρωτόγνωρη κατάσταση για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα: Εκπαιδευτικούς. Μαθητές και γονείς. Όλοι ψάχναμε τρόπους να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες, ώστε να πετύχουμε το στόχο μας που ήταν ένας και κοινός για γονείς και εκπαιδευτικούς: Πώς τα παιδιά θα βγουν όσο το δυνατόν πιο αλώβητα από αυτή τη δοκιμασία και πώς θα τους δώσουμε την αίσθηση μιας κανονικότητας που τόσο είχαν ανάγκη για την ψυχολογική τους ισορροπία.
Οι γονείς στην αρχή ήταν καχύποπτοι και προβληματισμένοι πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό αλλά από την αρχή ήταν δίπλα μας. Συμμετείχαν ενεργά, γιατί χωρίς τη δική τους εμπλοκή, τίποτα δεν θα πετυχαίναμε. Τους φαινόταν απίστευτο ότι τα παιδιά ανταποκρινόταν και τηρούσαν τους κανόνες που είχαμε θέσει από την αρχή. Φυσικά, υπήρχαν τα γνωστά προβλήματα :”Μπες-βγες, Δεν σας ακούμε, Μας πέταξε έξω, Δε μπορούμε να μπούμε σήμερα για διάφορους λόγους” ωστόσο, σε γενικές γραμμές, στο μέτρο του δυνατού, ανταποκρίθηκαν.
Τα παιδιά επίσης, συμμετείχαν και χαιρόταν πιο πολύ που έβλεπαν τους φίλους τους. Άλλες φορές νύσταζαν, άλλες πεινούσαν, άλλες βαριόταν, άλλες δεν ήθελαν να μπουν καθόλου και άλλες δεν ήθελαν να κλείσουμε. Προσπαθούσαμε οι δράσεις μας να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, αλλά φυσικά αυτό δεν πετύχαινε πάντα. Τα παιδιά θέλουν βιωματικές δράσεις στην τάξη, αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος.
Περιγράψτε μας μια αμήχανη στιγμή, μια στιγμή που στεναχωρηθήκατε και μια αστεία κατά τις τηλεδιασκέψεις.
Α.Ε: Αμήχανη στιγμή και αστεία ταυτόχρονα. Άνοιξε η κάμερα και το παιδάκι κοιμόταν στον καναπέ. Φυσιολογικό θα έλεγα αν σκεφτούμε την ώρα που γινόταν το μάθημα.
Αστεία στιγμή: Θυμάμαι συνδεθήκαμε με το Νηπιαγωγείο Κεντριού Ιεράπετρας και ενώ εμείς εδώ στις Σέρρες είχαμε κρύο και ήμασταν ντυμένοι χοντρά και με καλοριφέρ αναμμένα, είδαμε κάποια παιδάκια από την Ιεράπετρα με κοντομάνικα να τρώνε παγωτό.
Κάτι που να στενοχωρήθηκα. Δε θα αναφέρω κάτι μεμονωμένο, αλλά στενοχωριόμουνα πολλές φορές όταν έβλεπα αυτές τις αγαπημένες φατσούλες στην οθόνη που έπρεπε να είναι αλλού. Στενοχωρήθηκα όταν κάναμε σε μία οθόνη τη γιορτή των Χριστουγέννων, όταν είχαν γενέθλια και δε μπορούσαμε να τραγουδήσουμε μαζί.
Πόσο ψυχοφθόρα ήταν τελικά τα τηλεμαθήματα και ότι συνεπάγονταν με αυτά για μια εκπαιδευτικό;
Ήταν όντως πολύ ψυχοφθόρα για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα ατελείωτες ώρες προετοιμασίας, ώστε να είμαστε καθημερινά πανέτοιμοι και να κρατάμε σε εγρήγορση τα παιδιά τόσες ώρες και να οργανώνουμε τις δράσεις μας προκειμένου να μη βαριούνται, να διασκεδάζουν και να περνάνε όμορφα. Άλλωστε, αυτός ήταν ο στόχος μας και όχι η μάθηση με την κλασική έννοια.
Επίσης, η απομάκρυνση των παιδιών από τη φυσική τους τάξη για τόσο πολύ καιρό, με στενοχωρούσε και με προβλημάτιζε. Θέλαμε να κάνουμε μαζί τους πράγματα που δε μπορούσαμε. Δεν είχαμε την επαφή που χρειάζεται ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και στους μαθητές, ιδιαίτερα αυτής της ευαίσθητης ηλικίας.
Καταφέρατε και αποσπάσατε πολλά βραβεία και επαίνους για καινοτόμα προγράμματα εν μέσω πανδημίας μαζί με τις τάξεις σας. Ποια ήταν ακριβώς τα βραβεία και οι έπαινοι και πώς υλοποιήθηκαν αυτά σε τέτοια συνθήκη;
Α.Ε: Για μας η εκπαιδευτική διαδικασία στην ουσία δεν σταμάτησε ποτέ. Με αναπροσαρμογές και αλλαγές συνεχίζαμε. Τα προγράμματα που είχαμε σχεδιάσει και κατά την περσινή καραντίνα και στη δύσκολη φετινή χρονιά υλοποιήθηκαν μέσα στις νέες συνθήκες. Για πολλές από αυτές τις δράσεις πήραμε βραβεία και επαίνους, χωρίς να είναι αυτός ο στόχος βεβαίως, αλλά είναι μία ηθική ικανοποίηση και δικαίωση.
Πρώρα πρώτα στην περσινή καραντίνα, υλοποιήσαμε ένα απίστευτο έργο: Το «Μένουμε Σπίτι… Μαζί». Ένα έργο για το οποίο μπορούμε να μιλάμε ώρες ατελείωτες. Ένα έργο eTwinning που δημιουργήθηκε στην περσινή καραντίνα και μας έδωσε την δυνατότητα να μη χάσουμε την επαφή μας με τα παιδιά και τους γονείς. Το έργο αυτό δημιουργήθηκε από μία παρέα εκπαιδευτικών, που είμαστε σε καθημερινή επαφή και τα τελευταία χρόνια συνεργαζόμαστε και μοιραζόμαστε πολλά.
Η Μαρίνα Ζαχαρία, η Καλλιόπη Παπουτσάκη, η Δέσποινα Παρταλά, η Αθηνά Zησοπούλου, η Ελένη Χατζηστεφάνου, η Αγορίτσα Τζήμα, η Δήμητρα Γιαγκόγλου, η Κατερίνα Ίλτσιου, η Κικίλια Τσουκαλά, η Κική Μιχαλάρου, η Μαρία Γιαννίκη. Δημιουργήσαμε λοιπόν, αυτό το έργο στο οποίο 4800 παιδιά ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν με ενθουσιασμό, μαζί με τους γονείς τους μέσα σε πρωτόγνωρες για όλους συνθήκες. 308 εκπαιδευτικοί συμμετείχαν και συνεργάστηκαν.
Το έργο αυτό λοιπόν πήρε πολλούς επαίνους, προβλήθηκε από το ΙΚΥ, μπήκε στις καλές πρακτικές της ευρωπαϊκής υπηρεσίας του eTwinning, και παρουσιάστηκε από πολλές συντονίστριες εκπαιδευτικού έργου. Φέτος πήρε Χρυσό βραβείο στα Education Leaders Awards 2021.
Εν μέσω καραντίνας επίσης, πήραμε το 1ο Βραβείο Ακροατών στην κατηγορία ραδιοφωνικό μήνυμα συμμετέχοντας και πάλι με την ομάδα που προανέφερα, με ένα μήνυμα εμπνευσμένο από το eTwinnng έργο μας “eTreeHuggers: 1, 2, TREE, HUG the TREES “.
Κερδίσαμε επίσης, το πρώτο Ευρωπαϊκό βραβείο eTwinning για το έργο μας “eTreeHuggers: 1, 2, TREE, HUG the TREES”. Το έργο μας αναγνωρίστηκε στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο και ένα μεγάλο κομμάτι του υλοποιήθηκε στην καραντίνα.
Για μια ακόμη χρονιά το σχολείο μας, το 29ο Νηπιαγωγείο Σερρών, βραβεύτηκε ως eTwinning school 2020- 2021 από την ευρωπαϊκή επιτροπή eTwining στις Βρυξέλλες.
Διάκριση Συμμετοχής από το Bravo Schools 2020. Αφυπνίσαμε και ενεργοποιήσαμε την κοινωνία με τη συμμετοχή μας και τις δράσεις μας για τους 17 παγκόσμιους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης με τους υψηλότερους καταγεγραμμένους ψήφους.
Πώς συμμετείχατε εν μέσω πανδημίας, ποια ήταν η διαδικασία, πώς ανταποκρίθηκαν τα παιδιά και ποια τα λόγια τους κατά την βράβευση;
Οι βραβεύσεις έγιναν διαδικτυακά (εκτός από τα Education Leaders Awards 2021, όπου μας εκπροσώπησαν η Μαρίνα Ζαχαρία και η Κατερίνα Ίλτσιου). Δυστυχώς, χάσαμε το ταξίδι στις Βρυξέλλες, όπου θα γινόταν η βράβευση για το πρώτο ευρωπαϊκό βραβείο. Συμμετείχαμε όπως έχω αναφέρει ήδη με δράσεις που προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα. Τα παιδιά η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάζονται πιο πολύ με τις συνεργασίες και την επαφή με άλλα σχολεία, παρά με τις βραβεύσεις και θεωρούμε ότι αυτό είναι πιο σημαντικό.
Που νομίζετε ότι οφείλονται αυτές οι σημαντικές επιτυχίες στο επάγγελμα;
Α.Ε: Πάντα υπήρχαν επιτυχίες στο χώρο του Δημόσιου Νηπιαγωγείου απλά τώρα υπάρχει μεγαλύτερη διάχυση και τις επικοινωνούμε περισσότερο. Οφείλονται δε, στο μεράκι και μόνο των Νηπιαγωγών να αναδείξουν το έργο τους που γίνεται με ελλιπείς και ανύπαρκτες υποδομές στις περισσότερες περιπτώσεις.
Επιτυχίες δεν είναι οι βραβεύσεις. Επιτυχίες είναι ότι μπορούν και ανταποκρίνονται με τόση ευελιξία στις προκλήσεις, αλλά αυτό ας το σεβαστούν οι αρμόδιοι και να μην το εκμεταλλεύονται ζητώντας όλο και περισσότερα.
Και με την ευκαιρία να το ξαναπώ: Είμαι πολύ πολύ υπερήφανη για την Ελληνίδα /Έλληνα Νηπιαγωγό.
Τι έχετε κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλους συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο εν μέσω πανδημίας;
Α.Ε:Η αλληλεπίδραση πάντα υπήρχε και αποτελεί στην ουσία την καθημερινότητα στα Νηπιαγωγεία μας. Αυτό το μοίρασμα είναι που μας βοηθάει να γινόμαστε όλοι καλύτεροι και να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις που μας παρουσιάζονται με υπερβολικά μεγάλη συχνότητα.
Στην πανδημία, αυτή η αλληλεπίδραση ήταν ακόμα πιο σημαντική γιατί μπορέσαμε όλοι μαζί, μέσα από αυτή την καθημερινή επαφή και την ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, να κάνουμε πιο εύκολη την πρωτόγνωρη μαθησιακή και εκπαιδευτική διαδικασία. Ερωτήματα έμπαιναν και έβρισκαν απαντήσεις, νήματα συζητήσεων άνοιγαν και βοηθούσαν να ξεκαθαρίσουμε σκέψεις, υλικό δημιουργήθηκε και μοιράστηκε από συναδέλφους. Η αλληλεγγύη και η συναδελφικότητα αναδείχτηκαν στο μέγιστο βαθμό.
Μια φράση παιδιού που σας σημάδεψε όλα αυτά τα χρόνια.
Α.Ε: Μμμμμ… Πολύ εύκολο: «Κυρία δε θέλω να πάω πρώτη δημοτικού του χρόνου».
Το site σας έχει πλούσιο υλικό που μπορεί ένας εκπαιδευτικός και ένας γονέας να πάρει ιδέες κάθε πόσο το ανανεώνετε, να περιμένουμε κάτι πιο καινοτόμο και διαδραστικό από όσο μας έχετε συνηθίσει;
Α.Ε: Το blog μου το ενημερώνω πάρα πολύ συχνά. Κυριότερα, υπάρχουν περίοδοι που το ενημερώνω και καθημερινά. Προσπαθώ να ανεβάζω όσες περισσότερες δράσεις μπορώ από αυτές που κάνουμε στην τάξη και να το χρησιμοποιώ ως προσωπικό ημερολόγιο ώστε να βλέπουν οι γονείς τι κάνουν τα παιδιά τους αλλά και για να μπορέσουν συνάδελφοι να χρησιμοποιήσουν το υλικό και να πάρουν ιδέες, όπως παίρνω και εγώ από εκείνους.
Στόχος είναι να εξελισσόμαστε όλοι μας και να ακολουθούμε τις προκλήσεις. Ας πούμε φέτος συμμετείχαμε στο πιλοτικό πρόγραμμα του ΥΠΑΙΘ «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» και το είδαμε ως μία αφορμή να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε και να κάνουμε τις δικές μας προτάσεις σε ένα πρόγραμμα που από την επόμενη σχολική χρονιά θα εφαρμοστεί σε όλα τα σχολεία. Με αυτό τον τρόπο θέλουμε να βοηθήσουμε ώστε να γίνουν αλλαγές που θα κάνουν πιο απλή τη γενικευμένη εφαρμογή του. Μακάρι να ακουστούμε.
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και νηπιαγωγείο. Ποια η σχέση σας με τη θεματική αυτή κατά την εκπαιδευτική διαδικασία;
Α.Ε: Ομολογώ ότι είναι ένα θέμα που η προσέγγισή του αυτή τη χρονική στιγμή με κάνει λίγο διστακτική, επειδή μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις από γονείς και στο Νηπιαγωγείο είμαστε πολύ προσεχτικοί σε τέτοια θέματα, λόγω της ηλικίας των παιδιών. Οπότε η προσέγγισή μας μέχρι τώρα περιορίζεται στη θεματική μας για το σώμα και σε προσεχτικές αναφορές ότι δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μας αγγίζει αν δεν το θέλουμε. Ωστόσο, επειδή το θεωρώ πολύ σημαντικό, χαίρομαι που η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο Νηπιαγωγείο έχει μπει στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων και όπως ακούγεται θα υπάρχει με τις ευλογίες του Υπουργείου ως θεματική ενότητα. Πάντα όμως με προσοχή και σεβασμό στο παιδί και σε όσα μπορεί να αποκομίσει σε αυτή την ηλικία και χωρίς υπερβολές που θα προκαλέσουν εντάσεις.
Μια συμμετοχή σε διαγωνισμό που άλλαξε και την δική σας κοσμοθεωρία.
Α.Ε: Δε θα αναφέρω συμμετοχή σε διαγωνισμό. Θα αναφέρω την πρώτη μου συμμετοχή σε έργο eTwinnig το 2012. Τότε που τα Νηπιαγωγεία δειλά δειλά συμμετείχαν. Αυτή η πρώτη συνεργασία λοιπόν άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα την εκπαιδευτική διαδικασία. Από τότε βάζω σε προτεραιότητα τις συνεργατικές δράσεις, που ανοίγουν τους ορίζοντες σε εκπαιδευτικούς και μαθητές και δίνουν άλλη διάσταση στην εκπαίδευση.
Όσον αφορά το βιβλίο σας κα Αριάδνη «Το δάσος της αγάπης». Μιλήστε μας για αυτό, ποια η ανταπόκριση και τα σχόλια του κόσμου μέχρι στιγμής;
Α.Ε: «Το δάσος της αγάπης» αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή πολύ από παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς και τους ευχαριστώ όλους πολύ.
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω το Χρήστο Βάρφη και τις Εκδόσεις Τζιαμπίρη Πυραμίδα, που πίστεψαν στο βιβλίο και την Άννα Καρνή που με τις υπέροχες εικόνες της έδωσε ζωή στους ήρωες.
«Μια φωτιά στο δάσος είναι η αφορμή. Όλα κυλούν ήρεμα στο δάσος πέρα απ’ το ποτάμι όταν ξαφνικά μια φωτιά τα αλλάζει όλα! Οι κάτοικοί του αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν! Θα βρουν καταφύγιο στην άλλη πλευρά του ποταμού; Μήπως αυτή η φωτιά, θα τους φέρει όλους πιο κοντά;».
Όπως μου λένε οι συνάδελφοι το παραμύθι τους δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν πολλές δράσεις μέσα στην τάξη και να το προσεγγίσουν από πολλές διαφορετικές σκοπιές. Έχω ακούσει παιδιά να μου λένε ότι είναι το αγαπημένο τους βιβλίο και κοιμούνται μαζί του. Με χαροποιεί πολύ.
Πώς αντιμετωπίζεται τις νέες αλλαγές στο κομμάτι της εκπαίδευσης του νηπιαγωγείου και πώς βρίσκεται το νέο νομοσχέδιο;
Α.Ε: Το νέο νομοσχέδιο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ακόμα και έχουμε όλοι μας πολλά ερωτηματικά ιδιαίτερα ως προς την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Για άλλη μία φορά να φωνάξουμε ότι πρέπει σε αυτές τις διαδικασίες να συμμετέχουν και Νηπιαγωγοί. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν αυτοί που αποφασίζουν στις επιτροπές, την πραγματικότητα του Δημόσιου Νηπιαγωγείου. Ο/Η Νηπιαγωγός στο ελληνικό Δημόσιο Νηπιαγωγείο, είναι από μόνος του ‘Ήρωας και αξιολογείται καθημερινά από τον εαυτό του πρώτα πρώτα, από τους μαθητές και τους γονείς. Όσα διαβάζουμε μέχρι τώρα μας προβληματίζουν.
Για τα εργαστήρια Δεξιοτήτων, όπως έγραψα και πιο πάνω, έχοντας την ευκαιρία να συμμετέχω στο πιλοτικό πρόγραμμα με το Νηπιαγωγείο μου, έχω θετική άποψη. Αρκεί να πάρουν υπόψη τους στο ΥΠΑΙΘ τις προτάσεις μας, να κάνουν τις αλλαγές που έχουμε καταθέσει στις αξιολογήσεις μας, ώστε τα εργαστήρια να διευκολύνουν το έργο των Νηπιαγωγών και όχι να το κάνουν πιο δύσκολο. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος της πιλοτικής εφαρμογής.
Με την εισαγωγή των αγγλικών δεν συμφωνώ επειδή θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να επιβαρύνουμε τα παιδιά τόσο πολύ. Η φιλοσοφία του Προγράμματος Σπουδών του νηπιαγωγείου είναι ότι τα παιδιά πρέπει να κατακτήσουν τη μητρική τους γλώσσα και ύστερα να προχωρήσουν στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Σε αυτή την ηλικία προέχει η ανάπτυξη άλλων δεξιοτήτων.
Επίσης, πιστεύω ότι δε μπορεί να διδάξει τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μία ειδικότητα Αγγλικής, τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ απόλυτα αλλά δεν έχουν εκπαιδευτεί ώστε να διδάξουν σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.
Η δημιουργία ΚΔΑΠ (Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης ) στο χώρο των Νηπιαγωγείων από τους Δήμους, με βρίσκει τελείως αντίθετη. Θέλουμε στήριξη του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου, το οποίο τα τελευταία χρόνια διαρκώς συρρικνώνεται και έχει δεχτεί πολλά χτυπήματα και αυτό θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα.
Έχετε απευθυνθεί στους αρμόδιους παιδαγωγικών θεμάτων για την κατάσταση στα νηπιαγωγεία;
Α.Ε: Ναι. Πρώτα πρώτα για τα κτηριακά μας θέματα στην Επιτροπή Παιδείας του Δήμου μας στο τιμόνι της οποίας βρίσκεται ένας εξαιρετικός συνάδελφος, ο Δημήτρης ο Σιαμάγκας και όλα δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Τα προβλήματα λύνονται π.χ οι καθαρίστριες μόλις προκύψουν. Τα Νηπιαγωγεία του Δήμου Σερρών αναμορφώνονται και αναβαθμίζονται.
Από κει κει πέρα και η Συντονίστριά μας η κυρία Λαλιώτη και το γραφείο μας Π.Ε. Ν. Σερρών και ο Διευθυντής Εκπαίδευσης είναι πάντα δίπλα μας και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να συζητήσουμε μαζί τους θέματα που μας απασχολούν. Το ίδιο συμβαίνει και με το Σύλλογό μας. Πιστεύω ότι σε αυτό το θέμα είμαστε από τους πολύ τυχερούς. Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο.
Έχετε σκεφτεί να γράψετε κάποιο παιδικό βιβλίο, παραμύθι ή εκπαιδευτικό βοήθημα μετά από τόσο χρόνια εμπειρίας η κάθε μια ενώνοντας τις σούπερ δυνάμεις των νηπιαγωγών;
Α.Ε: Ναι. Η αλήθεια είναι ότι το έχω σκεφτεί και θα ήθελα πολύ να το κάνω με τη σούπερ ομάδα μου. Δε θέλω τώρα να πω κάτι περισσότερο.
Αν μπορούσατε να δώσετε μια συμβουλή στους γονείς που έχουν παιδιά στο νηπιαγωγείο, ποια θα ήταν αυτή;
Α.Ε: Εμπιστευτείτε τα παιδιά σας. Μπορούν να πετύχουν και να κάνουν πολλά περισσότερα από όσα πιστεύετε. Δώστε τους πρωτοβουλίες και μην ξεχνάτε “Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Μην πνίγετε τα παιδιά με προσδοκίες. Αποδεχτείτε τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητά τους”.
Τι σας ενοχλεί πραγματικά στη δουλειά σας;
Α.Ε: Ότι πολλές φορές μας λένε να κολυμπήσουμε στα βαθιά χωρίς σωσίβιο και χωρίς να μας ρωτάνε αν ξέρουμε κολύμπι.
3 λέξεις που μας μαθαίνει το νηπιαγωγείο για το πραγματικό νόημα της ζωής.
Α.Ε: “Συνεργασία, Αγάπη, Αλληλεγγύη”
Έμαθα ν’ ανήκω σε ομάδα
και πως δεν είμαι εγώ το μόνο νήπιο
σε όλη την Ελλάδα.
Έμαθα πως είμαι ξεχωριστός,
πως είμαι ικανός και διαφορετικός
και πως είμαι του εαυτού μου κι άλλου κανενός.
Μπορείτε να μας προτείνετε ιδέες για δημιουργική απασχόληση των παιδιών τους καλοκαιρινούς μήνες
Α.Ε: Παιχνίδι. Παιχνίδι. Παιχνίδι. Αυτό έχουν ανάγκη τα παιδιά αυτής της ηλικίας! Πέρασαν ένα πολύ δύσκολο χρόνο και αυτό έχουν ανάγκη.
Αλλά για να ευλογήσω τα γένια μου ας προτείνω ένα δικό μου βιβλίο για δημιουργική απασχόληση:
«Τα Πρώτα μου Βήματα στη γνώση» από τις Εκδόσεις Διάπλους.
Θέλω θάλασσα και άμμο
θέλω να κυλιέμαι χάμω
μη με κυνηγάς μ’ ασκήσεις
βρες εσύ τώρα τις λύσεις
δεν κάνω προετοιμασία
γιατί δεν έχει ουσία!
Για μένα έχει σημασία
να σου πω τι θέλω…
Θέλω να παίξω, να παίξω, να παίξω
θέλω να τρέξω, να τρέξω, να τρέξω
θέλω να πλατσουρίσω,
να σε βρέξω θέλω να βγαίνουμε έξω
Γιατί πρέπει να θυμάσαι εκτός απ’ τ’ όνομά μου
με λένε και “παιδί”
εσύ δεν ήσουν τέτοιο δηλαδή;
Ο κόσμος μου ανήκει,
να μην ανησυχείς θα τα μάθω όσα θες,
του χρόνου. Θα δεις.
“Φέτος πάντως έμαθα πως γράφεται η αγάπη
με δύο -α- και ένα -i- αρκεί να τη δείχνεις απ’ άκρη σ’ άκρη”
https://edonipiagogeio.blogspot.com/2013/06/
Τι περιμένετε από τη νέα σχολική χρονιά;
Α.Ε: Να μην είναι σαν τη φετινή. Να είναι μία χρονιά που θα αγκαλιαζόμαστε, θα βλέπουμε τα χαμόγελά μας, θα πάμε εκδρομούλες, θα ξαναλειτουργήσει η δανειστική μας βιβλιοθήκη, θα ξαναμπούν οι γονείς στο Νηπιαγωγείο, θα δεχόμαστε επισκέψεις. Το Δημόσιο Νηπιαγωγείο να πάρει στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση τη θέση που πραγματικά του αξίζει.
