«Η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν γελάσαμε».
31 Ιουλίου 1944. Στην εκπνοή του μήνα, έμελλε να γραφτεί η τελευταία σελίδα του σπουδαίου Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, του “πατέρα” του “Μικρoύ Πρίγκηπα”. Με αφορμή τα 76 χρόνια από το θάνατο του, παρατίθεται μια σύντομη αναδρομή στη ζωή του, επιδιώκοντας αυτή να αποτελέσει κινητήριος δύναμη για περαιτέρω έρευνα του ανθρώπου που κατόρθωσε στο πέρασμα του από τον κόσμο να γράψει το τρίτο σε πωλήσεις βιβλίο στην παγκόσμια ιστορία.
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 29 Ιουνίου του 1900. Ονειρευόταν να γίνει αξιωματικός του ναυτικού, αλλά δεν έγινε δεκτός στη Γαλλική Ναυτική Ακαδημία. Αντ’ αυτού κλήθηκε από τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία το 1921 κι εκεί ανακάλυψε το πάθος του για τα αεροπλάνα. Ήθελε να πετάξει. Να δει τη γη από ψηλά.
Το 1921, με την ευκαιρία της στρατιωτικής του θητείας, έγινε πιλότος στη Γαλλική Αεροπορική Εταιρεία και κατόπιν στη Latecoere. Στον αερολιμένα ανεφοδιασμού της γραμμής Καζαμπλάνκας-Ντακάρ στο ακρωτήριο Judy στο Μαρόκο, ανακάλυψε την έρημο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Ταχυδρομείο του Νότου”, εκδόθηκε το 1928.
Την επόμενη χρονιά ο Σαιντ-Εξυπερύ έγινε διευθυντής της AeropostaArgentina στο Μπουένος Άιρες, όπου γνώρισε την ΚονσουέλοΣουνσίν. Το 1931 την παντρεύτηκε. Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε με το PrixFemina για το μυθιστόρημά του “Νυχτερινή πτήση” και παραιτήθηκε από την Aeroposta. Έγινε κύριος ανταποκριτής της France-Soir στη Ρωσία και κατόπιν στην Ισπανία το 1936.
Το 1937, επιστρέφοντας στην αεροπορία, εδραίωσε την από αέρος σύνδεση Καζαμπλάνκας-Τιμπουκτού. Μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Το μυθιστόρημα “Η γη των ανθρώπων”, το 1939, του χάρισε το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας. Με το ξέσπασμα του πολέμου επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία, παρά την κατάσταση της υγείας του, αλλά αποστρατεύθηκε στο Αλγέρι το 1940, λόγω ηλικίας.
Το 1943 εκδίδει τον “Μικρό Πρίγκιπα” και το “Γράμμα σ’ έναν όμηρο”. Γύρισε στην Ευρώπη για να καταταγεί στις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις με τον βαθμό του ταγματάρχη. Στις 31 Ιουλίου 1944 πραγματοποίησε μια αναγνωριστική αποστολή προς την κοιλάδα του Ρήνου, απ’ όπου δεν επέστρεψε. Eξαφανίστηκε με το αεροπλάνο του το 1944, ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε την ένατη πολεμική του αποστολή κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά.
Το 1998 ένας ψαράς στη νότια Μασσαλία βρήκε ένα ασημένιο βραχιόλι που έγραφε το όνομα του Σαιντ-Εξυπερύ και της Κονσουέλο και το 2000 βρέθηκε τμήμα του αεροσκάφους στα ανοιχτά της Μασσαλίας. Για δεκαετίες, οι θαυμαστές του κρατούσαν ζωντανό το μυστήριο του θανάτου του, υποστηρίζοντας πως δεν πέθανε ποτέ. Έτσι δημιούργησαν αναρίθμητα πιθανά σενάρια για την εξαφάνισή του.
Ό,τι κι αν τελικά συνέβη, το δεδομένο είναι ότι στις 31/7/1944 ο Αντουάν ντε Σαίντ Εξυπερύ ταξίδεψε για κάποιον άλλον κόσμο κι άφησε ως παρακαταθήκη το “Μικρό του Πρίγκηπα¨ να μας συντροφεύει για πάντα.
Υ.Γ. Ένα μικρό απόσπασμα από τον “Μικρό Πρίγκηπα”, που αποδεικνύει με τρόπο απλό σαφή την ιδιαίτερη -σχεδόν συγκινητική- γραφή του Σαίντ-Εξυπερύ.
“Για εσάς, που αγαπάτε εξίσου τον μικρό πρίγκιπα, όπως και για μένα, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο στον κόσμο αν σε κάποιο μέρος, άγνωστο πού, ένα αρνί που δεν το ξέρουμε, έφαγε ή όχι ένα τριαντάφυλλο… Κοιτάξτε τον ουρανό. Αναρωτηθείτε: το αρνί έφαγε ή όχι το λουλούδι; Και θα δείτε πως όλα αλλάζουν… Και κανένας ενήλικας δεν θα καταλάβει ποτέ πως αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία! Κ 27 83 Αυτό είναι για μένα το πιο όμορφο και το πιο μελαγχολικό τοπίο του κόσμου. Είναι το ίδιο τοπίο μ’ εκείνο της προηγούμενης σελίδας, μα το ζωγράφισα ακόμα μια φορά να το δείτε καλά. Εδώ είναι που ο μικρός πρίγκιπας φανερώθηκε στη Γη και ύστερα χάθηκε. Κοιτάξτε προσεκτικά αυτό το τοπίο, για να είστε σίγουροι πως θα το αναγνωρίσετε, αν καμιά μέρα ταξιδέψετε στην Αφρική, στην έρημο. Κι αν τύχει και περάσει από κει, μη βιαστείτε, σας ικετεύω, περιμένετε λιγάκι ακριβώς κάτω από το αστέρι! Κι αν πλησιάσει προς το μέρος σας ένα παιδί που γελάει, που έχει χρυσαφένια μαλλιά, που δεν απαντάει όταν το ρωτάτε, θα μαντέψετε βέβαια ποιος είναι. Κάντε μου μια χάρη, και μη μ’ αφήσετε τόσο λυπημένο: γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε…”
Πηγή:
https://www.britannica.com/biography/Antoine-de-Saint-Exupery
https://en.wikipedia.org/wiki/Antoine_de_Saint-Exup%C3%A9ry
