Μια διεθνής ημέρα που σηματοδοτεί τους αγώνες και τις θυσίες συνηθισμένων γυναικών όλου του κόσμου, που με θάρρος και αποφασιστικότητα έγραψαν την ιστορία αλλιώς.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Την ημέρα εκείνη 15.000 γυναίκες στη Νέα Υόρκη απαίτησαν καλύτερο μισθό, λιγότερες εργατοώρες, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Από τότε η παρουσία τους είναι σταθερή και ανοδική και ο ρόλος τους αποκτά όλο και μεγαλύτερο βάρος.
Για την επετειακή αυτή ημέρα επιλέξαμε να σας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από την Κεντρική Ομιλία της Δρ. Κυριακή Ουδατζή στην Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή στη Λευκωσία στις 8 Μαρτίου του 2019, στο οποίο παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο η ανυπέρβλητη αξία της γυναικείας υπόστασης.
Η Δρ. Κυριακή Ουδατζή είναι Διευθύντρια / Εντ. Σύμβουλος Δ.Σ. Ολυμπιακού Μουσείου, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ολυμπιακής Ακαδημίας και Γενική Διευθύντρια Olympic Day Run Greece. Είναι μια γυναίκα που δεν λησμονεί ποτέ, παρόλες τις υποχρεώσεις της, να υπερασπίζεται αλλά και να εξυψώνει τη γυναικεία φύση καθημερινά. Άλλωστε το παρακάτω απόσπασμα το αποδεικνύει...
« 8η Μαρτίου… ”Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας”…
Μια ημέρα συμβολική για τη δυτική κοινωνία, αφού αποτελεί ημέρα μνήμης αγώνων αλλά και αποτίμησης των κατακτήσεων του γυναικείου κινήματος. Παράλληλα, αποτελεί μια ημέρα γεμάτη συμβολισμούς, αφού υμνεί και τη μοναδικότητα της γυναικείας φύσης. Σε προσωπικό δε επίπεδο, αποτελεί ημέρα βαθύτερης σκέψης και ενδελεχούς αναζήτησης των εννοιών που συνάδουν στη γυναικεία φύση, και ειδικότερα έννοιες όπως αγάπη, αλληλεγγύη, ισότητα, έννοιες γνώριμες στην Ολυμπιακή οικογένεια, αφού αποτελούν τον πυρήνα του Ολυμπιακού Χάρτη και του κινήματος.
8η Μαρτίου… ”Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας”…
Μια ημέρα συμβολική για τη δυτική κοινωνία, αφορμή κατάρριψης αστικών μύθων και αναθεώρησης της δομής της. Μια ημέρα ωδή στο θαύμα της δημιουργίας του ανθρώπινου είδους, με επίκεντρο την κορωνίδα της, τη γυναίκα. Το ανυπέρβλητο αυτό ον του ανθρώπινου είδους, που επί χιλιάδες χρόνια αποτελούσε μέγα μυστήριο. Το ον, που αιφνιδίαζε τον αρχέγονο άνθρωπο αλλάζοντας για εννέα μήνες τη μορφή στο σώμα του και αποκαλύπτοντας στη συνέχεια το θαύμα της μικρογραφίας του ιδίου, δίνοντας ζωή και διαιωνίζοντας το μοναδικό είδος με νοημοσύνη στο σύμπαν. Το ον, που δίνει ζωή, γεννώντας παράλληλα πλήθος αντιφατικών συναισθημάτων, όπως δέος και αμφιβολία, γιατί πώς δύναται να κατανοήσει ο άντρας-αρχηγός αυτό το μυστήριο ον, την τόσο όμοια μα τόσο διαφορετική ”γυναίκα” που μπορεί να γεννά ζωή.
”Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα” … αναφωνεί ο Ιουστινιανός…
”Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα”… του απαντά αγέρωχη η Κασσιανή…
8η Μαρτίου… ”Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας”…
Σε όλες τις μεγάλες φιλοσοφικές και θρησκευτικές θεωρίες και παραδόσεις της αρχαιότητας, η φύση της γυναίκας ταυτίζεται με τη Θηλυκή Αρχή του Σύμπαντος, όπου τη συναντούμε άλλοτε ως αρχέτυπη ενέργεια Γιν, άλλοτε ως Αγάπη ή Θεά Μητέρα, αλλά και με πολλές άλλες μορφές που αποδίδουν το μεγαλείο της γυναικείας φύσης. Η γυναίκα μεταμορφώνεται στο πέρασμα των αιώνων από μητέρα-τροφό σε ερωμένη, από ικέτιδα σε ιέρεια, από μούσα σε ηγέτιδα, ενώ στη σημερινή εποχή ενσαρκώνει πόσους άλλους παράλληλους ρόλους, χάρη στην πολυδιάστατη και πολυσχιδή της φύση. Τα νεότερα χρόνια, η ”χειραφέτηση” της γυναίκας και η έντονη προσπάθεια αναγνώρισης των δικαιωμάτων της, την έφερε στο επίκεντρο μιας άγνωστης για τη φύση της μάχης, όπου για να φανεί αντάξια στο κοινωνικά προβεβλημένο ανδρικό ”πρότυπο”, αναγκάστηκε να δανειστεί το προσωπείο της ανταγωνιστικότητας, της επιθετικότητας και να αγωνιστεί διπλά, σε άνισες συνθήκες πολυδιεργασίας και πολυδραστηριότητας.
Στη μεταφεμινιστική περίοδο της σύγχρονης εποχής, η γυναίκα σε παράλληλους ρόλους μητέρας, συζύγου, συντρόφου, επαγγελματία, αλλά και σε αέναη πάλη για την κατάκτηση της ισότητας, μάχεται με μανία ενάντια σε κοινωνικά στερεότυπα αιώνων, δείχνοντας ωστόσο να αγνοεί την πραγματική της δύναμη. Μια δύναμη που αναδύεται από το ίδιο το θαύμα της γυναικείας φύσης, που μπορεί να τίκτει, να ανατρέφει, να εμπνέει πόθο και πάθος, να γεμίζει με αύρα ενέργειας και άρωμα ζωής κάθε ον που χαίρει της παρουσίας της στη ζωή του, πλημμυρίζοντάς την με χάρη, γοητεία, μεγαλείο ψυχής και αγάπης. Μια δύναμη που αναδύεται από τη μοναδικότητα των βιολογικών και ψυχικών ιδιοτήτων και χαρισμάτων που κοσμούν τη γυναικεία φύση, όπως η ευαισθησία, η διαίσθηση, η υπομονή και η αντοχή στις δυσκολίες, η ειρηνοποιός αντίληψη για τον κόσμο. Ιδιότητες και χαρίσματα που κυριαρχούν σε όλες τις εκφάνσεις του ψυχισμού της, μαζί με την έμφυτη ανάγκη για αγάπη, στοργή, προσφορά και θυσία, που την αναδεικνύουν σε πρωταγωνίστρια της ζωής, μέσα από την ανάληψη του πιο δυνατού ρόλου της ανθρώπινης ύπαρξης, αυτού της μητρότητας.
Ειδικότερα σήμερα, μια εποχή ανησυχίας για τη σύγχρονη κοινωνία και την εξέλιξή της, μια εποχή αμφισβήτησης των κοινωνικών θεσμών, των παραδοσιακών αξιών αλλά και της ίδιας της πορείας της ανθρωπότητας, η γυναίκα μπορεί να αναλάβει τον κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση μιας καλύτερης κοινωνίας, στηρίζοντας και θωρακίζοντας τα θεμέλια της οικογένειας, του πυρήνα δηλαδή της κοινωνίας μας. Η γυναίκα, η λυδία λίθος της ανθρώπινης εξέλιξης έρχεται στο προσκήνιο, ως άσβεστο φως αγάπης, στοργής, έμπνευσης αλλά και δημιουργίας, ειρηνοποιός – από την ίδια τη φύση της – δύναμη που μπορεί να μεταλαμπαδεύσει και να εμφυσήσει πανανθρώπινες αξίες και αρετές, ακριβώς γιατί αυτές ήδη ενυπάρχουν ως χαρίσματα στη θηλυκή της φύση. Γιατί, ποιος μπορεί να εμπνεύσει καλύτερα την απόλυτη αγάπη, στοργή, αυτοθυσία, αυταπάρνηση, από τη γυναίκα που δίνει τη ζωή της για ένα παιδί, από τη γυναίκα που υπερασπίζεται την οικογένειά της, που είναι δίκαιη αλλά και αυστηρή, που μπορεί να συγχωρεί, να αγωνίζεται, να θέτει υψηλούς και παράλληλους στόχους, να συν-εργάζεται και να μάχεται δυναμικά για ένα καλύτερο αύριο.
Μήπως τελικά είναι αυτές οι αρετές που χρειαζόμαστε ως βάση για μια καλύτερη κοινωνία, αλλά και οι ιδιότητες του ικανού ηγέτη…
Υπάρχει αμφιβολία ότι αν μεταλαμπαδεύσουμε αυτή τη φιλοσοφία ζωής στη νέα γενιά, το μέλλον μας θα είναι καλύτερο…
Δεν είναι άραγε αυτές οι αρετές που εμπνεύστηκαν οι μεγάλοι ουμανιστές του διαφωτισμού δημιουργώντας αυτό που αργότερα ονομάστηκε «δυτικός πολιτισμός».
Η γυναίκα στην πάροδο των αιώνων καταπιέστηκε, αγνοήθηκε, αμφισβητήθηκε από κοινωνικοπολιτικές συνθήκες και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ενάντια όμως σε κοινωνικά στερεότυπα αιώνων φοβικής καταπίεσης, ξέφυγε από τον ”έλεγχο”, έσπασε κοινωνικά, θρησκευτικά, στερεότυπα και φράγματα και ξεχύθηκε ως χείμαρρος ορμητικός, εισβάλλοντας και σαρώνοντας δυναμικά τους παραδοσιακά ”ανδροκρατούμενους” χώρους, γεμίζοντας το κενό με αυτό που έλειπε, το συναίσθημα, τον δυναμισμό, την μαχητικότητα, αλλά και γιατί όχι την άλλη πλευρά, την καθαρά θηλυκή φύση της γοητείας, χάρης, φρεσκάδας, κομψότητας, μα και με απαράμιλλες στιγμές αντοχής, δύναμης, αποφασιστικότητας, χαράς, συμπόνιας, απογοήτευσης, πόνου, στοργής, όπως μόνον μια γυναίκα μπορεί να βιώσει και να δώσει. Γιατί η γυναίκα ξέρει τι σημαίνει να ξεπερνάς την ίδια σου τη φύση. Η γυναίκα ξέρει να προσφέρει από την ίδια της τη φύση, χωρίς να περιμένει καν ανταπόδοση. Γιατί η γυναίκα έχει δημιουργηθεί για να δημιουργεί. είναι δυνατή για να αντέχει, είναι εύθραυστη και ταυτόχρονα αρκούντως δυνατή για να ανασηκώνεται και να συνεχίζει να μάχεται. Είναι φτιαγμένη να αγαπά, να θρέφει, να φροντίζει, να παρηγορεί, να γαληνεύει. Είναι σοφή, είναι ηγέτιδα, θεραπεύτρια, ερωμένη αλλά και Μητέρα. Είναι η ιδιαίτερη φύση της που κάνει τον κόσμο πιο όμορφο και τον κινεί να πάει ελπιδοφόρα μπροστά. Ακριβώς για όλους αυτούς τους λόγους, σύμφωνα και με την Σαλομέ η ισότητα των φύλων δεν σημαίνει ταύτιση της γυναίκας με τον άνδρα, αλλά αναγνώριση της σημασίας της ιδιαίτερης φύσης της γυναίκας. Γιατί η αξία της γυναίκας προέρχεται από τις αρχικές και έμφυτες ιδιότητες της ίδιας της φύσης της.
8η Μαρτίου… ”Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας”…
Ημέρα που μας θυμίζει αγώνες, συγκρούσεις, ανισότητες, καθημερινές μάχες και συνεχείς προσπάθειες κατάκτησης δικαιωμάτων. Ας μην ξεχνάμε όμως να μας θυμίζει κάτι περισσότερο… το μεγαλείο της γυναίκας.. τη μοναδική θηλυκή…γυναικεία μας φύση…το θαυμαστό πλάσμα που δίνει ζωή και στηρίζει τα θεμέλια της οικογένειας και της κοινωνίας μας, μέσα από πολυσχιδείς ρόλους και πολυδιάστατη παρουσία σε κάθε φάση της ζωής του ανθρώπινου γένους. Για αυτό και σήμερα αλλά και κάθε ημέρα, ας αναδείξουμε περήφανα το Θείο θαύμα της θηλυκής μας φύσης, ας αναδείξουμε τις αρετές και τα ιδανικά της, ας στείλουμε την ειρηνοποιό μας δύναμη σε όλο τον πλανήτη και ας φωνάξουμε όλες ΜΑΖΙ οι γυναίκες δυνατά.
Είμαι γυναίκα… Είμαι δυνατή!!
Είμαι μητέρα.. κόρη.. σύντροφος..
Είμαι η αγωνίστρια της ζωής..
Είμαι η ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία…
για αυτό γιορτάζω κάθε ημέρα!!»
